Ο Κόβιντ δεν θα μας σκοτώσει ως Ιός ... αλλά ως τρόπος Ζωής ... Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ Θα μας Αφήσουν Μόνιμες Εγκεφαλικές Βλάβες και να μου το θυμηθείτε !!!

 

Χθες καθόμουνα έξω από την Κ... δεν χρειάζεται να κάνω διαφήμιση ... και επειδή μία με το ένα πόδι στον τάφο πήγε να πέσει της έφταιγε το ποδήλατό μου γιατί ήταν κλειδομένο στην Άκρη του πεζοδρομίου .. .ενώ στα 2 μέτρα υπήρχε 10 μέτρα περάσματος ... και ράμπα για αναπήρους και τα πάντα ...

ΌΟχιιιι ΝΑ ΜΗΝ ΚΆΝΕΙ ΈΝΑ ΒΉΜΑ ... ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΜΟΥ... ΣΧΕΔΟΝ ΤΟ ΚΛΟΤΗΣΕ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ... ΑΙ ΠΑΡΕ ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΣΟΥ ΡΕ ΑΠΟ ΕΔΩ ...

Ω Μπαναίαμ... δεν υπήρχε κάποιος Χριστιανός να της πει πόσο Τρελός είμαι και όταν μου μιλάνε με Αγένεια μπορώ να σπάσω Κεφάλια ???

Άρχισα να μιλάω στον Πληθυντικό ... και ξεκίνησε χειρότερα ...

Και καταλήγει ... Αι Μπες μέσα ΡΕ !!!

Ε αυτό ήταν ... Πάω κοντά της ... ( Μόνο που δεν είχε κατουρηθεί ) και άρχισα κι εγώ τις φωνές ... και τι μου λέει ???

Ξέρεις ποιο είναι το Όνομά μου ??? Όπως ο Παπούδες οι Στρατιωτικοί ... Ξέρεις ποιος είμαι εγώ ? Ο Στρατηγός Δεκαβάλας !!!

Και μετά το Ξέρεις ποιο είναι το Όνομά μου .. χωρίς να ξέρω τι της ει΄πα ο Τρτελο΄ς ???

Στ Αρχίδια μου πως λέγεσαι ... Τώρα Φωνάζω την Αστυνομία και σε Μπουζουριάζει... ενώ είχα βγάλει την ταυτότητά μου και την κουνούσα επιδεικτικά ...

Όταν λοιπόν το βούλωσε και μιλούσε στην φίλη της και μουρμουρούσε ( την άκουγα ... αλλά έκανα υπομονή ) ... όταν η Υπάληλος άνοιξε το κατάστημα ... λέεει " Να σκίσω τις ΜΕΤΟΧΕΣ μου στον Cosmote αν επιτρέπεται να μπαίνουν τέτοιοι άνθρωποι σαν πελάτες... Και τρέχω προς εκείνη και λέω .. "Το Συνεχίζεις ακόμα" ... Έπρεπε να δείτε το Θρασπυδειλο Ρυτιδιασμένο και κακογαμημένο πρόσωπό της ... Μόνο που δεν κατουρήθηκε ... Μας σταμάτησαν οι Υπάλληλοι ... και μετά από λίγο ... έφυγα ...

Το κερασάκι ???

Ενώ κανένας δεν μιλούσε γιατί από την μία Φοβήθηκαν αυτή μην ήταν καμία κυρία Δήμαρχος ( πρώην γιατί ο Μπέος δεν ... ) και από την άλλη ένα Θηρίο 120 κιλών ... Φουσκωμένο ... και γυμνασμένο ... έτοιμο να πλακωθεί και με Τανκ ... μετά το "Αι μπες μέσα ρεεε ... " ... ένας Αλμπανό άρχισε να λέει ...

Μπράβο παλεκάρι ... μελάνε και αι γυναίκες ... πήραν θάρρος ... ενώ στον άντρα πρέπει να είναι σουζα ... και αυτή τον βρι΄ζει ... Αλλά τα πρεπε να την ντώσει καμιά ξανάστροφη να την αφήσει κάτω ... Τη Μπαλακισμένη ... Ακου να βγάζει γλώσσα γυναίκα σε Άντρα ...

Χαχαχαχαχχαααα Το ύφος της κοπελίτσας που καθόταν δίπλα του και άκουγε τον ΑλμπανοΤαλιμπάν ... ΟΛΑ τα ΛΕΦΤΑ

Χαχαχαχχαχαχχααα

Κάθε μέρα που βγαίνω έξω ... Βλέπω τουλάχιστον 2 - 3 καβγάδες από τον Κόβιντ και μετά ...

Αν δεν πέσουν αίματα ... εγώ θα σκίσω ότι πτυχίο έχω ...

Ο Εγκλεισμός .. η Μάσκα ... η ζέστη που προκαλεί ... και η Ασφυξία ... κάνει τον Εγκέφαλό μας Δυστυχώς με μόνιμες Βλάβες !

Ο Κόβιντ δεν θα μας σκοτώσει ως Ιός ... αλλά ως τρόπος Ζωής ...

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ Θα μας Αφήσουν Μόνιμες Εγκεφαλικές Βλάβες και να μου το θυμηθείτε !!! 

Και μη περάσει από το μυαλό σου ότι οι συγγενείς αποτελούν εξαίρεση λόγω... αίματος. Αστειότητες... Κάποιες φορές, αδέλφια και ξαδέλφια μαζί, δεν αξίζουν όσο ένας καλός φίλος. Πικρή, αλλά μεγάλη αλήθεια.

Γιατί αυτόν τον Μήνα Πλακώθηκες με όλο τον κόσμο ???  μου λέει η Μάνα μου ... 

Λόγω Ζέστης ... ???

Και αυτό της λέω αλλά τι μας συνέβηκε τους 2 τελευταιόυς Μήνες εκτός από το ότι κοντάψαμε να πεθάνουμε με τα 40άρια που δεν είχαμε Ερκοντίσιον  ??? Πάθαμε ζημιές 2500 ευρώ μου απαντάει ....  

Και πόσα δανειστήκαμε για να έχουμε να φάμε μέχρι τις 5 του μηνός ??? Ε πόσα μου λέει ... 200 η ζ ... 300 ο Π... 200 ο Ι .. Σύνολο 700 ??? Άρα λέω 2500 - 700 πόσο μέσα είμαστε ακόμα και με τα δανεικά ??? Χμμμ 1800 ... 

Άρα τις λέω μέσα σε 2 μήνες Αυγ- Σεπ έπρεπε να βρω 1800 ακόμα εκτός των Δανεικών για να καλύψω τις ζημιές ... 

Ευτυχώς είχα κάμποσα κρατημένα για την Ιρλανδία ... και είχαμε να φάμε μέχρ ιτον Σεπτέμβριο ... Αλλά εδώ και 15 μέρες δεν έχουμε να φάμε όχι μόνο κρέας ... αλλά ούτε και τόνο... !!!

Και μου λέει ? Γι αυτό μαλώνεις ???

ΝΑΙ της λέω .. Γιατί σε μία τόσο Δύσκολη στιγμή φανήκανε ποιοι Θέλανε να βοηθήσουν και ποιοι ήταν Τσογλάνια που ακόμα και στην Μάνα τους δεν έδωσαν ούτε ένα Ευρώ ... 

Άρα πως να μην διαγράψω τους τοξικούς ? Πως να μιλήσω καλά σε αυτόν που δεν μου δωσε ούτε 12 ευρώ και πρέπει να ξανακατέβω στο κέντρο με όλη αυτή την ζέστη γιατί μου λέει ότι είναι Φίλος και με Αγαπάει ... αλλά δεν δίνει ούτε ένα Ευρώ. 

Δεν δίνει σε κανέναν λέει ... Να πάει κάποιος να δουλέψει ... Και αν μου κλέψουν λέω το πορτοφόλι και δεν έχω να πιω νερό ... θα μου δώσεις του λέω ... ??? Θα σου δώσω νερό μου απαντάει ... αλλά 50 λεπτά να πάρεις ένα μπουκαλάκι νερό δεν σου δίνω ... Δλδ πήρα από απέναντι ένα μπουκαλάκι νερό και είπα ότι είμαι γνωστός σου ... Θα πας μετά να του το δώσεις ??? 

Όχι σήμερα μου λέει ... ΑΝ κάνω σεφτέ αύριο θα του το πάω ... Ένα 50λεπτο του λεω δεν πας ? Ναι ένα μου λέει .. Λεφτά δεν  είναι και αυτά ??? 

Και ρωτάω εγώ τώρα ... Ο Χειρότερος Εβραίος ακόμα και σε Ανέκδοτο τα λέει αυτά ??? Πως να τον κρατήσω αυτόν για φίλο που θα με άφηνε να πεθάνω της δίψας ???Νομίζω την ίδια γνώμη με μένα έχουν όλοι όσοι είναι Άνθρωποι και όχι Εγωιστικά Τομάρια που κοιτάνε μόνο την Πάρτη τους ... 

Και αναγκάζει τον γιό του να δουλεύει ακόμα και όταν σπυδάζει με 6 ευρώ την ώρα ...

6 ευρώ την ώρα παιδιά ... για να μην του στέλνει λεφτά. Ούτε τρύπια δεκάρα της Χούντας δεν δίνει !!! 

Και Βασίλη στο είπα... Ανοίκω στου Καταραμένους Γραφιάδες ... Δεν χαρίζω κάστανα και δεν μασάω τα λόγια μου και γράφω Καυστικά και Κυνικά ! Στο χρωστούσα καιρό και ας μην μου ξαναμιλήσεις και ας μην πάμε την βόλτα με τις μηχανές γιατί τσιγκουνεύεσαι την Βενζίνη !!! Το Άρθρο που ακολουθεί ΔΕΝ το έχω γράψει ΕΓΩ  ο Κακός και Δύστροπος που μαλώνω με όλους και είμαι Κακός και Τσιτωμένος και δεν έχω Υπομονή με τους Ανθρώπους ... Αλλά κάποιος άλλος ... 

Για δέτε πόσο ίδια τα λέει και αυτός !!!

Με τους Ανθρώπους έχω Απέραντη Υπομονή .. Εδώ έχω και με τα Τσογλάνια τάχα μου Αδέρφια και Κολλητοί και Φίλοι ντεμέκ ... δεν θα έχω με τους Ανθρώπους ?

Αλλά Άνθρωποι πόσοι υπάρχουν ? Δεν εννοώ Άτομα Δίποδα ... 

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ... ΔΕΝ υπάρχουν πλέον παρά μόνο Ελάχιστοι !!! 

- Το Άρθρο - 

 Έπρεπε να ζήσω από πρώτο χέρι δύσκολες καταστάσεις για να κάνω αυτό που λένε «ξεσκαρτάρισμα».

Και ναι... Πολύ καλά τα λέει ο σοφός λαός μας -αυτή τη φορά χωρίς εισαγωγικά το σοφός- αλλά και οι γονείς μας, που από μικρά παιδιά μας συμβουλεύουν: «Οι καλοί φίλοι στα δύσκολα φαίνονται παιδί μου».

Δύσκολο και επίπονο να συνειδητοποιείς ότι κάποιοι δε νοιάζονται τόσο όσο νόμιζες, μεγάλη απογοήτευση να αγαπάς και να προσφέρεις σε ανθρώπους που δε σ' αγαπούν όσο πίστευες, αλλά πιστέψτε με: Μεγάλη λύτρωση το ξεκαθάρισμα. Και δυστυχώς πρέπει να έρθουν τα δύσκολα για να πεισθείς γι' αυτό που ένιωθες μέσα σου -γιατί δεν γίνεται να μην το ένιωθες έστω και λίγο- αλλά επιτέλους έχεις και αποδείξεις χειροπιαστές. Αν εξακολουθήσεις να παραμυθιάζεσαι, τότε φίλε μου είσαι άξιος της μοίρας σου και μη ζητάς τα ρέστα από κανέναν.

Τέτοιες καταστάσεις βέβαια έχουν και τα καλά τους. Μέσα στο χαμό και τη λύπη, εμφανίζονται κάτι «τζόκερ» από το πουθενά. Άνθρωποι που ούτε καν είχες φανταστεί, που ούτε καν είχες υπολογίσει σε αυτούς, βρίσκονται κοντά σου για να σε στηρίξουν και να σου συμπαρασταθούν. Και δεν αναφέρομαι σε οικονομικό επίπεδο. Σ' αυτό το κομμάτι οι περισσότεροι είμαστε για κλάματα. Εκεί δε μπορείς να έχεις απαιτήσεις εκτός κι αν πνίγεσαι στα χρέη και ο αδερφός σου είναι ο Πρίγκιπας Ζαμούντα. Αναφέρομαι καθαρά στο ψυχολογικό και ανθρώπινο κομμάτι: «Γεια. Είσαι καλά; Χρειάζεσαι κάτι. Μπορώ να σε βοηθήσω; Τα παιδιά; Η οικογένεια; Να έρθω να σας δω μετά τη δουλειά;».

Το μόνο που πλέον πρέπει να δεις ρεαλιστικά και να το βάλεις καλά στο μυαλό σου είναι ότι οι περισσότεροι ακολουθούν πιστά το επίσης σοφό λαϊκό ρητό «ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξει ο κώλος μας» ή το «σώζων εαυτόν σωθήτω» (sic). Και μη περάσει από το μυαλό σου ότι οι συγγενείς αποτελούν εξαίρεση λόγω... αίματος. Αστειότητες... Κάποιες φορές, αδέλφια και ξαδέλφια μαζί, δεν αξίζουν όσο ένας καλός φίλος. Πικρή, αλλά μεγάλη αλήθεια.

Δεν είμαι ούτε υπερευαίσθητη, ούτε ζω στον κόσμο της παπαρούνας. Η μητρότητα με προσγείωσε στη γη, με όπλισε με δύναμη και κουράγιο που ούτε καν φανταζόμουν. Όμως, ρεαλιστικά και ανθρώπινα παρατηρώντας λίγο γύρω μου, συνειδητοποίησα για ακόμη μια φορά πόση δύναμη έχει το «εγώ και η πάρτη μου» και με πόση ένταση εξαπλώνεται αυτή η νοοτροπία σαν ιός...

Σε μια κοινωνία που θα έπρεπε να είναι δεμένη σαν γροθιά, που θα έπρεπε να επικρατεί αλληλοϋποστήριξη και αλληλεγγύη, συνειδητοποιώ ότι μάλλον έχουμε στρέψει το ενδιαφέρον μας αλλού. Κι αυτό φυσικά δεν έχει να κάνει ούτε με το κοινωνικό, το οικονομικό ή μορφωτικό επίπεδο των ανθρώπων. Η ανθρωπιά δεν σπουδάζεται. Το μεγαλείο της ψυχής ή το έχεις ή... άντε στο καλό της Παναγίας άνθρωπέ μου.

Το συμπέρασμα είναι ένα: Οι κλάψες και η μιζέρια δεν οδηγούν πουθενά. Σπουδαίο πράγμα η περηφάνια και μόνο όταν συντρέχει λόγος σοβαρός την καταπατάς. Αγάπα εκεί που σ' αγαπούν. Το να έχεις απαιτήσεις από ανθρώπους «λίγους» είναι χάσιμο χρόνου και ταλαιπωρία ψυχής...

Και μη ξεχνάς ποτέ: «Οι καλοί φίλοι στα δύσκολα φαίνονται».

Καλή σας ημέρα!