Μιλάμε για γυναίκες……
... για τις οποίες ο Αϊνστάιν είχε δηλώσει, γέρος και παραιτημένος, πως είναι ανερμήνευτες. Με άλλα λόγια, ο σοφός άνθρωπος που θεμελίωσε την ασθενή βαρύτητα της θεωρίας της σχετικότητας, δεν κατάλαβε γρι από τη βαρύτητα της σχετικότητας των θεωριών του ασθενούς φύλου.
Κάποιος άλλος σοφός είχε πει πως θεός είναι η συνένωση όλων των ζευγών των αντιθέτων. Έναν τέτοιον θεό, ακριβώς, θέλουν και οι γυναίκες.
Τι είναι αυτό το …ακριβώς που αποζητούν; Ας κάνουμε μια απόπειρα να το αναλύσουμε, μπαίνοντας στο μυαλό μιας γυναίκας(μην φοβηθείτε, στο ισόγειο θα μπούμε), έχοντας κατά νου ότι οι γυναίκες θέλουν πάντα κάτι παραπάνω από το απόλυτο…
Ηλικία; Η σωστή. Με το σφρίγος και τις αντοχές εικοσάρη , τη διάθεση για περιπέτεια τριαντάρη, τη γοητεία σαραντάρη, την ηρεμία πενηντάρη (απαγορεύεται η κλιμακτήριος) , τη σοφία εξηντάρη, τη γλύκα παππούλη εβδομηντάρη , με μια παντοτινή ενηλικοπαιδικότητα.
Αυτοδημιούργητος, να μη χρωστάει σε κανέναν την επιτυχία του , αλλά να μη δουλεύει και πολύ για να συντηρήσει τα κεκτημένα που με τόσο κόπο απόκτησε πριν από εμένα, για να χει χρόνο για μένα –
Όμορφος σαν Άδωνις, μα να έχει ψεύτη καθρέφτη.
Κορμί αθλητικό, αλλά από φυσικού του, να μη χαλάει ώρες στα γυμναστήρια και τις κόβει από μένα. Και με ανδροπρεπείς κοιλιακούς και με χουχουλιάρικα πιασιματάκια…
Σκληραγωγημένος απ τη ζωή , μα να αρκεί μία μου ματιά να γίνεται βούτυρο να τον αλείφω στο ψωμί μου…..
Να είναι πλούσιος, ένας μικρός Ωνάσης , μα έντιμος, δίκαιος και πονετικός σαν Ξανθόπουλος.
Έξυπνος, να ξέρει τα πάντα , με άπειρες γνώσεις , αλλά να κρέμεται απ’ τα χείλη μου σα μαθητούδι όταν λέω τις κοινοτυπίες μου.
Καυστικός κι ετοιμόλογος σε όλους , ανεκτικός και γλυκομίλητος σε μένα.
Λιγομίλητος και πολλά βαρύς για να χει στυλ , μα ο κρυμμένος ποιητής μέσα του να ξυπνάει απ την αφεντομουτσουνάρα μου .
Να είναι υποκειμενικά ανεκτικός με τους γονείς μου και ανεκτικά αντικειμενικός, με το μέρος μου, όταν μαλώνω με τους δικούς του
Οργανωτικός και με απόλυτο έλεγχο σε όλα , παρορμητικός κι αυθόρμητος όπου τα «όλα» δε με βολεύουν
Να χε πεντακόσιες γυναίκες πριν από μένα (φυσικά, να τις έχει διαγράψει από τη μνήμη του) , και μετά καμία . Τέλος . Εγώ είμαι το τέλος του.
Να έχει εκλεκτική σεξομανία μονάχα για μένα.
Ήρεμος, ατάραχος , με αυτοέλεγχο , να γίνεται λάδι που ζεματάει μόλις με κοιτάει.
Να τον θέλουν όλες , να μη θέλει καμιά (άλλη, εννοώ )
Να ζηλεύει τόσο ώστε να κολακεύομαι , να μη ζηλεύει τόσο ώστε να καταπιέζομαι
Να είναι η ψυχή κάθε παρέας , αλλά μόνο όταν στις παρέες είμαι μονάχα εγώ - άιντε, κι εγώ.
