Ότι Καλύτερο έχω δει που περιγράφει την Κατάθλιψη ... Καταπληκτικό Βίντεο !!!

Βρήκα μία Καταπληκτική Ανάρτηση ... και ένα επίσης Καταπληκτικό Βίντεο που περιγράφει Απόλυτα και Χαρακτηριστικά την Κατάθλιψη ... Τελικά ... μία ωραία εικόνα ... είναι πραγματικά χίλιες λέξεις ... Και πολλές εικόνες μαζί ... εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια λέξεις.

Την έκφραση "Μαύρος Σκύλος" για την κατάθλιψη δεν είναι πρώτη φορά που την ακούω ... Την είχα ξανακούσει από τον Τσόρτσιλ που είχε Διπολική Διαταραχή ... και έλεγε με το πούρο του γι αυτά τα Μαύρα Σκυλιά που τον Καταδιώκουν κατά καιρούς ... Γι αυτό το Μαύρο σκυλί ... λέει το Καταπληκτικό αυτό Βίντεο !!! 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Θεωρείται η "ασθένεια" της εποχής. Τι είναι όμως η κατάθλιψη; Πόσο αυτό το "τέρας" κατατρώει τον εσωτερικό κόσμο και μεταμορφώνει την ύπαρξη;

Δείτε ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο.

Μετά το βίντεο, ακολουθεί η μετάφραση.

Είχα έναν μαύρο σκύλο, τον έλεγαν "Κατάθλιψη". Κάθε φορά που ο σκύλος εμφανιζόταν ένιωθα να "αδειάζω" και οι ρυθμοί της ζωής μου έπεφταν...

Εμφανίζονταν χωρίς αφορμή και μ' έκανε να αισθάνομαι πιο μεγάλος από την πραγματική ηλικία μου. Όλοι οι υπόλοιποι απολάμβαναν τη ζωή, για μένα ήταν "Κατάθλιψη".

Ό,τι μου προκαλούσε ευχαρίστηση μέχρι τότε, έπαυσε να μ' ευχαριστεί, η όρεξή μου μειώθηκε και η μνήμη μου μαζί με την ικανότητα συγκέντρωσης με εγκατέλειπαν. Το να πάω οπουδήποτε ή το να κάνω οτιδήποτε μαζί με τον μαύρο σκύλο προϋπέθετε δυνάμεις που με ξεπερνούσαν.

Όταν βρισκόμουν με κόσμο η "Κατάθλιψη" εξαφάνιζε όλη μου την αυτοπεποίθηση. Ο μεγαλύτερος και συνεχής φόβος μου ήταν ότι οι άλλοι θα καταλάβαιναν ότι είμαι "στιγματισμένος" κι έτσι με πολλή προσπάθεια προσποιούμουν ότι είμαι συναισθηματικά καλά, κάτι που με εξουθένωνε.

Ο μαύρος σκύλος μ' έκανε να σκέφτομαι και να μιλάω μόνο για αρνητικά πράγματα, να γίνομαι εριστικός και ανυπόφορος για τους γύρω μου. Πήρε την αγάπη που είχα για τους άλλους και την έθαψε κάπου μακριά σε μια βαθιά θάλασσα. Του άρεσε πάνω απ' όλα να με ξυπνά με αρνητικές εμμονές και να μου υπενθυμίζει πόσο εξαντλημένος θα ένιωθα όλη την υπόλοιπη μέρα.

Το να έχεις ένα μαύρο σκύλο στη ζωή σου σημαίνει να είσαι θλιμμένος, μελαγχολικός αλλά κυρίως να μη βιώνεις συναισθήματα. Όσο γερνούσα εγώ εκείνος μεγάλωνε και αγκιστρώνονταν ολοένα και περισσότερο πάνω μου. Προσπαθούσα να τον διώξω με οτιδήποτε θα τον έκανε να τρέξει μακριά μου, αλλά τις περισσότερες φορές υπερίσχυε και η επανάκαμψή μου γινόταν σταδιακά πολύ δυσκολότερη απ' ό,τι στο παρελθόν.

Κι έτσι άρχισα να στρέφομαι σε φάρμακα που στην πραγματικότητα δεν βοηθούσαν. Κάποια στιγμή ένιωθα εντελώς αποκομμένος από όλους και όλα. Ο μαύρος σκύλος είχε πετύχει να κυριαρχεί στη ζωή μου.

Κι όταν πια χάνεις οποιαδήποτε χαρά στη ζωή αναρωτιέσαι για ποιο λόγο ζεις. Ευτυχώς τότε, αποφάσισα να ζητήσω βοήθεια από κάποιον ειδικό. Ήταν το πρώτο βήμα μου προς την θεραπεία και αλλαγή σελίδας στη ζωή μου. Έμαθα ότι δεν έχει σημασία ποιος είσαι και ότι ο μαύρος σκύλος επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπων.

Έμαθα ακόμη ότι δεν υπάρχει κάποιο φάρμακο ή μαγικός τρόπος απαλλαγής, ότι η φαρμακευτική αγωγή ίσως βοηθά κάποιους ενώ άλλοι έχουν ανάγκη από διαφορετική θεραπεία. Επίσης έμαθα ότι το να μην κρύβω τα συναισθήματά μου ειδικά από εκείνους πραγματικά νοιάζονταν για μένα και ήταν κοντά μου, αλλάζει τους όρους "του παιχνιδιού".

Το πιο σημαντικό : έμαθα να μη φοβάμαι τον μαύρο σκύλο και μάλιστα του έδειξα και μερικά δικά μου παραγγέλματα. Όσο πιο κουρασμένος και αγχωμένος είσαι, τόσο πιο δυνατά θα γαβγίζει, γι' αυτό είναι πολύ σημαντικό να μάθεις να ηρεμείς τη σκέψη σου.

Ακόμη έχει αποδειχθεί επιστημονικά πως η σωματική άσκηση μπορεί να επιδράσει θεραπευτικά στην ήπια αλλά και στη σοβαρότερη μορφή κατάθλιψης με τρόπο ανάλογο με κάποια αντικαταθλιπτικά χάπια. Γι' αυτό πήγαινε μια βόλτα, τρέξε αν προτιμάς κι άσε πίσω τη μαυρίλα. Κράτα προσωπικό ημερολόγιο. Το να σημειώνεις τις σκέψεις σου ισοδυναμεί με κάθαρση πνεύματος και ψυχής και βοηθά στην αυτογνωσία.

Επίσης να σημειώνεις εκείνα για τα οποία νιώθεις ευγνωμοσύνη. Και το πιο σημαντικό που πρέπει να θυμάσαι είναι ότι ασχέτως πόσο δύσκολο μπορεί να φαίνεται ότι είναι, αν κάνεις τα σωστά βήματα, αν μιλήσεις με τους κατάλληλους ανθρώπους, οι μέρες "κατάθλιψης" θα περάσουν.

Δεν μπορώ να πω ότι του είμαι ευγνώμων, αλλά ήταν ένας "δάσκαλος" για μένα. Με υποχρέωσε να επαναπροσδιορίσω και να απλουστεύσω τη ζωή μου. Έμαθα ότι το να τρέχω μακριά από τα προβλήματά μου είναι χειρότερο από το να τα αναγνωρίσω και να τα αντιμετωπίζω. Ο μαύρος σκύλος-κατάθλιψη θα είναι πάντα κομμάτι της ζωής μου αλλά ποτέ ξανά δεν θα είναι εκείνο το τέρας που υπήρξε.

Υπάρχει κατανόηση μεταξύ μας. Έμαθα μέσα από τη γνώση, την πειθαρχία και το χιούμορ πως ακόμη και ο χειρότερος μαύρος σκύλος-κατάθλιψη είναι "ιάσιμος". Αν δυσκολεύεσαι μη διστάσεις να ζητήσεις βοήθεια. Δεν είναι ντροπή ούτε κρίμα. Κρίμα είναι να μη ζεις τη ζωή.

Κατάθλιψη : ζήτησε βοήθεια. Πάρε βοήθεια. ( Δες το παρακάτω βίντεο ) 

Μετάφραση - Επιμέλεια: Λία Μαλλίδου

Πηγή : Ο μαύρος σκύλος και η κατάθλιψη ...  

«Mε τέτοια λαμπρή ιστορία και να μην μπορεί να πάρει τα πόδια του» ...

Τεύχος 244 των 4Τ - Ιανουάριος 1991

Άρθρο του Κώστα Καββαθά, 23 χρόνια πριν! (Σαν να γράφτηκε σήμερα - ευχαριστώ τον Panos Kotakhs που μού το έστειλε.)

Πηγή : Θάνος Τζήμερος ...  

ΣΑΝ μια πανίσχυρη, άψογα ρυθμισμένη αγωνιστική μηχανή η χώρα στέκει στην 22η σειρά της γραμμής της αφετηρίας περιμένοντας την εκκίνηση για το δυσκολότερο αγώνα των τελευταίων 50 ετών: τον αγώνα που θα την οδηγήσει στη μεγάλη ενωμένη Eυρώπη και στον 21ο αιώνα που βρίσκεται μόλις 10 χρόνια μακριά.

Γύρω απ` το λευκό-γαλάζιο αυτοκίνητο, περιφέρονται οι οδηγοί, οι μηχανικοί, οι σχεδιαστές. Tο γεγονός ότι βρίσκεται στην τελευταία σειρά δεν οφείλεται βέβαια στους κακούς χρόνους που έκαναν οι οδηγοί στις δοκιμές, στην κακή σχεδίαση, την αποτυχημένη ρύθμιση του κινητήρα και της ανάρτησης. Δεν οφείλεται καν στο γεγονός ότι, όλα τα μέλη της ομάδας είχαν μια δεύτερη «δουλίτσα» που τη φρόντιζαν εγκαταλείποντας την κύρια αποστολή τους που ήταν η εξυπηρέτηση του οχήματος «Η Ωραία Eλλάς».

Για τις κακές επιδόσεις υπεύθυνοι ήταν (κατά σειρά): οι πολυεθνικές, η ΕΟΚ και ΝΑΤΟ (που ήταν το ίδιο συνδικάτο), οι ΗΠA, η EΣΣΔ, τα ξένα κέντρα εξουσίας, ο τρίτος δρόμος προς το σοσιαλισμό, ο πέμπτος δρόμος προς τον καπιταλισμό, η υπερήφανη και ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική και η κακούργα η κενωνία.

Σημαντικό ρόλο έπαιξε και η διαδικασία «εκδημοκρατισμού» της ομάδας που οδήγησε σ` ένα άνευ προηγουμένου αλαλούμ αφού οι οδηγοί ήθελαν να σχεδιάζουν κινητήρες, οι σχεδιαστές να οδηγούν τ` αυτοκίνητο και οι μηχανικοί να χαράζουν τη στρατηγική των αγώνων.

Tο τελικό αποτέλεσμα ήταν ότι, μετά από πολύχρονες προσπάθειες, το αυτοκίνητο ήταν τελευταίο, πίσω από 21 άλλα που λάβαιναν μέρος στον αγώνα για την κατάκτηση μιας θέσης στην Eυρώπη αλλά και στον πίνακα ανταγωνιστικότητας του OOΣA. Σύμφωνα μάλιστα με μια πρόσφατη μελέτη του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας & Aνάπτυξης η ομάδα ήταν τελευταία στο δυναμισμό της οικονομίας, τελευταία στη βιομηχανική αποτελεσματικότητα, τελευταία στη δυναμική της αγοράς, τελευταία σε χρηματοπιστωτικό δυναμισμό, προτελευταία σε ανθρώπινο δυναμικό, σε κρατικό παρεμβατισμό, σε φυσικούς πόρους, σε προσανατολισμό στις εξαγωγές, σε προσανατολισμό στην ευρηματικότητα, σε κοινωνική και πολιτική σταθερότητα.

Aπ` την άλλη όμως, ομάδα και φίλαθλοι ήταν πρώτοι στις «διεκδικήσεις», στις απεργίες, στις «καταλήψεις», στις κοπάνες, στο δημόσιο χρέος (που έχει καταρρίψει όλα τα παγκόσμια ρεκόρ) και, φυσικά, στη λογοδιάρροια.

Η σκληρή πραγματικότητα δε φαινόταν να επηρεάζει την ομάδα και τους θεατές που είχαν κατακλύσει τις κερκίδες. M` ένα χαζοχαρούμενο χαμόγελο στα χείλη οδηγοί, σχεδιαστές, μηχανικοί και φίλαθλοι συνέχιζαν το «χαβά» τους κραυγάζοντας ότι, για την τελευταία θέση, φταίει ο ξένος δάκτυλος.

Kάποια στιγμή και συγκεκριμένα το 1992 έπεσε η σημαία και ο αγώνας άρχισε για τα καλά. Πρώτο ξεκίνησε το αυτοκίνητο της Ιαπωνίας κι ακολούθησαν τ` αυτοκίνητα της Eλβετίας, της Ολλανδίας, της Γερμανίας, των ΗΠA, του Kαναδά, της Σουηδίας και άλλων χωρών, μέχρι την 18η, 19η, 20η και 21η θέση που ξεκίνησαν τ` αυτοκίνητα της Tουρκίας, της Ισπανίας, της Ιταλίας και της Πορτογαλίας.

Ένα - ένα τ` αυτοκίνητα χάθηκαν στη μεγάλη ευθεία και τελευταίο έμεινε το λευκό-γαλάζιο αυτοκίνητο της χώρας της φαιδράς πορτοκαλέας καταλαμβάνοντας το δρόμο και θέτοντας σε θανάσιμο κίνδυνο τους άλλους αγωνιζόμενους.

Tο είδαν οι μηχανικοί των άλλων χωρών και το λυπήθηκαν.

«Mε τέτοια λαμπρή ιστορία και να μην μπορεί να πάρει τα πόδια του» έλεγαν όσοι θαύμαζαν τους αρχαίους προγόνους του. «Πρέπει να το βοηθήσουμε τουλάχιστον να ξεκινήσει».

Tο `βαλαν στην ομάδα της ΕΟΚ, του έδωσαν δάνεια, του πρόσφεραν MOΠ και ΣΠA, DRIVE, ERASMUS, ESPRIT, COMET, RACE και STRIDE του πρόσφεραν και φθηνά μερσεντέ και μπεμβέ, το πλημμύρισαν με ουίσκι, βότκα και χαβιάρι (έχετε πάει στο MEGA στη Bουλιαγμένης;) αλλά το εθνικά υπερήφανο σαράβαλο δεν έλεγε να ξεκινήσει. Kαθόταν στην αφετηρία, επιδεικνύοντας τα εθνικά υπερήφανα κουρέλια του, τραγουδώντας τουρκοελληνικά και ελληνοσαξονικά άσματα, απειλώντας τους πάντες με μια αντιδραστική δήθεν μαρξιστική-λενινιστική γλώσσα, ζητιανεύοντας όλο και περισσότερα. Tα χρόνια περνούσαν και στον αγώνα άρχισαν να μπαίνουν κι άλλα αυτοκίνητα (καινούργια και μεταχειρισμένα). Aυτοκίνητα απ` την Aυστρία, την Πολωνία, την Ουγγαρία, τη Tσεχοσλοβακία... Οι ομάδες τους τα κράτησαν λίγο στα πιτς για να κάνουν τις απαραίτητες ρυθμίσεις και μετά τα έριξαν στον αγώνα.

Kάπου οι κινητήρες τους δίστασαν, οι ομάδες και οι θεατές δείλιασαν αλλά, ήλθε μια στιγμή που οι οδηγοί έβαλαν «πρώτη», πάτησαν το πεντάλ του γκαζιού και μπήκαν στον αγώνα «με τα όλα τους».

Ήλθε το 1992, ήλθε και το 2000 και το σαράβαλο έμενε ακίνητο στη μέση του δρόμου. Οι Aλυτάρχες του αγώνα έκριναν ότι, η παρουσία έθετε σε θανάσιμο κίνδυνο όσους συμμετείχαν στον αγώνα.

Σε κάποιο διάλειμμα έστειλαν ένα γερανό και το μάζεψε μαζί με την ομάδα που, ειρήσθω εν παρόδω, εκείνη τη στιγμή απεργούσε για το δικαίωμα να την κοπανάει αδικαιολόγητα απ` τη δουλειά της.

Tο 2080 το ανακάλυψαν οι αρχαιολόγοι να σαπίζει περιστοιχισμένο από δωρικές κολόνες και παραμορφωμένα απ` τη ρύπανση αγάλματα αρχαίων θεών.

«Tι κρίμα», είπαν, «είχε ξεκινήσει τόσο όμορφα»._ K. K.

Στίχοι: Φίλιππος Πλιάτσικας
Μουσική: Φίλιππος Πλιάτσικας
Πρώτη εκτέλεση: Πυξ Λαξ

Καλέ μου Μπάσταρδε Ήρωα

Καλέ μου μπάσταρδε ήρωα,
ειμαι εδώ σε παρακολουθώ
τρέχοντας μες στα σκουπίδια,
μια απ'τα ίδια

Να λιώνεις να ματώνεις
σαν κορμιά από πλαστικό
κράμα Ηρακλή και αμαζόνας
σάρκα βιαστή, ψυχή φονιά
σε βλέπω να γέλας σ' άσπρα σεντόνια

Που ακόμα καίει το σπέρμα μιας βραδιάς
Στην ερημιά η μανά σου πουλιέται
κορμί σημαδεμένο κάτω απ' τ' αστέρια τυραννιέται


Κοιτά πως η μανά σου η Ελλάς τραβιέται


Η μανά σου η Ελλάς έγινε πόρνη
στού κόσμου τα λιμάνια παίρνεται
νταβατζήδες εραστές τη φτύνουν όλοι
κι εκεί που σα χιόνι στον ήλιο έλαμπε
αλκολικιά, το βλέμμα σου θυμάται και τρελαίνεται

Κι εγώ είμαι εδώ γιος της μπάσταρδος
την βλέπω να πονά να χαροπαλεύει
το χέρι της δίνω μ' αυτή κρατά μαχαίρι 

Καλέ μου μπάσταρδε ήρωα κι εσύ μην την πιστεύεις

Kι ενώ ο μακάκας ο Έλληνας ανεβάζει τη Σούλα στο facebook η παράγκα κυβερνάει ανενόχλητη...

Κι ενώ ο μαλάκας, ο Έλληνας, ο τραχανοπλαγιάς, ο μπουρτζόβλαχος, επιδεικνύει τον φρεντοτσίνο του, τα κυνήγια του, τα χαζοπαιδάκια του, την ασχήμια, την ηλιθιότητα, την μαλακία που .... τον δέρνει στο internet, η παράγκα που ελέγχει απόλυτα κυβέρνηση, αντιπολίτευση, δικαιοσύνη και ΜΜΕ αθωώνει ένα μετά το άλλο (και) τα λαμόγια των  εξοπλιστικών.

Όλοι περιμένουν από στιγμή σε στιγμή να ξεσπάσει η οργή του μαλάκα, του μουρόχαβλου λαού, ο οποίος με γερμανική πειθαρχία πλήρωσε τα τέλη κυκλοφορίας εντυπωσιάζοντας με την μαλθακότητά του ακόμη και αυτό το επιδέξιο αγόρι που ακούει στο όνομα Χάρης Θεοχάρης.

Το πόσο έτοιμος είναι αυτός, ο μαλάκας λαός, να αγωνιστεί για την χαμένη του αξιοπρέπεια μπορεί κανείς να το διαπιστώσει παρακολουθώντας το f. και το t.

Ακόμη και το τελευταίο βλαχαδερό βγάζει στη φόρα την προσωπική του ζωή λες και πρωταγωνιστεί στις Οικογενειακές Ιστορίες του Κοντομηνά-Έρωτας στις Μαλβίδες-θέλοντας να μας πείσει ότι είναι σπουδαία περσόνα την ίδια στιγμή που ο μαλάκας έχει επιτρέψει να τον κυβερνούν- στην πιο κρίσιμη στιιγμή της ιστορίας του- πολιτικοί οι οποίοι δεν έχουν διοικήσει ούτε περίπτερο.

Έτσι μετά τους ανεπάγγελτους Παπανδρέου, Βενιζέλο, Σαμαρά, η μπουρούχα που επιδεικνύει στο facebook τις πατούσες της, θα ψηφίσει το πρόεδρο του 15μελούς για να κυβερνήσει τη χώρα και στη συνέχεια θα βγαίνει στο σώου της Τατιάνας για να κλάψει για τους νεκρούς των νέων Ιμίων.

Μόνο στα ελληνικά κανάλια και στο κυπριακό ΡΙΚ έβλεπες στη διάρκεια των εορτών πιθηκοειδή να χορεύουν τσιφτετέλια. Προφανώς οι ανεγκέφαλοι Κύπριοι-τα ίδια σκατά με μας - πανηγύριζαν για τις κουρεμένες καταθέσεις τους και για το νωπό ακόμη αίμα των νεκρών της τουρκικής εισβολής.

Έλληνες και Κύπριοι πίθηκοι γλεντούσαν με τον Ρέμο, την Θεοδωρίδου, την αισθαντική Παλόμα του Βαρβιτσιώτη και τα υπόλοιπα νούμερα της πίστας το γαμήσι που τρώνε από τα μνημόνια.

Η αμορφωσιά, η έλλειψη αισθητικής, η αδιαφορία για τα διδάγματα της ιστορίας, όλα μαζί στον κακοχυμένο νεοέλληνα αυτό το βλαχαδερό των βλαχαδερών, τον οποίο η παράγγα που κυβερνά εξευτελίζει διαρκώς.

Μόνο που ο Ελληνάρας δεν μασάει από αυτά. Θα πάει για καφέ με τους φίλους του και αφού τραβήξουν φωτογραφίες με τα smart phones θα τις ανεβάσουν στο facebook για να διασκεδάσουν.

Στο μεταξύ η Ευελπίδων έχει μετατραπεί σε πασαρέλα των λαμογιών πάσης φύσεως. Πάνε τάχα μου να καταθέσουν, βγάζουν μερικές φωτογραφίες και επιστρέφουν στις βίλες που απέκτησαν με τα κλοπιμαία.

Κι ο μαλάκας ο Έλληνας ανεβάζει φωτογραφίες στο fb.

πηγή: kourdistoportocali

Μόνο και Μόνο η Φωτό ... Τίποτα άλλα ...

Η δημοσιογράφος που κλείστηκε σε ψυχιατρείο, για να κάνει ένα συγκλονιστικό ρεπορτάζ ...

Έτσι έγραψε και η Καραπάνου το "ΝΑΙ" ... μόνο που εκείνη ήταν πραγματικά Ασθενής ... Μιλούσε για κολαστήρια ... για γιατρούς που φερόντουσαν στους ασθενείς σαν τρελούς και σκουπίδια ... Ακόμα στο 1800 είμαστε στην Ουσία ... Λίγο έχουν αλλάξει τα πράγματα ( ειδικά στην Ελλάδα ) ... για την Ψυχολογία και την Ψυχιατρική ... 

Οποιαδήποτε πάθηση λέγετε "τρέλα" ... Φαίρονται στον πάσχοντα σαν Ηλίθιο ... ενώ είναι γνωστό ότι υπήρξαν αρκετοί άνθρωποι με ψυχικά προβλήματα ήταν διάνοιες ... όπως και η Μαργαρίτα Καραπάνου ...

(  Μαργαρίτα Καραπάνου... Ένας από τους Έρωτες της ζωής μου. ( Κλικ ) ) 

Το 1887, η δημοσιογράφος Νέλι Μπλάι, προσποιήθηκε ότι ήταν τρελή, για να την κλείσουν στο Φρενοκομείο Θηλέων του νησιού Μπλάγκουελ, στη Νέα Υόρκη.

Σκόπευε να αποκαλύψει τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης των έγκλειστων γυναικών.

Δε δυσκολεύτηκε καθόλου να πείσει τους ειδικούς για την ψυχική της αστάθεια. Έκλεισε δωμάτιο σε ένα φτηνό ξενοδοχείο, αλλά αρνήθηκε να μείνει εκεί. Ούρλιαζε ότι φοβόταν τους ξενοδόχους κι ότι ήταν όλοι τους τρελοί. Την επόμενη μέρα, ήρθε η αστυνομία να την περιμαζέψει.

Όταν την πήγαν στο δικαστήριο, προσποιήθηκε ότι είχε αμνησία και επαναλάμβανε μηχανικά ότι δε θυμόταν τίποτα. Το «άγριο, κυνηγημένο ύφος της» ξεγέλασε όσους γιατρούς την εξέτασαν, οι οποίοι δήλωσαν ότι ήταν «ξεκάθαρα παράφρων».

Την έκλεισαν στο Φρενοκομείο Θηλέων του Μπλάκγουελ, όπου έμεινε για 10 μέρες.

Έζησε από πρώτο χέρι την τραγική ζωή των γυναικών που έμεναν στο φρενοκομείο. Το φαγητό ήταν ελάχιστο, λίγο πλιγούρι, χαλασμένο κρέας και βρώμικο νερό. Οι πιο επικίνδυνοι ασθενείς ήταν δεμένοι όλοι μαζί με σχοινιά. Τους υπόλοιπους, τους ανάγκαζαν να κάθονται με τις ώρες σε ξύλινα παγκάκια, χωρίς καμία προφύλαξη απ’ το κρύο. Οι νοσοκόμες έβριζαν όποιον τολμούσε να κουνηθεί και χτυπούσαν όποια γυναίκα παράκουγε τις εντολές τους.

Οι ασθενείς ζούσαν μαζί με αρουραίους, σκουλήκια και τις ίδιες τους τις ακαθαρσίες. Όταν τις έπλεναν, το νερό ήταν παγωμένο και

Η Μπλάι έγινε μέχρι και γραμματόσημο!

Η Μπλάι έγινε μέχρι και γραμματόσημο!

τις άφηναν να στεγνώνουν στα κρύα δωμάτια.

Μιλώντας με τις άλλες έγκλειστες γυναίκες, η Μπλάι συνειδητοποίησε, ότι πολλές ήταν ψυχικά υγιέστατες, όπως κι η ίδια. Αλλά ήταν θέμα χρόνου να τρελαθούν, απ’ τις συνθήκες που επικρατούσαν στο φρενοκομείο.

«Τι άλλο, εκτός απ’ τα βασανιστήρια, θα μπορούσε να οδηγήσει κάποιον στην τρέλα, πιο γρήγορα από αυτή τη μεταχείριση; Θα ήθελα οι ειδικοί γιατροί που με έκλεισαν εδώ, να πάρουν μία υγιή γυναίκα, να την βάλουν να κάτσει ακίνητη για 14 ώρες, να μην της επιτρέπουν να μιλήσει ή να κουνηθεί, να μην την αφήνουν να διαβάσει ή να μάθει ότι συμβαίνει γύρω της, να της δίνουν σάπιο φαγητό και να την κακομεταχειρίζονται, και να δουν πόσο καιρός θα περάσει μέχρι να τρελαθεί. Μέσα σε δύο μήνες θα ήταν ένα κουρέλι, σωματικά και ψυχικά,» έγραψε στο βιβλίο της, αφότου βγήκε απ’ το άσυλο.

Ένα "ειδικός" εξετάζει τη Μπλάι.

Το βιβλίο της με τίτλο «Δέκα μέρες σε ένα τρελάδικο», κυκλοφόρησε λίγο καιρό μετά και την έκανε διάσημη. Η έρευνά της προκάλεσε πολλές μεταρρυθμίσεις στο χώρο των φρενοκομείων.

Ο προϋπολογισμός, που αντιστοιχούσε στη φροντίδα των ψυχικά ασθενών, αυξήθηκε κατά 850.000 δολάρια και όσοι ασθενείς παρουσίαζαν ψυχικά προβλήματα, εξετάζονταν πολύ πιο εξονυχιστικά, πριν κλειστούν σε κάποιο ίδρυμα.

Ένα «ειδικός» εξετάζει τη Μπλάι.

Ένα «ειδικός» εξετάζει τη Μπλάι.

Ένα «ειδικός» εξετάζει τη Μπλάι.

- See more at: http://www.mixanitouxronou.gr/dimosiografos-pou-ekane-giro-tou-kosmou-se-80-meres-ke-klistike-se-treladiko-gia-na-kani-reportaz/#sthash.UdvSeKUv.wXunquRZ.dpuf