Τι να θυμηθώ...

Δεν πετάει φτερό στο πέλαγο

Και μαντάτο απ' την Αθήνα

Τι να θυμηθώ απ' τα μάτια σου

Που 'χω να τα δω ένα μήνα


Στ' άγρια σοκάκια της ψυχής

Ψάχνω μα δε σ' ανταμώνω

Α να κοιμηθώ να σ' ονειρευτώ

Που με ξέχασες και λιώνω


Ούτε που σαλεύει το νερό

Ούτε μου μιλούν οι γλάροι

Μου άργησες πολύ, πες μου πως θα 'ρθεις

Πριν να σβήσουνε οι φάροι



Ακόμα ένα καταπληκτικό τραγούδι που ομολογώ ότι δεν το είχα "ανακαλύψει". Το είχε πάρει το αυτί μου κάποτε και έμεινε εκεί.

Προχθές στο ψάξιμο, το έσωσα στα "Αγαπημένα μου" για να το ακούσω πιο προσεκτικά. Μόλις χθες το ξανάκουσα από την φανταστική φωνή της Εύας σε μια πιο γρήγορη και πιο δυνατή διασκευή. Μου άρεσε πάρα πολύ.

Δεν θυμόμουνα όμως ποιο είναι. Όταν τελείωσε η συναυλία και χαιρέτησα την Εύα, την ρώτησα... "Ποιο είναι το 3ο τραγούδι που είπες και που λέει ...Πριν να σβήσουνε οι φάροι"? "Τι να θυμηθώ... Απόστολος Ρίζος", μου απαντάει.

Γι αυτό μου θύμισε κάτι? Ζούδιαρης ... ψυθύρισα. Και ακολούθησε ο γνώριμος δρόμος !!!





Share to Facebook (Αν θέλετε να κάνετε Share μόνο τη συγκεκριμένη Ανάρτηση, τότε κάνετε κλικ στον Τίτλο της και μετά πατάτε το κουμπί του Share)