Σε εντυπωσίασε κι εσένα η πτώση των βάσεων στα ΑΕΙ; Εμένα καθόλου. Είναι γνωστό. Τα σχολεία, αν και η μόρφωση που προσφέρουν δεν είναι ουσιαστική, αυτά που διδάσκουν είναι τόσο πολύπλοκα, που πάει τζάμπα ο κόπος μαθητών και καθηγητών. Δε μιλάω για τα πεταμένα λεφτά των γονιών. Κι όταν έρθει η ώρα των εξετάσεων, κάνει την εμφάνισή της η πολυπλοκότητα σε όλο της το μεγαλείο. Πρέπει να είσαι μεγάλος φυτάγκουλας για να μπεις σε ΑΕΙ.
Εκτός κι αν πέσουν οι βάσεις.
Δε με εντυπωσιάζει η πτώση των βάσεων. Με εντυπωσιάζει το ότι το να μπεις πχ στη Νομική είναι πιο εύκολο από το να μπεις στη Σχολή Αστυφυλάκων. Η μόδα των γιατρών και των δικηγόρων τελείωσε. Πάνε οι εποχές που οι γονείς παρακινούσαν τα παιδιά τους να γίνουν επιστήμονες και χρήσιμοι άνθρωποι στην κοινωνία. Τώρα ο γονιός έχει μόνο έναν καημό κι ένα άγχος. Να απαλλαγεί από το βάρος του παιδιού του, εύκολα και γρήγορα. «Διάβαζε, παιδί μου, να μπεις στην αστυνομία, να έχεις άμεση επαγγελματική αποκατάσταση, σίγουρο μισθό και επιδόματα, να βγεις νωρίς στη σύνταξη…».
Μεγαλώνουν τα παιδιά τους, μεταδίδοντάς τους την ανασφάλεια και τη μιζέρια τους. Έτσι όπως είναι τα πράγματα, ένας 18χρονος δεν πρέπει να έχει φιλοδοξίες, δεν πρέπει να έχει όνειρα για καριέρα, δεν πρέπει να είναι δημιουργικός. Αποκατάσταση. Στολή και παραγωγή. (Παραγωγή, τρόπος του λέγειν. Μη με ρωτήσεις τι παράγουν, δεν έχω απάντηση). Άσε που οι σπουδές κοστίζουν. Ενώ σ’ αυτές τις σχολές, διαμονή και σίτιση είναι εξασφαλισμένες. Μηδέν έξοδα. Ούτε καν για εφημερίδα με μικρές αγγελίες, μετά την αποφοίτηση. Κι όσο για την επικινδυνότητα του επαγγέλματος, ε, εντάξει, θα βρει τρόπο να την αποφύγει. Άλλωστε, ένα παιδί που μεγάλωσε χωρίς διάθεση για δημιουργία, προφανώς μεγάλωσε και χωρίς διάθεση για προσφορά και με την προτροπή, όταν πλακώνει το ζόρι, να κάνει την πάπια.
Έτσι λοιπόν, καταλήξαμε στις βάσεις των σχολών αστυφυλάκων που φτάσανε στα ύψη. Κι ενώ μέχρι τώρα ξέραμε ότι το κριτήριο για να γίνεις μπάτσος ήταν να είσαι άχρηστος, τα δεδομένα αλλάζουν. Πρέπει να είσαι άριστος. Κάτι σαν τα κριτήρια περί αρεστών και αρίστων που είχε θέσει ο πρωθυπουργός. Με τη διαφορά ότι, οι απόφοιτοι των σχολών αυτών, αρεστοί δε θα γίνουν ποτέ.
Το ότι δεν πέσανε οι βάσεις στις σχολές αστυφυλάκων, σε αντίθεση με όλες τις άλλες σχολές, είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που σηκώνει συζήτηση. Και δε θα την κάνω μόνη μου. Θα απαντήσουμε στο καυτό ερώτημα, με το κουίζ που ακολουθεί:
Γιατί οι νέοι θέλουν τόσο πολύ να γίνουν μπάτσοι;
1. Ο πατέρας εργάτης, η μάνα καθαρίζει σκάλες, δύσκολη η ζωή στο χαμόσπιτο. Η ανάγκη, μάνα μου… η ανάγκη. Άπονη ζωή…
2. Επί 18 συναπτά έτη, άκουγαν από τους γονείς τους ότι είναι ανίκανοι να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους και να κοιτάξουν κάπου να βολευτούν, οι άχρηστοι, για να συντηρούνται. Παπαγάλισαν λοιπόν τα μαθήματά τους κι εξασφάλισαν το μέλλον τους.
