(21)
Όταν το είχα γράψει, και το διάβασα... σκιάχτηκα, και δεν το ανέβασα. Τώρα που πέρασε λίγος καιρός... το βλέπω πιο νηφάλια και δεν με τρομάζει τόσο ...
Επιτάφιος (Ιανουάριος 2010)
http://dsvpoems.blogspot.com/
Αργές νότες ηχούν εκκωφαντικά
και χάνονται στον αχανή λαβύρινθο
Εγκλωβίζοντας την ηχώ απαγορευτικά
στα ανενεργά, απολιθωμένα κύτταρα
Προσπαθούν αγωνιώντας απεγνωσμένα
να βρουν διέξοδο Λύτρωσης και Ελευθερίας
Στεγνές και διψασμένες από την εξαντλητική αναζήτηση
Βυθίζονται αστραπιαία στο πηγάδι της μνήμης για να δροσιστούν
Το πηγάδι είναι άδειο και βαθύ χωρίς στάλα νερό
Μόνο υγρασία έχει μείνει και έχει κάνει τον πάτο λάσπερό
Οι νότες βουλιάζουν και δεν ακούγονται πια
και ο απόηχος που βγάζουν
Συνοδεύει ανατριχιαστικά τον αργό και θλιβερό Επιτάφιο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου