Άνθρωπος Ίδιος (Anthrwpos Idios) Lyrics
Verse 1 :
Έχω γράψει τόσες μπάρες
Κάποιες αξίζαν άλλες κουταμάρες ασήμαντες
Άλλες καλές
Κρίσιμες σαν τις επόμενες δυό βδομάδες
Είδα εκείνα που έχτιζα χρόνια
Σε μια στιγμή να γκρεμίζονται όλα αιφνίδια
Είδα σφαίρες πολλές να σκοτώνουν
Καμιά τόσο άγρια σαν την ειλικρίνεια
Στο ορκίζομαι μάγκα θα βάλεις τα κλάματα
Μα θα δεις των παιδιών την αγάπη
Προς τους γονείς ως τα βαθιά τους γεράματα
Όλα θα τα 'δινα χρήματα δόξα γι'αυτούς
Την αγάπη του κόσμου
Γιατί κάποτε οι άνθρωποι αυτοί οι δύο
Φτάσαν για μένα ως στην άκρη του κόσμου
Κι αν συνήθισα το τέρας
Προσπαθώ στο τέλος της μέρας να μην μ'αλλάξει
Κι άμα ντράπηκα μια φορά ήταν
Που είπα σε live μου στο κόσμο να κάτσει...
Εγώ είδα τη φλόγα στα μάτια του
Και άκουγα την φωνή μου απ'τα χείλια του
Και ήταν η πρώτη φορά που χάρηκα
Που τόσος κόσμος με γράφει στα αρχίδια του
Και είχα φτάσει σε φάση ένα βήμα
Πριν τα παρατήσω πριν τα πάντα κάψω
Μεγαλώνω τα χρόνια περνάνε
Δεν μείναν πολλά στα χαρτιά μου να γράψω
Μου 'πες "δίνεις ελπίδα σ'ανθρώπους
Να σηκωθούν και να πατήσουν στα πόδια τους."
Τα τραγούδια ποτέ δεν γερνάνε
Μονάχα τα χέρια που γράψαν τα λόγια τους
Έχω γράψει τόσες μπάρες
Κάποιες αξίζαν άλλες κουταμάρες ασήμαντες
Άλλες καλές
Κρίσιμες σαν τις επόμενες δυό βδομάδες
Είδα εκείνα που έχτιζα χρόνια
Σε μια στιγμή να γκρεμίζονται όλα αιφνίδια
Είδα σφαίρες πολλές να σκοτώνουν
Καμιά τόσο άγρια σαν την ειλικρίνεια
Αν σε βάλω μες στο πατρικό μου
Στο ορκίζομαι μάγκα θα βάλεις τα κλάματα
Μα θα δεις των παιδιών την αγάπη
Προς τους γονείς ως τα βαθιά τους γεράματα
Όλα θα τα 'δινα χρήματα δόξα γι'αυτούς
Την αγάπη του κόσμου
Γιατί κάποτε οι άνθρωποι αυτοί οι δύο
Φτάσαν για μένα ως στην άκρη του κόσμου
Κι αν συνήθισα το τέρας
Προσπαθώ στο τέλος της μέρας να μην μ'αλλάξει
Κι άμα ντράπηκα μια φορά ήταν
Που είπα σε live μου στο κόσμο να κάτσει...
Εγώ είδα τη φλόγα στα μάτια του
Και άκουγα την φωνή μου απ'τα χείλια του
Και ήταν η πρώτη φορά που χάρηκα
Που τόσος κόσμος με γράφει στα αρχίδια του
Και είχα φτάσει σε φάση ένα βήμα
Πριν τα παρατήσω πριν τα πάντα κάψω
Μεγαλώνω τα χρόνια περνάνε
Δεν μείναν πολλά στα χαρτιά μου να γράψω
Μου 'πες "δίνεις ελπίδα σ'ανθρώπους
Να σηκωθούν και να πατήσουν στα πόδια τους."
Τα τραγούδια ποτέ δεν γερνάνε
Μονάχα τα χέρια που γράψαν τα λόγια τους
Ρεφρέν
Ει!!
Άνθρωπος ίδιος
Τι και αν αλλάξαν πολλά ειμ' ο άνθρωπος ίδιος
Ίσως κάποτε να 'ρθα σαν εχθρός
Μα πάντα στο τέλος έφευγα σαν φίλος
Μιλώ στα νέα παιδιά που μ'ακούνε
Σαν να να 'μουνα φίλος
Άμα χτυπήσω χτυπώ σαν λιοντάρι
Μα σ'αγαπήσω θα το κάνω σαν σκύλος x2
Πάμε έι!!
Verse 2 :
Περιμένουν καινούργιους δίσκους
Άμα σκάσει ρωτάνε καινούργιο υλικό
Όσο ψάχνω ένα θαύμα να γίνει
Για (να) ακούσω ένα νέο καλό από τον γιατρό
"Ειν ευκαιρία σου να κονομήσεις"
Οι managers λένε και εγώ αδιαφορώ
Όσο γυρνάνε τσιγάρα στο Σίμο
Και πίνω μπύρες ως αργά στο ρετρό
Ει!!