3. Για να πραγματοποιήσουν το όνειρο των γονιών τους. Είναι τόσο άβουλοι, που δεν είναι ικανοί να κάνουν όνειρα για το μέλλον τους κι αφήνουν τους γονείς τους να κάνουν όνειρα γι’ αυτούς. Ναι, μαμά.
4. Η κρίση. Δεν είναι καιρός για πειράματα με επαγγελματικές σταδιοδρομίες. Αναζητούν σιγουριά και ασφάλεια. Ασφάλεια; Θα γίνουν ασφαλίτες. (Όλο αυτό το σκέφτηκαν μόνοι τους, χωρίς να πάρουν τη γνώμη της μαμάς).
5. Στον καιρό της κρίσης που προκαλεί κοινωνικές αναταραχές, θέλουν να είναι με το μέρος του ισχυρού. Μη βρεθούν σε καμιά πλατεία με ανοιγμένο κεφάλι.
6. Γουστάρουν να ρίχνουν ξύλο και προσβολές. Προφανώς επειδή έφαγαν πολύ ξύλο όταν ήταν μικροί. Άσε που τα παιδάκια στο σχολείο είχαν πάρει χαμπάρι το μικρό τους πουλί και τους κορόιδευαν. Μετά τα τελευταία γεγονότα, κατάλαβαν ότι οι μπάτσοι δέρνουν πολύ, πουλάνε νταϊλίκι και μένουν ατιμώρητοι. Ήρθε η ώρα να πάρουν το αίμα τους πίσω. Για όλα όσα πέρασαν.
7. Ζήτω η Ελλάδα, ρε. Έξω οι ξένοι. Κουφάλες αναρχικοί, θα σας λιώσουμε. Κουμμούνια, θα σας κάνουμε σαπούνια. Κανονικά και με το ΝΟΜΟ.
8. Η αγάπη για το συνάνθρωπο, σε βαθμό αυταπάρνησης. Ήταν γι’ αυτούς όνειρο ζωής. Επιτέλους, με δάκρυα στα μάτια, ετοιμάζονται για μια καινούργια ζωή που θα τη χαρακτηρίζει η προσφορά και η θυσία. Με τις κατάλληλες σπουδές και την άρτια εκπαίδευση, θα καταφέρουν να καταπολεμήσουν το έγκλημα και να συνεισφέρουν εμπράκτως στην προσπάθεια που γίνεται σ’ αυτήν τη χώρα για μια ευνομούμενη κοινωνία, όπου όλοι θα ζούνε ήσυχοι, ήρεμοι κι ευτυχισμένοι.
Νάντια Κατσαρού
Πηγή : http://www.tsantiri.gr/nantia-katsarou/i-spoudes-ton-oniron-sou-giati-i-nei-theloun-toso-poli-na-ginoun-batsi.html/comment-page-1#comment-7884
BOB MARLEY - I Shot The Sheriff
I shot the sheriff
But I didn't shoot no deputy, oh no! Oh!
I shot the sheriff
But I didn't shoot no deputy, ooh, ooh, oo-ooh.)
Yeah! All around in my home town,
They're tryin' to track me down;
They say they want to bring me in guilty
For the killing of a deputy,
For the life of a deputy.
But I say:
Oh, now, now. Oh!
(I shot the sheriff.) - the sheriff.
(But I swear it was in selfdefence.)
Oh, no! (Ooh, ooh, oo-oh) Yeah!
I say: I shot the sheriff - Oh, Lord! -
(And they say it is a capital offence.)
Yeah! (Ooh, ooh, oo-oh) Yeah!
Sheriff John Brown always hated me,
For what, I don't know:
Every time I plant a seed,
He said kill it before it grow -
He said kill them before they grow.
And so:
Read it in the news:
(I shot the sheriff.) Oh, Lord!
(But I swear it was in self-defence.)
Where was the deputy? (Oo-oo-oh)
I say: I shot the sheriff,
But I swear it was in selfdefence. (Oo-oh) Yeah!
Freedom came my way one day
And I started out of town, yeah!
All of a sudden I saw sheriff John Brown
Aiming to shoot me down,
So I shot - I shot - I shot him down and I say:
If I am guilty I will pay.
(I shot the sheriff,)
But I say (But I didn't shoot no deputy),
I didn't shoot no deputy (oh, no-oh), oh no!
(I shot the sheriff.) I did!
But I didn't shoot no deputy. Oh! (Oo-oo-ooh)
Reflexes had got the better of me
And what is to be must be:
Every day the bucket a-go a well,
One day the bottom a-go drop out,
One day the bottom a-go drop out.
I say:
I - I - I - I shot the sheriff.
Lord, I didn't shot the deputy. Yeah!
I - I (shot the sheriff) -
But I didn't shoot no deputy, yeah! No, yeah!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου