Αχ και να 'ταν να ξαναγεννιόμουνα ...

1η φορά στα 2,5 περίπου χρόνια ζωής του Blog είχα τέτοια μεγάλη απουσία από την γραφή ...

Ο κυριότερος λόγος ήταν οι διαγραφή 5 fb-profile σε λιγότερο από 2 μήνες, οπότε και χανόταν οι αναγνώστες ... δεν υπήρχε ιδιαίτερη συμμετοχή, οι fb-friends συνεχώς άλλαζαν ( οι περισσότεροι δεν ήξεραν ότι είχα blog ) και αυτομάτως βέβαια σβηνόταν και η σελίδα του blog που είχα φτιάξει στο fb. ... Σελίδα DSV BLOG ...


Ο 2ος κυριότερος λόγος ήταν ότι η ψυχολογία με τα γεγονότα των τελευταίων καιρών ήταν χάλια. Και όχι μόνο αυτό ... αλλά το fb ήταν ένα καθημερινό μοιρολόι, και δεν μου έδινε καμία καλή διάθεση για να κοινοποιήσω ανάρτηση... Πόσο μάλλον όρεξη για να γράψω ...





Η Αλήθεια είναι όμως ... ότι μετά από τόσο καιρό συνεχόμενης γραφής ( 630 Αναρτήσεις ) ... ήθελα λίγο και εγώ την απόστασή μου από το γράψιμο για να ανασυγκροτηθώ.

Θα ήταν ψέμματα αν έλεγα ότι μου έλειψε και θέλω πάλι να ξαναγράψω... Όχι ... θέλω ακόμα λίγο χρόνο ... ίσως και πολύ δεν ξέρω ... μπορεί και να μην ξαναγράψω ποτέ ...

Θα συνδυαστεί μάλλον και με μια αλλαγή στην Δομή και Εμφάνιση του Blog για να νιώθω ότι ξεκινάω κάτι καινούριο και φρέσκο ...


Μέχρι τότε ... εύχομαι καλό υπόλοιπο καλοκαιριού ... αισιοδοξία και ελπίζω σύντομα να τα λέμε πιο συχνά ...

DSV





Αχ και να 'ταν

Στίχοι: Κοσμάς
Μουσική: Στέλιος Ρόκκος
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Ρόκκος


Με τον πρώτο τον καφέ μου, πριν ακόμα ανοίξω μάτι
σε θυμήθηκα κι η μέρα αρχίζει δύσκολα
Χώθηκα στον καναπέ μου, μ' έχει πιάσει ένα γινάτι
και μετράει το ρολόι πάλι ανάποδα
Με τον πρώτο τον καφέ μου, πριν ακόμα ανοίξω μάτι
σε θυμήθηκα κι η μέρα αρχίζει δύσκολα

Αχ και να 'ταν για λίγο να 'ρχόσουνα
πως υπάρχω και 'γω να θυμόσουνα
Αχ και να 'ταν για λίγο να 'ρχόσουνα
Αχ και να 'ταν να ξαναγεννιόμουνα
πάλι πίσω σε σένα θα 'ρχομουνα
αχ και να 'ταν να ξαναγεννιόμουνα

Έχει πιάσει και νυχτώνει, και 'γω ρίχνω στο τασάκι
την καρδιά μου στα σβησμένα αποτσίγαρα
Την οργή μου τη πληρώνει 'κείνο το μικρό κουκλάκι
που σου είχα πάρει δώρο και στο φύλαγα

Έχει πιάσει και νυχτώνει και 'γω ρίχνω στο τασάκι
την καρδιά μου στα σβησμένα αποτσίγαρα

Αχ και να 'ταν για λίγο να 'ρχόσουνα...