Παντελής Θαλασσινός - Tραγούδι της ΑΕΚ

To 89 που ήταν η καλύτερη Χρονιά της ΑΕΚ πρωτοπήγα στην Αθήνα για Σπουδές.

Ωραία, σκέφτηκα με το που πάτησα το πόδι μου εκεί... θα πηγαίνω ακόμα και στις προπονήσεις για να την βλέπω.

Σε κάποια μου έξοδο για Κηφισιά... κόντεψα να φάω ξύλο από "ΑΕΚτζήδες" επειδή έκρυβα όπως ισχυριζόταν το κασκόλ του Παναθηναϊκού.

Είχα στο Μπρελόκ τότε, το σήμα της ΑΕΚ... αλλά δεν το έβγαλα εκείνη την ώρα για να γλυτώσω. Το έβγαλα και το έβαλα σε ένα συρτάρι λίγες μέρες μετά.... και από τότε ΣΤΟΠ Ποδόσφαιρο και Ομάδες. Ασχολήθηκα λίγα χρόνια Αργότερα με τον Ντέμη... αλλά και αυτό λίγο.

Γι' αυτό και οι περισσότεροι δεν ξέρετε ότι είμαι ΑΕΚτζής.

Αλλά δεν μπορώ να μην συγκινηθώ με αυτό το Τραγούδι που το λέει και ο Αγαπημένος μου Παντελής Θαλασσινός. Έχει Ιστορία αυτός με "Σμυρναίικα Τραγούδια".

Και όσο και να τα χώνω στον Βόλο δεν μπορώ να πω ότι δεν με συγκίνησε στην σελίδα που διάβασα για το Τραγούδι " Παντελής Θαλασσινός - Tραγούδι της ΑΕΚ "... ότι " Μας βοήθησαν 30 μικρασιάτες. Η Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας, Μαγνησίας. "


Το έκανα Ανάρτηση λοιπόν για να το κρατήσω. Πολύ Όμορφο Τραγούδι...

Θυμίζει Έντονα... Θαλασσινό.... Σμυρναίικο.... Αεράκι !!!




Στον Ποδονίφτη μια φορά που πλέναν την ψυχή τους
Έντεκα πρόσφυγες μεθούν και λέν την προσευχή τους
Από την Πόλη έφυγαν τη Σμύρνη την Κριμαία
Αφήσαν σπίτια πίσω τους παππούδες και αρχαία

Πήραν μαζί τα όνειρα, την πίστη, τα παιδιά τους
Πήραν και τη Βυζαντινή την πρώτη φορεσιά τους
Κίτρινο πείσμα τους κρατά, μαύρη ειν' η ζωή τους
Φανέλα με δικέφαλο ο πόθος της ψυχής τους

Περάσαν δύσκολοι καιροί και χρόνια με θυσίες
Και τα παιδιά γεννούν παιδιά κοντά στις εκκλησίες
Μα του δικέφαλου η καρδιά στο στήθος από κάτω
Της Κυριακής τ' απόγευμα κάνει γι αυτούς Σαββάτο

Πήραν μαζί τα όνειρα, την πίστη, τα παιδιά τους... ] 2x

Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".