Τι κι αν η απόσταση μετράει ώρες ολόκληρες... Η σκέψη διανύει απέραντα χιλιόμετρα σε μηδενικό χρόνο
και έρχεται δίπλα σου να σε ζεστάνει ανύποπτα με μια ανάμνηση.
Να σε ζεστάνει με μια ανάσα.
Η θέρμη της Ανάσας που σε αντάμωσε κάποτε,
αργεί να εγκαταλείψει το κορμί.
Σε περιπλανά στα μονοπάτια της Αναπόλησης.
Πολλές φορές μένει εκεί και τριγυρνά ατέρμονα,
ίσως και ώρες ολόκληρες…
Αργεί να φύγει… να ξεχαστεί.
Μερικές φορές η σκέψη περιδιαβαίνει στο σοκάκι του μυαλού που αφουγκράζεται
και γίνεται έγνοια, ανησυχία …
Μεταμορφώνεται σε νότες και γίνεται γλυκιά μελωδία
που ταξιδεύει… για να σου τραγουδήσει…
Όσο και παγωμένη να ναι η καρδιά,
η ζεστή ανάσα λιώνει έστω και λίγο τον πάγο
και οι σταγόνες βρίσκουν έξοδο από την άκρη του ματιού για να ελευθερωθούν…
Το τραγούδι παίζει ακόμα …
Να γελάς ( Θα προσπαθήσω ... )
Στίχοι: Υπόγεια Ρεύματα
Μουσική: Υπόγεια Ρεύματα
Πρώτη εκτέλεση: Υπόγεια Ρεύματα
Πότε βροχή, πότε αέρας, μια προσευχή, λόγια μητέρας
Φωνές που ακούγαμε παιδιά. Για μια στιγμή θέλω...
Είναι νωρίς, ζωή χαράζει, σαν μολυβιά στ' όνειρο στάζει
Ο αέρας παίρνει τα μαλλιά. Για μια στιγμή θέλω να...
Σε κοιτώ να γελάς και να φεύγεις πάλι μπροστά
μια ζαριά η ζωή για ν' αρχίσει πάλι και να
την κοιτάς να γελά και να φεύγει πάλι μπροστά
μια ζαριά η ζωή για να σβήσει πάλι
Είναι αργά, λόγια δεν βρίσκω, όση ομορφιά κι αν σου χαρίσω
πίσω απ' τα φώτα της ζωής. Για μια στιγμή θέλω να...
Σε κοιτώ να γελάς και να φεύγεις πάλι μπροστά
μια ζαριά η ζωή για ν' αρχίσει πάλι και να
την κοιτάς να γελά και να φεύγει πάλι μπροστά
μια ζαριά η ζωή για να σβήσει πάλι
Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου