Ρίτα Μπούμη - Παπά

Ρίτα Μπούμη - Παπά
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	27 Νοεμβρίου 1906;
Θάνατος	8 Σεπτεμβρίου 1984; Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Νέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	μεταφράστρια; ποιήτρια
Οικογένεια
Σύζυγος	Νίκος Παππάς
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	μέλος της Ακαδημίας Αθηνών
Βραβεύσεις	Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών
	δεδομένα

Η Ρίτα Μπούμη - Παπά (και Παππά, Σύρος, 1906- Αθήνα, 8 Σεπτεμβρίου 1984) ήταν Ελληνίδα ποιήτρια και μεταφράστρια, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Ήταν σύζυγος του επίσης λογοτέχνη Νίκου Παπά. Έγραψε ποιήματα και πεζά, ενώ ασχολήθηκε και με την ταξιδιωτική λογοτεχνία. Διηύθυνε και το λογοτεχνικό περιοδικό Κυκλάδες.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στη Σύρο και στα 20 της χρόνια εγκαταστάθηκε στις Συρακούσες στη Σικελία. Στη διάρκεια της παραμονής της στην Ιταλία σπούδασε Παιδαγωγικά και ειδικεύτηκε στη μοντεσοριανή μέθοδο. Συνεργάστηκε με πολλά περιοδικά και εργάστηκε σε αρκετές εφημερίδες, μεταξύ των οποίων και στην "Αυγή". Στη λογοτεχνία έκανε την πρώτη της εμφάνιση το 1929 με το ποίημα "Μικρέ μου Αλήτη..." που δημοσιεύτηκε στη Νέα Εστία. Μετέφρασε έργα πολλών ξένων συγγραφέων, όπως ο Σάμιουελ Μπέκετ και ο Βίκτορ Ουγκό. Τα ποιήματά της μεταφράστηκαν και σε ξένες γλώσσες. Ήταν ταγμένη στο πλευρό της Αριστεράς, ενώ είχε λάβει και ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση, ιδιαίτερα με την ποίησή της.^[2]

Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Α΄ Έπαινος της Ακαδημίας Αθηνών (1935)
Α’ Βραβείο Εθνικής Αντίστασης (1945)
Διεθνές Βραβείο Συρακουσών (1949)
Βραβείο της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς (1965)

Τιμήθηκε επίσης από το Ρουμανικό κράτος και την Ακαδημία του Βουκουρεστίου.

Επιλεγμένα έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ποιήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα τραγούδια στην αγάπη. Αθήνα, Μαυρίδης, 1930.
Οι σφυγμοί της σιγής μου · Ποιήματα Ρίτας Ν. Μπούμη. Αθήνα, 1935.
Το πάθος των Σειρήνων. 1938.
Αθήνα · Δεκέμβρης 1944. Αθήνα, Τα Νέα Βιβλία, 1945.
Καινούρια χλόη. Αθήνα, Μαυρίδης,1949.
Ριτόρνο ιν Ορτίτζια. 1949.
Ο παράνομος λύχνος · Μέρος πρώτο (1940-1945). Αθήνα, Το σπίτι του ποιητή, 1957.
Το ρόδο της Υπαπαντής. Αθήνα, Το σπίτι του ποιητή, 1960.
Λαμπρό Φθινόπωρο · Ποιήματα. Αθήνα, Το σπίτι του ποιητή, 1961.
Ανθοφορία στην έρημο · Ποιήματα. Αθήνα, Κέδρος, 1962.
Χίλια σκοτωμένα κορίτσια. Αθήνα, Το σπίτι του ποιητή, 1963.
Δεν υπάρχει άλλη δόξα. Βουκουρέστι, 1964.
Η σκληρή Αμαζόνα· Ποιήματα. Αθήνα, Μέλισσα, 1964.
Η μαγική φλογέρα · Ποιήματα. Αθήνα, Δωρικός, 1965.
Σκιούμα· Ποιήματα. Αθήνα, Δωρικός, 1965.
Φως ιλαρόν. Αθήνα, Δωρικός, 1966.
Το παραμύθι της μαγικής φλογέρας· Ζωγραφιές Σοφίας Φόρτωμα. Αθήνα, Σύγχρονη Εποχή, 1996.
Μόργκαν - Ιωάννης · Ο γυάλινος πρίγκηπας και οι μεταμορφώσεις του · Ποιητική σύνθεση (1967-1971). Αθήνα, Καρανάσης,1976.
Λαμπρό φθινόπωρο. Αθήνα, Καρανάσης, 1982.
Η σκληρή αμαζόνα. Αθήνα, Καρανάσης, 1982.

Πεζογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν πεινούσαμε και πολεμούσαμε · Διηγήματα (1941-1945). Αθήνα, Τύμβη, 1975
Η Χρυσώ. Αθήνα, Καρανάσης, 1984

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) αρχή της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb137464276. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2019.
↑ «Άποψη: ΡΙΤΑ ΜΠOΥΜΗ - ΠΑΠΑ Μια αιγαιοπελαγίτικη λυρική παρουσία (1906-1984)». apopsy.blogspot.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2016.

[1fa294381747fadfa1583f9fd2c3cee4f6b90fcf-1] Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) αρχή της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb137464276. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2019.

[2] «Άποψη: ΡΙΤΑ ΜΠOΥΜΗ - ΠΑΠΑ Μια αιγαιοπελαγίτικη λυρική παρουσία (1906-1984)». apopsy.blogspot.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2016.

[1]

[2]

Παρασκευή, Ιανουαρίου 14, 2022

Δημοσιοποιεις μονο οσα θες να βλεπουν. Τα υπολοιπα τα χεις μονο για φιλους. Οι ακόλουθοι μονο δημοσια ποστ βλεπουν.

Έχεις ένα χαμόγελο από μαργαριτάρια ψαράδες Σικελοί στο ταίριαξαν να το φοράς ψάξε και βρες το πριν σε κλείσει η νύχτα σ' ένα υπόγειο βαθύτερο από τούτο...