********* ********************** DSV Blog

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 29, 2009

Like the sound of a windmill goin round...

Πριν λίγες μέρες έκανα μία νέα Fb-Friend, την Κ. Όχι, όχι αυτή του Σιδηρόπουλου. Αυτή η Κ. θα ήταν μόλις 2 - 3 χρονών όταν ο "Πρίγκηπας" Παύλος Έφυγε.

Με τα λίγα μηνύματα που ανταλλάξαμε, μου έδωσε την εντύπωση ενός πολύ συμπαθητικού και ουσιαστικού ατόμου. Σε κάποιο από αυτά τα μηνύματα, όταν εγώ της έλεγα ότι εσύ είσαι μικρή, αλίμονο από εμάς που Μεγαλώσαμε. Τότε μου έγραψε " e na mikrynaite :) ".

Ωχ, αυτός ο Πληθυντικός με σκότωσε. Με έκανε 15 χρόνια μεγαλύτερο. Όπως όμως μου εξήγησε ήταν απάντηση στον δικό μου πληθυντικό "Μεγαλώσαμε". Ουφ, ευτυχώς το έσωσε... Όταν λοιπόν την ξαναρώτησα "Ξέρεις κανένα τρόπο?", μου ανταπαντά "erwteyteite:)"

Αφοπλιστικό. Για λίγο τα έχασα, αλλά το χαμόγελο, :) , που ακολουθούσε επιβεβαίωνε την χαριτωμένη χροιά της "φωνής" που περίμενα. Αυτό λοιπόν το μήνυμα ήταν και η έμπνευσή μου για την σημερινή ανάρτηση.

Πόσο δίκιο έχει.... ήταν η πρώτη μου σκέψη. Τι "είδε" από εμένα και της έδωσα την εντύπωση ότι δεν είμαι ερωτευμένος?... αναρωτήθηκα. Αυτό όμως που μου έκανε εντύπωση και γι' αυτό έμεινα εκεί, ήταν η προστακτική υφή του πρώτου ερεθίσματος. Δεν πέρασε όμως πολύ ώρα, μέχρι να συνειδητοποιήσω ότι η υφή δεν ήταν προστακτική, αλλά μάλλον εμπεριείχε έναν προτρεπτικό τόνο.

Ακολούθησε μία ανταλλαγή μηνυμάτων, εξηγώντας πως βλέπω τον Έρωτα, όχι μονοδιάστατα αλλά πολυδιάστατα και την παρέπεμψα σε μία παλιότερη ανάρτησή μου που περιγράφω τις διαστάσεις του έρωτα... http://dsvsval.blogspot.com/2009/09/blog-post_06.html (Κλικ). Εκεί περιγράφω ότι και ακόμα όταν δεν έχω κάποια σύντροφο, οι άλλες διαστάσεις κρατούν τον Ερωτισμό, και μερικές φορές σε πιο υψηλά επίπεδα από κάποιες που έχω κάποια σύντροφο, αλλά αρχίζω και δεν είμαι ερωτευμένος. Και λέω αρχίζω γιατί το σταματάω αρκετά σύντομα πριν επηρεάσει και τις άλλες διαστάσεις. Γιατί όταν υπάρχεις με κάποιο άτομο δίπλα σου και δεν είσαι ερωτευμένος, αρχίζεις και χάνεις τον έρωτα για τη Ζωή !!!

Ακόμα όμως και με την προτροπή αυτή συνέχισα να αναρωτιέμαι... Πως να ερωτεύεται κάποιος? (σύντροφο). Είναι τόσο εύκολο? Δηλαδή απλά χρειάζεται να το θέλεις και γίνεται? Απάντηση έχω, αλλά ήθελα να μπω και στο μυαλό της για να μαντέψω πως σκέφτεται.

Υπήρξαν πολλές φορές στη ζωή μου, και μιλάω για στιγμές που αισθητικά και ψυχολογικά ήμουνα στα καλύτερα μου, άρα έτοιμος να υποδεχθώ τον Έρωτα δηλ. σύντροφο, αλλά με τίποτα δεν καθόταν. Και υπήρχαν φορές που ήμουνα μέσα στη κατάθλιψη και την άρνηση, και γνώριζα πολύ έντονους έρωτες.

Υπήρξαν και 2 φορές, που ο Έρωτας (σύντροφο, το επισημαίνω συνέχεια γιατί δεν πιστεύω ότι μόνο αυτό είναι Έρωτας), με βρήκε μέσα στο σπίτι μου. Και τις 2 φορές από επίσκεψη κάποιας παρέας του αδερφού μου που συγκατοικούσαμε. Ενώ λοιπόν πολλές φορές όταν τον αναζητούσα έντονα δεν τύχαινε, άλλες φορές που ούτε καν το είχα στο μυαλό μου, μου προέκυπτε απρόσκλητα.

Από τότε λοιπόν σταμάτησα να τον ψάχνω. Το άφησα στη ζωή γιατί μετά από όλες τις φορές, κατάλαβα ότι δεν εξαρτάται από το θέλω μου μόνο, αλλά και από το "σημείο" που θα βρίσκομαι εκείνη τη στιγμή. Πρέπει να τύχει να βρεθείς σε ακτίνα βολής ώστε απρόσμενα να σε χτυπήσει το "Βέλος".

Χρησιμοποίησα πολλές φορές τη λέξη τυχαίνει, γιατί μετά από πολλά χρόνια πιστεύω ότι μπορεί να "Τύχουν" πράγματα στη ζωή που να στα φέρουν εντελώς αντίθετα από αυτά που έχεις υπολογίσει. Και επικαλούμαι την Τύχη, γιατί τα πράγματα μπορεί να πάνε όπως τα έχεις προαποφασίσει, ή καλύτερα όπως τα έχουν αποφασίσει άλλοι για σένα, αλλά τις περισσότερες φορές, είσαι με κάποιο σύντροφο που δεν είσαι ερωτευμένος, παντρεύεσαι κάποιον που δεν αγαπάς, και κάνεις παιδιά χωρίς να είσαι καλός γονιός. Αν σχεδιάζεις τη ζωή με Manual (όπως λέω εγώ) τότε σχεδόν όλες τις φορές γεύεσαι πικρά τις συνέπειες αυτού του σχεδίου.

Και πιστεύω στο Κάρμα.... και για τις άλλες πτυχές της ζωής.... αλλά στη σημερινή ανάρτηση θα μιλήσω μόνο για τον Έρωτα.

Έτσι απαντάω με πολύ εκτίμηση και συμπάθεια στην κυρία Κ. ότι νιώθω ότι μεγαλώνω, αλλά νομίζω ότι θα ακούω πάντα τον ήχο του ανεμόμυλου που γυρνά, και ότι το μόνο που γνωρίζω ότι σχεδόν σίγουρα θα ισχύει για τη ζωή μου είναι.... μαντεύω ότι Πάντα θα είμαι ένας Στρατιώτης της Μοίρας !!!

Και δεν είμαι ο μόνος που το πιστεύω. Το είχανε "πει" πολλά χρόνια πριν και οι Θρυλικοί...

Deep Purple


Soldier of Fortune

I have often told you stories
About the way
I lived the life of a drifter
Waiting for the day
When Id take your hand
And sing you songs
Then maybe you would say
Come lay with me love me
And I would surely stay

But I feel Im growing older
And the songs that I have sung
Echo in the distance
Like the sound
Of a windmill goin round
I guess Ill always be
A soldier of fortune




Many times Ive been a traveller
I looked for something new
In days of old
When nights were cold
I wandered without you
But those days I thougt my eyes
Had seen you standing near
Though blindness is confusing
It shows that youre not here

Now I feel Im growing older
And the songs that I have sung
Echo in the distance
Like the sound
Of a windmill goin round
I guess Ill always be
A soldier of fortune
Yes, I can hear the sound
Of a windmill goin round
I guess Ill always be
A soldier of fortune


Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Bookmark and Share

Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 28, 2009

Βουνό είναι κι η θάλασσα

Ποτέ μου εγώ τη θάλασσα στα μάτια δεν την είδα
μα ξέρω για τα πάθη της καλύτερα απ’ την ίδια
σε βράχους μέσα έζησα, σε βάτους και λαγκάδια
μα ξέρω για τα κύματα και του νερού τα χάδια
τον Άγιο εσυνάντησα με το κουπί στην πλάτη
σε πέτρα πάνω μοναχό, πεζό και στρατηλάτη
Άγιε μου και προφήτη μου τί σου ’χουν καμωμένα
άνοιχ’ τα φύλλα της καρδιάς και πες τα όλα σε μένα
Δίχτυ μού έπλεξε διπλό πάνω στα άλμπουρά της
με φώναξε για μια στιγμή και γέρασα κοντά της.
Κι από τα λόγια τα πικρά και τ’ αρμυρό του δάκρυ
εμαραθήκαν τα κλαδιά κι η γης απ’ άκρη σ’ άκρη.
Μίλα σιγά προφήτη μου, ο Πάνας μη ξυπνήσει
και με τραγούδια και φωνές παράπονα αρχίσει
μη δει πως σ’ άλλονε Θεό τώρα κερί ανάβω
μίλα σιγά προφήτη μου κι εγώ θα καταλάβω.
Μ’ ένα πανί ξεκίνησα Γαΐτα στα νερά της
μ’ ένα κουπί εβούλιαξα κι έφυγα μακριά της.
Άγιε μου και προφήτη μου πάρε ψωμί και γάλα
κι εγώ μ’ αυτά που μου ’χεις πει αλλά και μ’ όλα τ’ άλλα
βουνό λέω τη θάλασσα με βράχους και χαράδρες
Λύκοι τα μαύρα κύματα, τσακάλια και φονιάδες.



Χωρίς Σχόλια... Πολλές φορές και η Σιωπή, λέει πολλά !!!





Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)

Bookmark and Share