Ladies and Gentlemen ... B o b .. M a r l e y .. E x o d u s ! ! !

Σε συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης για τον Bobby.

Ίσως το καλύτερο βίντεο, που αποτυπώνει έντονα την χαρακτηριστική ερμηνεία του Bob Marley, με τα πηδηματάκια, τα κλειστά μάτια, και το τίναγμα του Rasta μαλλιού του.

Δεν ξέρω αν το είχα δει ποτέ. Δεν θυμάμαι. Το πέτυχα στο FB και ήθελα να το κρατήσω.






















Exodus: Movement of Jah people! Oh-oh-oh, yea-eah!
Before ya doubt me let me tell ya this:
Men and people will fight ya down (Tell me why!)
When ya see Jah light. (Ha-ha-ha-ha-ha-ha!)
Let me tell you if you're not wrong; (Then, why?)
Everything is all right.
So we gonna walk - all right! - through de roads of creation:
We the generation (Tell me why!)
(Trod through great tribulation) trod through great tribulations.

Exodus, all right! Movement of Jah people!
Oh, yeah! O-oo, yeah! All right!
Exodus: Movement of Jah people! Oh, yeah!

Yeah-yeah-yeah, well!
Uh! Open your eyes and look within:
Are you satisfied (with the life you're living)? Huh!
We know where we're going, uh!
We know where we're from.
We're leaving Babylon,
We're going to our Father's land.

2, 3, 4: Exodus: movement of Jah people! Oh, yeah!
(Movement of Jah people!) Send us another brother Moses!
(Movement of Jah people!) From across the Red Sea!
(Movement of Jah people!) Send us another brother Moses!
(Movement of Jah people!) From across the Red Sea!
(Movement of Jah people!)
---
/Instrumental break/
---
Exodus, all right! Oo-oo-ooh! Oo-ooh!
Movement of Jah people! Oh, yeah!
Exodus!
Exodus! All right!
Exodus! Now, now, now, now!
Exodus!
Exodus! Oh, yea-ea-ea-ea-ea-ea-eah!
Exodus!
Exodus! All right!
Exodus!

1, 2, 3, 4: Move! Move! Move! Move! Move! Move!

Open your eyes and look within:
Are you satisfied with the life you're living? Huh!
We know where we're going;
We know where we're from.
We're leaving Babylon, y'all!
We're going to our Father's land.

Exodus, all right! Movement of Jah people!
Exodus: movement of Jah people!
Movement of Jah people!
Movement of Jah people!
Movement of Jah people!
Movement of Jah people!

Move! Move! Move! Move! Move! Move! Move!

Jah come to break downpression,
Rule equality,
Wipe away transgression,
Set the captives free!

Exodus, all right, all right!
Movement of Jah people! Oh, yeah!
Exodus: movement of Jah people! Oh, now, now, now!
Movement of Jah people!
Movement of Jah people!
Movement of Jah people!
Movement of Jah people!
Movement of Jah people!
Movement of Jah people!

Move! Move! Uh, move! Move! Uh, move! Y'all, move! Uh-uh-uh-uh!
Move(ment of Jah people)!
Move(ment of Jah people)!
Move(ment of Jah people)! C'mon!
Move(ment of Jah people)! Movement of Jah people!
Move(ment of Jah people)!
Move(ment of Jah people)!
Movement of Jah people!
Movement of Jah people!
Movement of Jah people!
Move!
/fadeout/



Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Για να μην υποφέρεις φύγε μακριά μου, κρύψου από μένα...

Θυμάμαι μία φράση που έλεγα σε μια παλιότερη ανάρτηση ... "Τι το ήθελα το Blog?".

Μπορεί να λειτουργεί ως εξαγνιστήριο αφού ότι έχει αυτό το θολωμένο μυαλό το βγάζει σε γράμματα και γραμμές, αλλά από την άλλη είναι ένας "Εξαναγκασμός" εξωτερίκευσης και των πιο παράξενων σκέψεων. Αν μου έρχεται κάτι στο μυαλό και με προβληματίζει, πρέπει να το αποδώσω. Βέβαια το δικό μου το μυαλό είναι πολύ παράξενο και η απόδοση η δικιά μου μπορεί να απέχει πολύ από την απόδοση που δέχονται όσοι το διαβάζουν. Και ξέρω ότι έτσι μπορεί να μπερδέψω τον αναγνώστη αλλά δεν μπορώ αλλιώς. Πρέπει να το βγάλω.

Τελικά το Blog μπορεί να λειτουργεί σε μένα ως μία δίοδο επικοινωνίας αλλά πιστεύω ότι αυτή η δίοδο περνάει πρώτα από μέσα μου. Είναι μια επικοινωνία με τον εαυτό μου, και αυτός πιστέψτε με ..... είναι ο πιο δύσκολος Αναγνώστης. Γιατί με τέτοιο μυαλό που κουβαλάει και αυτός..... Σιγά μην με Καταλάβει !!!

Anyway. Το τραγούδι αυτό με είχε αγγίξει πολύ όταν είχε πρωτοβγεί με τον Μπαμπούλα. Απορώ πως τόσο καιρό δεν το είχα αναρτήσει. Θυμάμαι το είχα ακούσει χιλιάδες φορές. Το Cd πρέπει να είναι χαραγμένο στο 1ο Track. Μάλλον από τις πολλές φορές που το άκουσα δεν ένιωθα την ανάγκη να το ξανακούσω. Σήμερα το πρωί όμως μου ήρθε στο μυαλό. Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω γιατί. Αλλά δεν με ρωτάω και πολύ. Τις περισσότερες φορές ακούω προσεκτικά την διαίσθηση και δεν της χαλάω χατίρια. Αυτή μάλλον ξέρει. Τώρα τι ξέρει,...... ο Θεός και η ψυχή της.

Η διαίσθηση είναι η πιο ειλικρινής και αληθινή έκφανση του εαυτού μας. Πολλές φορές δεν την καταλαβαίνεις. Αλλά επειδή έχω μία ψύχωση με την ειλικρίνεια..... δεν τα βάζω μαζί της. Την αφήνω να εκφραστεί, κι ας έχω τους ενδοιασμούς μου. "Θα πάω κι' ας μου βγει και σε Κακό".

Όταν λοιπόν είχα ακούσει το τραγούδι δεν είχα ιδέα για τη Βαμβουνάκη. Σε μια συναυλία ακούω τον Πλιάτσικα να λέει "Θα πούμε ένα τραγούδι που το έχει γράψει η Μάρω Βαμβουνάκη", και αρχίζουν και το παίζουν. Δεν πρέπει να πέρασαν πολλές μέρες και πήγα και το αγόρασα. Δεν θυμάμαι πότε το άρχισα, αλλά θυμάμαι που και πότε το τελείωσα (γιατί πολλά βιβλία, ιδίως αυτά που μου αρέσουν μπορεί να κάνω πολύ καιρό να τα τελειώσω. Τα αναλύω... όπως κάνω συνήθως).

Ήταν Αύγουστος του 1997 στη Λευκάδα. Η παρέα δεν είχε ξυπνήσει από το προηγούμενο ξενύχτι, και εγώ αθόρυβα παίρνω το βιβλίο και κάνω μια βόλτα στα στενά σοκάκια της πόλης. Θυμάμαι έντονα τις πρωινές μυρωδιές του νησιού και κυρίως το φρέσκο βούτυρο των φούρνων από τις τυρόπιτες που ετοιμαζόταν για τον πεινασμένο επισκέπτη. Αφού πάρω μία καυτή ζαμπονοτυρόπιτα από κάποιον φούρνο που μόλις την έβγαζε, κάθομαι σε ένα παγκάκι. Κοιτάζω την θάλασσα που ήταν τόσο γαλήνια και ηρεμώ. Σε λίγο σηκώνομαι και παραγγέλνω καφέ στη διπλανή καφετέρια. Ανοίγω το βιβλίο και γεμάτος ευχαρίστηση από την ατμόσφαιρα, αρχίσω να διαβάζω τις τελευταίες σελίδες του.

Σε λίγη ώρα το τελειώνω. Θυμάμαι ακόμα την ανατριχίλα που ένιωσα αλλά και την αντίδρασή μου που πρώτη φορά την είχα κάνει και δεν πρόκειται να την ξεχάσω. Όταν λοιπόν κλείνω το οπισθόφυλλο, σηκώνω το βιβλίο, το ανοίγω κάπου στη μέση και αγγίζω τις σελίδες στα χείλη μου, έχοντας το πάνω μέρος του ακριβώς κάτω από τα ρουθούνια μου. Σαν το αισθαντικό φιλί στο μέτωπο μιας γυναίκας που παράλληλα μυρίζεις με κλειστά τα βλέφαρα τα μαλλιά της και εσωτερικεύεις όλη τη Στιγμή. Ε Ρ Ω Τ Α Σ ! ! !

Ναι, με ένα βιβλίο Έρωτας. Και με όλες τις αισθήσεις που συνόδευε.



Ότι αξίζει πονάει, κι' είναι δύσκολο...







Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)