********* ********************** DSV Blog

Δευτέρα, Αυγούστου 24, 2009

Μην ξημερώνεις Ουρανέ.....

Ήρθε και η στιγμή που ίσως το καλύτερο τραγούδι για μένα φιλοξενείται στο Blog μου.

Όχι όμως από δική μου πρωτοβουλία. Η Ελένη μου το ζήτησε.... γι' αυτούς που φεύγουν και έρχονται στο ύπνο μας και μας ακουμπούν με τα "φτερά" τους για να μας τονίσουν την παρουσία τους. Γι' αυτούς που μας λείπουν πολύ και κάνουν το "δωμάτιο άδειο" και το ξημέρωμα αβάσταχτο.

Με ποτήρι γεμάτο από κρασί.... με ουίσκι λίγο μακρύτερα από μία φίλη, ίσως και κάποια δάκρυα νοσταλγίας που αραίωναν το ποτό, το Σάββατο που πέρασε, γύρω στις 11 με 12 το βράδυ, έγινε "Ιστορική βραδιά!!!" όπως είπε κάποια. "ΩΩΩΩΩΩΩΩ ΝΑΙ!!!!!!!" όπως συμφώνησε κάποια άλλη.... (Αυτό για όσους καταλάβουν).



Τέτοιες "βαριές" βραδιές, όταν συνοδεύονται από υπέροχα τραγούδια ψυχής, αποφορτίζουν το "μέσα μας" και λειτουργούν ως στιγμές εξάγνισης !







Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης


Όνειρο ήτανε

Ο ουρανός ανάβει τα φώτα
τίποτα πια δεν θα 'ναι όπως πρώτα
Ξημέρωσε πάλι

Ξυπνάω στο φως τα μάτια ανοίγω για λίγο νεκρός χαμένος για λίγο
Ξημέρωσε πάλι

Κι έχεις χαθεί μαζί με τον ύπνο μαζί με του ονείρου τον πολύχρωμο κύκνο
Μην ξημερώνεις ουρανέ

Άδεια η ψυχή μου το δωμάτιο άδειο κι από τo όνειρό μου ακούω καθάριο
Το λυγμό σου να λέει όνειρο ήτανε, όνειρο ήτανε

Θα ξαναρθείς μόλις νυχτώσει
και τ' όνειρο πάλι την αλήθεια θα σώσει
Θα 'μαι κοντά σου

Μόνο εκεί σε βλέπω καλή μου
εκεί ζυγώνεις κι ακουμπάς τη ψυχή μου
Με τα φτερά σου

Μα το πρωί χάνεσαι φεύγεις ανοίγω τα μάτια κι αμέσως πεθαίνεις
Μην ξημερώνεις ουρανέ

Άδεια η ψυχή μου...


Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Bookmark and Share

Σάββατο, Αυγούστου 22, 2009

Απώλειες και Εξάντληση.... η Μάχη μαίνεται



Εξάντληση, σκυφτό το κεφάλι, τα νεύρα σε αδράνεια

Απλανές το βλέμμα στο κόκκινοβαμένο χώμα

Μισές εικόνες, μισερές ελπίδες κείτονται, έτοιμες να ξεψυχήσουν


Απώλειες, αμυχές παντού, οι πιο πολλές απόκρυφες

Για να περάσουν ανεπαίσθητα στον Εχθρό που καραδοκεί

Πληγές σε όλο το κορμί, πιο πολύ στην Καρδιά, πιο πολύ στην Ψυχή


Εξάντληση, αδυσώπητο βάρος στους τρεμάμενους μύες

Το σπαθί ακουμπά στο έδαφος και ξεκουράζεται

Ασήκωτο, ακόμα καυτό, ακόμα δονείται


Απώλειες, χρόνος που πέρασε και έφυγε στο παρελθόν

Φθορές και αδιόρθωτες βλάβες στα όπλα που έμειναν

Πλήρης έλλειψη και παντελής ανεπάρκεια σε Εφόδια



…… η Μάχη μαίνεται !!!





Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Bookmark and Share

Τετάρτη, Αυγούστου 19, 2009

Πάρε με στ' όνειρο μαζί σου...


Πάρε με στ' όνειρο μαζί σου
άλλο πρωί να μη με βρει
στον άδειο κόσμο τον επάνω
σ' αυτή την άδικη ζωή

Πάρε με στ' όνειρο μαζί σου
κοντά σου να ξενιτευτώ
πόσο ν' αντέξω παραπάνω
της μοναξιάς τον πυρετό

Αχ πως σ' αγαπώ για να πιστέψεις τι να πω
Πως είναι ο κόσμος αδειανός χωρίς εσένα
πως είναι η νύχτα μια πληγή χωρίς εσένα
πως είναι μαύρη η ζωή χωρίς εσένα



Δώσ' μου του ονείρου σου τα μάτια, να ταξιδέψω εκεί που πας
στα μυστικά σου μονοπάτια, που χρόνια μόνος περπατάς
Δώσ' μου του ονείρου σου τα μάτια, θέλω να ξέρω αν μ' αγαπάς
ή μήπως μου κρατάς γινάτια, όταν σε κάνω και πονάς.

Αχ πως σ' αγαπώ για να πιστέψεις τι να πω
Πως είναι ο κόσμος αδειανός χωρίς εσένα
πως είναι η νύχτα μια πληγή χωρίς εσένα
πως είναι μαύρη η ζωή χωρίς εσένα


Μουσική Στίχοι: Γιώργος Ανδρέου Κάντε κλικ εδώ...

Πρώτη εκτέλεση: Ελένη Τσαλιγοπούλου & Αλκίνοος Ιωαννίδης ( Ντουέτο )





Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Bookmark and Share

Τρίτη, Αυγούστου 18, 2009

Α Γ Ρ Υ Π Ν Ι Α . . .


Αγρύπνια, αψηλάφητο ζώο
Δίχως μια στάλα στοργή,
σ' όσους διψάν για χίμαιρες, γέρνεις
την κούπα σου που 'ναι πάντα αδειανή.

Κι ενώ περνά η νύχτα κατάλευκη,
βροχερή σαν Κυριακή,
ξέρω γιατί, στ' αυτί που σπαράζει,
χιμάς και γλύφεις σαν το σκυλί.

Δεν αγαπάς, αφήνεις τους ψύλλους σου,
τους ήχους που φτάνουν από μακριά
αγρύπνια, κακόφωνο όργανο,
που αλέθεις των εκλεκτών το «ωσαννά».

Αγρύπνια, της κόλασης κήτος,
είναι το φιλί σου φωτιά.
Αφήνει μια γεύση από σίδερο,
που 'χουν ξηλώσει από καράβια παλιά.


Μουσική - Στίχοι - Τραγούδι : Θανάσης Παπακωνσταντίνου.

Εμπνευστής - Ellina - Stella (Πάλι) Την ευχαριστώ που με βοήθησε και "πέρασα" την Αγρύπνια μου ....



Η "Αγρύπνια" είναι σε ελεύθερη μετάφραση του ποιήματος του Τριστάν Κορμπιέρ "Insomnie". Έψαξα γι' αυτόν και βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα την ιστορία του καθώς και ολόκληρο το ποίημα στα Γαλλικά και μεταφρασμένο στα Ελληνικά.




Τριστάν Κορμπιέρ..... Πληροφορίες εδώ...








Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Bookmark and Share

Σάββατο, Αυγούστου 15, 2009



Απλά τυχαία, βάζω και ένα τραγούδι που κάποια φίλη μου το θύμισε πρωί - πρωί. Ευτυχώς που δεν είδα το μήνυμά της εχθές κατά τις 1:00 που μου το έστειλε, γιατί δεν θα κοιμόμουνα πάλι. Βάζω και τους στίχους.

Για την Εικόνα.... δεν χρειάζεται να γράψω τίποτα παραπάνω.....




Στίχοι: Χαρούλα Αλεξίου
Μουσική: Χαρούλα Αλεξίου
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου


Σ' ένα μινοράκι σ' έβαλα κρυφά
πάλι η μουσική θα κάνει θαύματα
γιατί σε θέλω.

Της ψυχής μου ο ήχος είναι αυτός που ακούς
σε παραπλανώ με στίχους ψεύτικους
γιατί σε θέλω.

Έτσι βγαίνουν τα τραγούδια μάτια μου
σε γνωρίζει ο πόνος και έρχεται κοντά σου
ακουμπάει το χέρι πάνω στα μαλλιά σου
κι έτσι κάνεις κουράγιο και τραγούδι άγιο.

Το τραγούδι μου γλυκό λυπητερό
Καρυάτιδα να γίνω δεν μπορώ
για να με θέλεις.


Μια φωτογραφία μου παλιά κρατάς
δεν της μοιάζω πια γι αυτό δε μ'αγαπάς
αχ δε με θέλεις.

Έτσι βγαίνουν τα τραγούδια μάτια μου
σε γνωρίζει ο πόνος και έρχεται κοντά σου
ακουμπάει το χέρι πάνω στα μαλλιά σου
κι έτσι κάνεις κουράγιο και τραγούδι άγιο.

Χίλιες νύχτες κι άλλες τόσες σ'αγαπώ
με θυμό με τρέλα με παράπονο
πόσο σε θέλω.

Μες στο μινοράκι κλείστηκα και γω
στης μειοψηφίας το μικρόκοσμο
γιατί σε θέλω.

Έτσι βγαίνουν τα τραγούδια μάτια μου
σε γνωρίζει ο πόνος και έρχεται κοντά σου
ακουμπάει το χέρι πάνω στα μαλλιά σου
κι έτσι κάνεις κουράγιο και τραγούδι άγιο.




Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Bookmark and Share