********* ********************** DSV Blog

Πέμπτη, Ιουνίου 07, 2012

Αν δω όμως κάτι ... Σε Ξεμπρόστιασα ... σε Όλο το Διαδίκτυο !!!

Έχω δώσει αγώνα για το Hacking και τους ποντικούς του Internet ...

Τα διδάσκω συνέχεια στα μαθήματα που κάνω ...

Δεν θα Αφήσω καμιά Άσχετη - Άνίδεη και Ανασφαλάρα ... να με αμαυρώσει και να αφήσει έστω και το παραμικρό υποννοούμενο ...

Μέχρι τώρα ... έβγαλα μόνο τους διαλόγους μας ( σε μια προηγούμενη ανάρτηση ) χωρίς το όνομά της ... Από εδώ και πέρα ... αν το συνεχίσει ... θα γίνει Πόλεμος ...

Θα την Ξεμπροστιάσω σε όλο το Internet και στην δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος ...

Προς το παρόν απάντησα με την προηγούμενη ανάρτηση αλλά επειδή είδα σήμερα ( επειδή την είχα μπλοκάρει και δεν το είχα δει ) ... ένα απαράδεκτο Στάτους ... το ξαναλέω ... για να Προειδοποιήσω ...

Αν το αφήσει εκεί ... θα το αφήσω και εγώ εκεί ... Αν θα το συνεχίσει ... την προκαλώ ... να πάει όπου θέλει ... σε όποια δίωξη ( εκεί θα δούμε ποιος φταίει και θα φάει μήνυση για συκοφάντηση ) ... και θα στείλω σε όλα τα Μπλογκ την σελίδα της ... και το Όνομά της ...

Γιατί Έλεος ... με την Ασχετοσύνη και την Ανεγκεφαλιά ...

Αν δεν ξέρεις βρε Άσχετη ... μην πετάς Λάσπη !!!

Παραθέτω το Στάτους της ... και το μήνυμα που της έστειλα Αυτούσιο ...

------- DSV -------------

Το Στάτους ...

" Προφανώς κάποιος κύριος, στον οποίο δεν υπέκυψα στις πιέσεις να του στείλω φωτογραφίες του σώματός μου, αποφάσισε να ρίξει το άλλο μου προφίλ ή τουλάχιστον το facebook μου απαγορεύει την πρόσβαση στον λογαριασμό μου.

Ελπίζω να σας βρω και από δω και ζητώ συγγνώμη για την έλλειψη επικοινωνίας "

Και το μήνυμά μου ... ( Συγνώμη ... αλλά ναι ... ήμουν έξαλλος ... Δεν μπορώ το Άδικο )

Βγάλε Μωρή Μαλακισμένη στον Αέρα ... τα μηνύματα που σε πιέζω ... για να μου στείλεις φωτό με το σώμα σου ... 

Βγάλτες ... 

Εγώ έβγαλα όλο τον διάλογο ... αλλά αφού το συνεχίζεις ... θα γίνει Μάχη από εδώ και παρακάτω ... 


Είναι Πολύ Θρασσύτατη ... Ζητάς Συγνώμες ... και Συνεχίζεις και λες Μαλακίες ... 

Οκ ... Πόλεμο θες ... Πόλεμο θα έχεις ... 

( αυτή η παράγραφο ... ήταν από το παραλήρημα εκείνης της μέρας ... Αν σταματήσει εκεί ... θα σταματήσω και εγώ εδώ ... αφού έκανα την Ανάρτηση που σου έπρεπε ... Βλέπεις εγώ δεν ρίχνω λάσπες ... τα βγάζω όλα στον Αέρα ... 

Για Βγάλτα και εσύ να δούμε τις πιέσεις ... Για βγάλτα να τα βγάλω και εγώ όλα με ονοματεπώνυμο ... 

Αν μείνει όμως εδώ ... οκ ... δεν θα κάνω τίποτα ... 

Αν δω όμως κάτι ... Σε Ξεμπρόστιασα ... σε Όλο το Διαδίκτυο ) !!! 

Τετάρτη, Ιουνίου 06, 2012

Άλλοι παντρεύτηκαν και πήγανε και δέσανε, ντροπή φορέσανε ...




Αν δεν είστε σαν την Μάνα μου που λέει ... " Μου την δίνουν πολύ αυτά που Τραγουδάν σαν να Μιλάν ... " ... και ιδίως αν σας αρέσει η Hip_Hop ... ακούστε το και θα το ευχαριστηθείτε πολύ ...

Φανταστικοί στίχοι ... επίκαιρο ... και φοβερό νόημα ... όπως πάντα από τους Active Member ...

Το ξανάκουσα σήμερα πολλές Φορές ... !!! 







Πάει Καιρός ...
               
              
Στίχοι: B.D Foxmoor, Μιχάλης Μυτακίδης
Μουσική: B.D Foxmoοr, Μιχάλης Μυτακίδης
Πρώτη εκτέλεση: Active Member


Πάει καιρός που μπολιάστηκε του δέντρου η ρίζα
κι οι αλητάμπουρες τριγύρω μου γινήκαν κυρίζα,
ωριμάσανε, σαπίσανε και πέσανε,
άλλοι παντρεύτηκαν και πήγανε και δέσανε_
ντροπή φορέσανε και βρήκανε πολλές δικαιολογίες,
κάποιοι ανταμώνουνε μονάχα τις αργίες,
σα παναγίες που κεντάν τα σάβανά τους,
φτύσαν το δρόμο που είχαν χρόνια μες στα σωθικά τους.

Στα πρακτικά τους γράφεται μόνο ό,τι δε σαλεύει
κι αν έμεινε κανείς τρελός εδώ να το παλεύει
να γυρεύει παλιές εικόνες κι αρώματα
και τα θαμμένα όνειρα μας στα χώματα.
Τρελοκαμώματα για όσους ράψαν μπαλώματα
στα τρύπια βράδια τους που ζούνε στα παπλώματα.
Όσοι δε το βγαλαν δεν είχαν τσίπα,
ενώ το είδανε το φίδι να κοιμάται στην τρύπα.

Πάει καιρός που όλα τα βλέπαμε καλά γενικά
και πιστεύαμε πως όλοι είναι καλά αρσενικά.
Τώρα γινήκαμε από αδέρφια γειτόνοι και ξένοι,
ανταμώνουμε, όταν κάποιος πεθαίνει.

Πάει καιρός και τώρα εδώ στη γη του κανενός
σοβαρευτήκαμε χωρίς να καταλάβουμε πως_
ωραία ζωή και δυο μέτρα ουρανός,
όλα είναι ίδια ακόμα και στη λάσπη και στο φως.

Πάει καιρός όμως θυμάμαι, ευτυχώς,
μυρωδιές εικόνες και νοιώθω τυχερός.
Πάει καιρός πολύς καιρός
που επιβίωνες, αν ήσουν αλήτης σοφός.
Πάει καιρός τώρα γεμίσαμε φως,
σοβαρευτήκαμε χωρίς να καταλάβουμε πως,
Πάει καιρός για να τη βγάλεις γερός,
αδελφέ μου, αποφάσισες να ζήσεις κουφός.





Στου κουφού, λοιπόν, χτυπάω κι απόψε την πορτά
κι εκείνος ντροπιασμένος χαμηλώνει τα φώτα.
Επιμένω και ξαπλώνω στο πλατύσκαλο,
τραγουδάω και κρατάω ονειροπίστολο_
να του ρίξω δυο καλά να 'ρθει στα ίσια του
ή καναν εφιάλτη να παλεύει με τη λύσσα του.

Ανοίξτε, ρε, ανοίξτε μελλοθάνατοι!
Ποιος να μου το 'λεγε ότι θα στέκονταν ασάλευτοι,
βολεμένοι, εύκαιροι και δανεισμένοι,
πιασμένοι από μια φούστα ή μια καρέκλα σπασμένη.
Και σαν πρώτα αντρειωμένοι, τώρα σκυμμένοι,
καλοδιατήρητοικαι γυμνασμένοι.
Τριανταέξι άτοκες δόσεις,
κοίτα πριν φύγεις, φίλε μου να ξεχρεώσεις.
Υποχρεώσεις - βγάλ' τα παπούτσια, μη λερώσεις -
όσα δεν έκανες, εδώ θα τα πληρώσεις.
Πάει καιρός από τα νιάτα σου τ' ανέμελα,
τ'ωρα σε σκάβουν τα προβλήματα συθέμελα.
Γλυκειά σου νιότη - πίσω προδότη -
θα κλειδώσω την πόρτα, αφού την κάνατε πρώτοι.