********* ********************** DSV Blog: Μαργαρίτα Καραπάνου... Ένας από τους Έρωτες της ζωής μου.

Κυριακή, Σεπτεμβρίου 25, 2011

Μαργαρίτα Καραπάνου... Ένας από τους Έρωτες της ζωής μου.




Δεν θα γράψω τώρα τίποτα για αυτή την Διάνοια ... τον καταπληκτικό αλλά πονεμένο άνθρωπο ...

Αλλά Άνθρωπος Σημαντικός χωρίς Πόνο ... δεν υφίσταται !!!

Βάζω την ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ την οποία την έχω δει πάνω από 30 φορές ... μπορεί και παραπάνω ...

Από αυτή την Εκπομπή ... Λυγερός και Καραπάνου ... είναι το Απόλυτό μου !!!


Υ.Γ. ... Ακούστε και δώστε Προσοχή ... για τους ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ... ΚΑΙ ΔΙΑΝΟΟΟΥΜΕΝΟΥΣ !!!

ΚΑΜΥ ... ΠΙΚΑΣΟ ... ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ


Στη «Μαμά» η Μαργαρίτα Καραπάνου ξετυλίγει τη βασανιστική αμφιθυμία της για τη μητέρα της, η οποία εμφανίζεται καταπιεστική, κτητική, απορριπτική και απρόσιτη. Η κόρη, ενώ επιθυμεί παντοτινή ένωση με τη μητέρα θέλοντας να ξορκίσει το φόβο του θανάτου, επιδιώκει συγχρόνως τον απογαλακτισμό απ’ αυτήν, ώστε να «ξαναγεννηθεί» ως μια αυθύπαρκτη, αυτόνομη προσωπικότητα.

«Με άφησε ορφανή αλλά και με απελευθέρωσε», εξομολογείται post mortem για τη μητέρα της. «Στην αρχή δεν είχα καταλάβει πόσο μου έλειπες, τώρα καθώς τα χρόνια περνούν η απουσία σου είναι πιο έντονη. Μαμά, σε αγαπώ. Είσαι το μόνο πρόσωπο που έτσι αγάπησα στη ζωή μου. Και αυτά τα γράμματα είναι το μοναδικό κειμήλιο που έχω από εσένα. Δεν μπορείς να ξαναγυρίσεις, μαμά; Μου λείπεις», σπαράζει η συγγραφέας στο βιβλίο της.

«Μαμά, η Ζωή είναι αγρίως απίθανη» θα είναι ο συνδυαστικός τίτλος της παράστασης της Μπρούσκου, που θα παρουσιάζει τη μητέρα και την κόρη μεταξύ μυθοπλασίας και πραγματικότητας, μέσα από τη δύσκολη σχέση λατρείας, μίσους, ταύτισης, ανταγωνισμού και υπέρβασης που τις ένωνε, βασισμένη εξ ολοκλήρου στους αποκαλυπτικούς εσωτερικούς μονολόγους της Καραπάνου. «Εκεί που έχει πάει το θέατρο έτσι όπως έχει πάει, το έργο της Καραπάνου είναι πολύτιμο, φωτίζει μοναδικά την πρώτη σχέση της ζωής του ανθρώπου: τη σχέση μάνας- παιδιού. Οπως είναι γραμμένο, καθώς διασπώνται τα πρόσωπα, προσφέρεται για το θέατρο. Θεατρικά, δηλαδή, το κείμενο της Καραπάνου σού δίνει καινούργιες προοπτικές και ορίζοντες για να ξαναδείς την υποκριτική πάνω στη σκηνή αλλά και το θέατρο σαν γραφή», υποστηρίζει η σκηνοθέτρια.



Δεν υπάρχουν σχόλια: