Αχ και να 'ταν να ξαναγεννιόμουνα ...

1η φορά στα 2,5 περίπου χρόνια ζωής του Blog είχα τέτοια μεγάλη απουσία από την γραφή ...

Ο κυριότερος λόγος ήταν οι διαγραφή 5 fb-profile σε λιγότερο από 2 μήνες, οπότε και χανόταν οι αναγνώστες ... δεν υπήρχε ιδιαίτερη συμμετοχή, οι fb-friends συνεχώς άλλαζαν ( οι περισσότεροι δεν ήξεραν ότι είχα blog ) και αυτομάτως βέβαια σβηνόταν και η σελίδα του blog που είχα φτιάξει στο fb. ... Σελίδα DSV BLOG ...


Ο 2ος κυριότερος λόγος ήταν ότι η ψυχολογία με τα γεγονότα των τελευταίων καιρών ήταν χάλια. Και όχι μόνο αυτό ... αλλά το fb ήταν ένα καθημερινό μοιρολόι, και δεν μου έδινε καμία καλή διάθεση για να κοινοποιήσω ανάρτηση... Πόσο μάλλον όρεξη για να γράψω ...





Η Αλήθεια είναι όμως ... ότι μετά από τόσο καιρό συνεχόμενης γραφής ( 630 Αναρτήσεις ) ... ήθελα λίγο και εγώ την απόστασή μου από το γράψιμο για να ανασυγκροτηθώ.

Θα ήταν ψέμματα αν έλεγα ότι μου έλειψε και θέλω πάλι να ξαναγράψω... Όχι ... θέλω ακόμα λίγο χρόνο ... ίσως και πολύ δεν ξέρω ... μπορεί και να μην ξαναγράψω ποτέ ...

Θα συνδυαστεί μάλλον και με μια αλλαγή στην Δομή και Εμφάνιση του Blog για να νιώθω ότι ξεκινάω κάτι καινούριο και φρέσκο ...


Μέχρι τότε ... εύχομαι καλό υπόλοιπο καλοκαιριού ... αισιοδοξία και ελπίζω σύντομα να τα λέμε πιο συχνά ...

DSV





Αχ και να 'ταν

Στίχοι: Κοσμάς
Μουσική: Στέλιος Ρόκκος
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Ρόκκος


Με τον πρώτο τον καφέ μου, πριν ακόμα ανοίξω μάτι
σε θυμήθηκα κι η μέρα αρχίζει δύσκολα
Χώθηκα στον καναπέ μου, μ' έχει πιάσει ένα γινάτι
και μετράει το ρολόι πάλι ανάποδα
Με τον πρώτο τον καφέ μου, πριν ακόμα ανοίξω μάτι
σε θυμήθηκα κι η μέρα αρχίζει δύσκολα

Αχ και να 'ταν για λίγο να 'ρχόσουνα
πως υπάρχω και 'γω να θυμόσουνα
Αχ και να 'ταν για λίγο να 'ρχόσουνα
Αχ και να 'ταν να ξαναγεννιόμουνα
πάλι πίσω σε σένα θα 'ρχομουνα
αχ και να 'ταν να ξαναγεννιόμουνα

Έχει πιάσει και νυχτώνει, και 'γω ρίχνω στο τασάκι
την καρδιά μου στα σβησμένα αποτσίγαρα
Την οργή μου τη πληρώνει 'κείνο το μικρό κουκλάκι
που σου είχα πάρει δώρο και στο φύλαγα

Έχει πιάσει και νυχτώνει και 'γω ρίχνω στο τασάκι
την καρδιά μου στα σβησμένα αποτσίγαρα

Αχ και να 'ταν για λίγο να 'ρχόσουνα...

Είσαι φουλ ερωτευμένη με την πάρτη σου, με τα μάτια σου, με τη μάπα σου ...

Κι όμως ... το τραγούδι μέσα από το χιούμορ λέει μεγάλες αλήθειες !!!

Είναι και ωραίος ο ρυθμός ... και ξεμπροστιάζει όλα τα ξέκωλα του fb ...

Ακούστε το ...






Η μπουμπού του FB

Στίχοι: Εισβολέας
Μουσική: Εισβολέας
Πρώτη εκτέλεση: Εισβολέας


Λοιπόν...
Πως λένε "η Αννούλα του χιονιά"...
Κάτι τέτοιο είναι και 'δω, αλλά αλλάζει τ' όνομα.
Λέγεται "Η μπουμπού του φου μπου".
Αυτό το κομμάτι είναι αφιερωμένο σε όλα τα κοριτσάκια που ερωτεύονται από μόνες τους τον καθρέφτη...
Και κοιτιούνται, και γλείφονται, και δαγκώνονται...
Και κάνουν το... το ντεμπούτο τους τέλος πάντων...
Με τον τρόπο τους...

Είσαι φουλ ερωτευμένη
Με την πάρτη σου
Με τα μάτια σου
Με τη μάπα σου
Λες "ω, τι μουνάρα είμαι 'γω
Είμαι Ζήνα, Αμαζόνα,
Θ' αυτοφωτογραφηθώ"
Στης τουαλέτας τον καθρέφτη
Έχεις ραντεβού
Κι η χέστρα έχει γίνει
Της φώτο σου το ατού
Πω ρε επιτυχίες
Η μικρή μπουμπού
Όλη μέρα αυτοπαινεύεται
Η μοντέλα του φουβού
Στο προφίλ σου έχεις κοτσάρει
Τα βυζάκια σου
Και στο τσατ, οι άντρες
Πέφτουνε στη φάκα σου
Με το πρώτο κόζι λες
"Τι μουνί είν' αυτό"
Με το δεύτερο Φουστάνε
Έχουμε περιστατικό, χαχαχα
Η μπεμπέκα του φουμπού
Μόλις πάτησε τα 80
Η μπουμπούκα του ανθού
Διψάει για λούτσο
Λέγοντας "αγκού"
Μπανάνες και αγγούρια
Στο βωμό του κρεββατιού

Η μπουμπού
Η μπουμπούκα του φουμπού
Ποζάρει και γουστάρει
Τη ντουντούκα του παππού
Κουμπεμπέ, λίγο ξεκωλέ
Και τον τρώει και ωμό
Όπως τον τρώει και σωτέ
Η μπουμπού
Το μπουμπούκι του φουμπού
Τρώει τη μπανάνα
Στη φωτό σα τη μαϊμού
Κουμπεμπέ, λίγο ξεκωλέ
Από μέσα, ζέχνει ο τόπος
Από έξω αμπιγιέ
Η μπουμπού
Η μπουμπούκα του φουμπού
Η μπουμπού
Η μπουμπούκα του φουμπού...
Η μπουμπού
Το μπουμπούκι του φουμπού
Τρώει τη μπανάνα
Στη φωτό σα τη μαϊμού
Κουπεπέ, λίγο ξεκωλέ
Από μέσα, ζέχνει ο τόπος
Από έξω αμπιγιέ

Τον καθρέφτη σου κοιτάς
Και τρελαίνεσαι
Δε μιλάς, κι από μόνη σου ερωτεύεσαι
Ποζάρεις σε στυλ
Αλά Τσιτσολίνα
Δαγκώνεσαι, λες,
Γιατί ζητάς τη βαρβατίλα
Δε χάνεις ευκαιρία
Μου φοράς το στρινγκ
Και καπάκι η μπουμπού
Και το γκρουπ της ελίν
Κάνε με κονφίλ
Πες "η μπουμπού είναι μουνάρα"
Ασχέτως αν με ξέρεις ή όχι
"Έχω κωλάρα"
Κι αν σου φανεί κανείς
Λίγο χυδαίος
Ο καθωσπρεπισμός σου
Μη χέσω, μου θέτει δέος
Εκτός αν είναι σφίχτης
Αιμοβόρος και μοιραίος
Κι από πέος; Βεβαίως.
Το "ναι" σου θα 'ναι χρέος
Ένα λάικ έχεις κάνει το ντόρο σου
Σε φωτό που πρωταγωνιστεί
Τι άλλο; Ο κώλος σου.
Κοπελιά για σχέση;
Παρ' τη, χαλάλι σου
Και μη ρωτάς του χρόνου
Τι φύτρωσε στο κεφάλι σου

Η μπουμπού
Η μπουμπούκα του φουμπού
Ποζάρει και γουστάρει
Τη ντουντούκα του παππού
Κουμπεμπέ, λίγο ξεκωλέ
Και τον τρώει και ωμό
Όπως τον τρώει και σωτέ
Η μπουμπού
Το μπουμπούκι του φουμπού
Τρώει τη μπανάνα
Στη φωτό σα τη μαϊμού
Κουμπεμπέ, λίγο ξεκωλέ
Από μέσα, ζέχνει ο τόπος
Από έξω αμπιγιέ
Η μπουμπού
Η μπουμπούκα του φουμπού
Ποζάρει και γουστάρει
Τη ντουντούκα του παππού
Η μπουμπού
Το μπουμπούκι του φουμπού
Τρώει τη μπανάνα στη φωτό
Σα τη μαϊμού