Άνθρωπος ίδιος
Τι και αν αλλάξαν πολλά ειμ' ο άνθρωπος ίδιος
Ίσως κάποτε να 'ρθα σαν εχθρός
Μα πάντα στο τέλος έφευγα σαν φίλος
Μιλώ στα νέα παιδιά που μ'ακούνε
Σαν να να 'μουνα φίλος
Άμα χτυπήσω χτυπώ σαν λιοντάρι
Μα σ'αγαπήσω θα το κάνω σαν σκύλος x2
Πάμε έι!!
Verse 2 :
Περιμένουν καινούργιους δίσκους
Άμα σκάσει ρωτάνε καινούργιο υλικό
Όσο ψάχνω ένα θαύμα να γίνει
Για (να) ακούσω ένα νέο καλό από τον γιατρό
"Ειν ευκαιρία σου να κονομήσεις"
Οι managers λένε και εγώ αδιαφορώ
Όσο γυρνάνε τσιγάρα στο Σίμο
Και πίνω μπύρες ως αργά στο ρετρό
Με ερωτευτήκαν κορίτσια που δεν ξέρουν
Καν το όνομα μου
Με σεβαστήκαν αλάνια που δεν ζούνε στην γειτονιά μου
Μα κανείς δεν ξέρει την μαύρη πλευρά μου
Για άλλους ασήμαντος
Άλλοι μου λεν "ο καλύτερος είσαι από όσους έχουνε περάσει"
Μα αν το πω θα ντραπώ να κοιτάξω στα μάτια
Παιδιά που προσφέρουν στη φάση
Είχε χθες την γιορτή της την ρώτησα
"πες μου, τι δώρο θες?"
"ένα πιάτο για αυτούς που δεν έχουν να φάνε
Και για όλα τα αδέσποτα της γειτονιάς μας τροφές!"
Ει
Aπ'αυτούς τους ανθρώπους εμπνέομαι
Που νύχτα μέρα μοχθούν και κουράζονται
Που 'χουν λίγα μα ξέρουν τα πάντα
Στη μέση στα δύσκολα να τα μοιράζονται
Ένα άνθρωπο είπα αδερφό μου
Σε κάθε βροχή και σε κάθε ήλιο δίπλα μου
Απ'το ίδιο ποτήρι θα πιει στη χαρά μου
Το ίδιο δηλητήριο στη πίκρα μου
Το κεφάλι για αυτόν στη φωτιά
Εμπιστόσύνη το λένε τυφλή και απόλυτη
Γιατί ξέρω θα κοίταζε αλλού
Αν στεκόταν μπροστά του η γυναίκα μου ολόγυμνη
Ρεφρέν
Άνθρωπος ίδιος
Τι και αν αλλάξαν πολλά ειμ' ο άνθρωπος ίδιος
Ίσως κάποτε να 'ρθα σαν εχθρός
Μα πάντα στο τέλος έφευγα σαν φίλος
Μιλώ στα νέα παιδιά που μ'ακούνε
Σαν να να 'μουνα φίλος
Άμα χτυπήσω χτυπώ σαν λιοντάρι
Μα σ'αγαπήσω θα το κάνω σαν σκύλος x2
Πάμε έι!!
Καν το όνομα μου
Με σεβαστήκαν αλάνια που δεν ζούνε στην γειτονιά μου
Μα κανείς δεν ξέρει την μαύρη πλευρά μου
Για άλλους ασήμαντος
Άλλοι μου λεν "ο καλύτερος είσαι από όσους έχουνε περάσει"
Μα αν το πω θα ντραπώ να κοιτάξω στα μάτια
Παιδιά που προσφέρουν στη φάση
Είχε χθες την γιορτή της την ρώτησα
"πες μου, τι δώρο θες?"
"ένα πιάτο για αυτούς που δεν έχουν να φάνε
Και για όλα τα αδέσποτα της γειτονιάς μας τροφές!"
Ει
Aπ'αυτούς τους ανθρώπους εμπνέομαι
Που νύχτα μέρα μοχθούν και κουράζονται
Που 'χουν λίγα μα ξέρουν τα πάντα
Στη μέση στα δύσκολα να τα μοιράζονται
Ένα άνθρωπο είπα αδερφό μου
Σε κάθε βροχή και σε κάθε ήλιο δίπλα μου
Απ'το ίδιο ποτήρι θα πιει στη χαρά μου
Το ίδιο δηλητήριο στη πίκρα μου
Το κεφάλι για αυτόν στη φωτιά
Εμπιστόσύνη το λένε τυφλή και απόλυτη
Γιατί ξέρω θα κοίταζε αλλού
Αν στεκόταν μπροστά του η γυναίκα μου ολόγυμνη
Ρεφρέν
Άνθρωπος ίδιος
Τι και αν αλλάξαν πολλά ειμ' ο άνθρωπος ίδιος
Ίσως κάποτε να 'ρθα σαν εχθρός
Μα πάντα στο τέλος έφευγα σαν φίλος
Μιλώ στα νέα παιδιά που μ'ακούνε
Σαν να να 'μουνα φίλος
Άμα χτυπήσω χτυπώ σαν λιοντάρι
Μα σ'αγαπήσω θα το κάνω σαν σκύλος x2
Πάμε έι!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου