Μερικά πράγματα είναι καρμικά. Πολλές φορές μου έχει τύχει 2 πράγματα, άσχετα μεταξύ τους, να δένουν με ένα περίεργο τρόπο. Από εχθές ήθελα να γράψω κάτι για τον "Τρόπο". Αυτή την συμπεριφορά που μπορεί να αλλάξει εντελώς αυτό που ισχυρίζεσαι, αυτό που θες να εκδηλώσεις, αυτό που θες να εκφράσεις.
Έψαχνα λοιπόν, ως συνήθως, να βρω μια κατάλληλη εικόνα για να την αναρτήσω. Βρήκα 2 - 3 αλλά μία μου έκανε εντύπωση και αυτή τελικά έβαλα. Είχα και κάποιο τραγούδι να βάλω.... αλλά κάποιοι άλλοι στίχοι τριγυρνούσαν στο μυαλό μου χωρίς να παίρνουν όμως μορφή.
Σήμερα λοιπόν, πριν από λίγο, μου ήρθαν οι στίχοι. Βρήκα το βίντεο, και το έπαιξα για να το δω. Λίγα δευτερόλεπτα μετά εμφανίστηκε η ίδια Φωτό που είχα κατεβάσει την προηγούμενη ημέρα. Τυχαίο; Ίσως. Μοιραίο; Μπορεί.
Όπως και να έχει αυτό το συμβάν με έκανε αμέσως να μπω στο Blog και να γράψω μια ανάρτηση.
Την συνοδεύουν 2 τραγούδια που μιλάνε για τον ΤΡΟΠΟ. Που μπορεί από τη μία αν είναι θετικός να σε ανεβάσει, και αν είναι αρνητικός να σε κατεβάσει στα τάρταρα, ακόμα και να σε πληγώσει πολύ. Στη δεύτερη περίπτωση συνήθως συνοδεύεται και από κάποιο ανεγκέφαλο μεγάλο στόμα, που όλη η επιχειρηματολογία μετατρέπεται σε μία απίστευτη συμπεριφορά χυδαιότητας.
Το πιο απαράδεκτο της υπόθεσης είναι ότι όλη αυτή η χυδαιότητα, στο 99% των περιπτώσεων προέρχεται από κάποιον που έχει την αξίωση να την δεχτείς ευχάριστα. Εκτός του ότι διαφωνείς πλήρως με αυτά που λέει, θέλει και να τα δεχτείς απριόρι. Αλλιώς τα παίρνει. Τσαντίζεται.
Δηλαδή με τον Τρόπο, με τον γ@μημένο αυτόν Τρόπο, σε λέει Μ@λ@κ@ και θέλει χωρίς να φέρεις αντιρρήσεις να το δεχτείς. Τι λε ρε βλήμα.... έχεις καταλάβει τι έχεις ξεστομίσει και πως ??? Και καλά εγώ να δεχτώ για να τελειώνουμε, ότι είμαι ο Μ@λ@κ@ς που με τον τρόπο σου ισχυρίζεσαι, αλλά αν το κάνω θα πράξω διπλό σφάλμα γιατί έτσι θα νομίσεις ότι για ακόμα μια φορά έχεις δίκιο και λυπάμαι από τώρα το επόμενο θύμα που θα πέσει στον ορμητικό καταρράκτη του λεκτικού σου παραληρήματος.
Άκουσα κάποια φορά από τον Καρβέλα (όταν μιλούσε για τους Αστυνομικούς που τον πιάσανε) κάτι ωραίο.
"Η πιο άδικη Νόσος είναι η Βλακεία. Γιατί τα αρνητικά συμπτώματα δεν καταβάλουν αυτόν που πραγματικά νοσεί, αλλά όλους τους άλλους που βρίσκονται γύρω του !!!".
Μέχρι εδώ όμως για τον Ηλίθιο τον τρόπο. Ίσως να επεκταθώ κάποια άλλη φορά.
Το 1ο τραγούδι που λέγεται "Έχεις τον Τρόπο" και μιλάει για τον θετικό τρόπο. Αυτόν που μας ανεβάζει στα Ουράνια. Αυτόν που η Αγαπημένη (ος) μας εκφράζει και μας τρελαίνει, να μας σκοτώνει, να μας Ανασταίνει όπως λέει και το τραγούδι. Ένα όμορφο τραγούδι όντως με πολύ πετυχημένο Ρεφρέν.
Το 2ο τραγούδι λέγεται "Υπάρχει κι άλλος Τρόπος" και το περιεχόμενό του προδίδεται από το τίτλο του. Ένα πολύ ωραίο "Μάγκικο" τραγούδι με πολύ ωραίο νόημα. Από τα αγαπημένα μου τον τελευταίο καιρό !!! Το έχω ξαναβάλει σε μία παλαιότερη ανάρτηση.
ΕΧΕΙΣ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ
Στίχοι: Γιάννης Μπαγουλής
Μουσική: Χριστόφορος Γερμενής
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Σαββιδάκης
Ανάμεσα στο γέλιο και στο δάκρυ
έμαθα την αγάπη να ζω
κρατιέμαι απ' του ονείρου μου την άκρη
κι έξω από την αλήθεια
μέσα στα παραμύθια σου πετώ
Κι έχεις τον τρόπο
να με τρελαίνεις
να με σκοτώνεις
να μ' ανασταίνεις
και σαν σκιά
σ' ότι κι αν κάνεις
μαζί με παίρνεις
Kι έχεις τον τρόπο
να με τρελαίνεις
να με σκοτώνεις
να μ' ανασταίνεις
και σαν μωρό
στις αμαρτίες σου σ' ακολουθώ
Τη μια βλέπω σωστά την άλλη λάθος
και πέφτω απ' τη λύπη στη χαρά
η φυλακή μου έγινε το πάθος
η δύναμή μου όλη
χάνεται στη δική σου αγκαλιά
Υπάρχει κι' άλλος τρόπος
Στίχοι: Ευγένιος Δερμιτάσογλου
Μουσική: Ευγένιος Δερμιτάσογλου
Πρώτη εκτέλεση: Κατερίνα Σιάπαντα
Του έρωτα ο δόλος
κι όλου του κόσμου ο στόλος
εμένα πια δεν με χωρά
μου φτάνει η βάρκα του ψαρά
με πάει και με φέρνει
και τα μυαλά μου παίρνει
με ταξιδεύει στ' ανοιχτά
νέοι ορίζοντες ξανά.
Τα βράδυα μου τα έρμα
εγώ τα 'χω διαλεγμένα
θέλει κομμάτι υπομονή
να περπατάς χωρίς ντροπή.
Πού 'σαι ρε μάγκα κι ό,τι λες
μου μοιάζουν να 'ναι υπερβολές,
κλείνω τ' αυτιά μου.
Πού 'σαι ρε μάγκα να μου πεις
ό,τι δεν έμαθε κανείς
στα όνειρά μου.
Πού 'σαι ρε μάγκα φίλε
και από πίσω σκύλε
τα λόγια σου τα ψεύτικα
βρε αρκετά τ' ανέχτηκα
που όλο βιτρίνα αλλάζεις
ξέρεις, δε με τρομάζεις,
που όλο τα ρούχα αλλιώς φοράς
να ξέρεις μάγκα, δε μετράς.
Υπάρχει κι άλλος τρόπος
για να σωθεί ένας τόπος
παράτα τις υπεκφυγές
και μη φοβάσαι τις ντροπές.
Πού 'σαι ρε μάγκα κι ό,τι λες
μου μοιάζουν να 'ναι υπερβολές,
κλείνω τ' αυτιά μου.
Πού 'σαι ρε μάγκα να μου πεις
ό,τι δεν έμαθε κανείς
στα όνειρά μου.
Υπάρχει κι άλλος τρόπος
είν' της καρδιάς ο δρόμος
περπάτησέ τον και θα δεις,
στο τέλος θα με θυμηθείς.
Πού 'σαι ρε μάγκα φουκαρά
δε βρήκες ποτέ σου έναν ψαρά
να ταξιδέψεις.
Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)