Δίχως εμένα είναι ένα ράκος, δεν θέλει να πηγαίνει πουθενά, μονάχα στο σούπερ μάρκετ...
Να αντέχει τα πάντα , να μην αντέχει λεπτό μακριά μου
Να ζει μόνο για μένα , μα να μη μου στερεί τον προσωπικό μου χώρο και χρόνο
Να είναι δίπλα μου όλες τις ώρες που τον χρειάζομαι , αλλά καλό είναι να έχει φροντίσει να μην τον χρειάζομαι κι όλες τις ώρες ..
Να είναι ειλικρινής, να μου τα λέει όλα , μα να μη λέει τίποτε που να με πληγώνει.
Να ξέρει από ηλεκτρολογικά, υδραυλικά, κηπουρική, αυτοκίνητα, σκάφη και καμιά τριανταριά άλλες δεξιότητες, αλλά να μην είναι ξερόλας…
Να του αρέσουν τα όμορφα κι ακριβά ρούχα… μονάχα επάνω μου…
Ερωτικός , μα όχι ερωτιάρης
Ευαίσθητος , μα όχι ανασφαλής
Ρομαντικός , μα όχι μελό
Μπρουτάλ, αλλά όχι βάρβαρος
Αγριος, μα όχι αγροίκος
Γλυκός , μα όχι «γυναικωτός»
Να έχει άσβεστη όρεξη για ζωή και εγώ να είμαι όλη η ζωή του.
( DSV ... Δεν πατάω άλλο τα Bold ... βαρέθηκα ... )
Να παρατηρεί κάθε μου αλλαγή , αλλά μόνο τις καλές . Και να τις επαινεί.
Οι άλλες, οι κακές , δεν πιάνονται . Να τις εξαιρεί.
Να μην πιστέψει πως μεγαλώνω, αλλά πως ωριμάζω σαν το παλιό καλό κρασί.
Ανεξάρτητος κι αυτάρκης , αλλά εμένα να με χρειάζεται .
Εραστής ζόρικος, δυναμικός , εφευρετικός , άνετος , σκοτεινός με μάτια κάρβουνα από πόθο , αλλά
και τρυφερός , γλυκούλης , χαδιάρης και γεμάτος κατανόηση ..
Να λατρεύει όλες τις πιθανές εκδοχές του εαυτού μου , αλλά να μη φαντάζεται κιόλας πως θα υλοποιηθούν …
Να με φαντάζεται ως μια υπέροχη μαγείρισσα, αλλά μην περιμένει να του στρώνω τραπέζι με σπιτικό φαγητό ..
Να μ’ αγαπάει όπως είμαι, να με βλέπει όπως θα ήθελα να είμαι , και φυσικά να μη θέλει να με αλλάξει …
Να είναι αυτό που θέλω, όπως το θέλω, όταν το θέλω , κι ας μην ξέρω τι θέλω, να ξέρει αυτός .
Να είναι δεκτικός στις αλλαγές που του επιβάλλω, αλλά να παραμείνει ο άνθρωπος που με κέρδισε….
Καταλάβατε;;;;
Όχι;
Δεν πειράζει. Ούτε ο Αϊνστάιν κατάλαβε…………………
(Δεν τα γράφει ο DSV ... αλλά ο Ιωακείμ Παπαχρόνης ...)
(Πνευματική διαθήκη όπου τα αφήνω όλα στους γιούς μου..)
https://www.facebook.com/note.php?note_id=282617558415765
Απλά να συμπληρώσω κάτι και εγώ ...
ΘΕΟΣ με χίλια πλεονεκτήματα όσο Συμφωνεί μαζί μας .... ΜΑΛΑΚΑΣ ... με το που θα τολμήσει να διαφωνήσει μαζί μας ...
Και μόλις μας δείξει ότι μας γουστάρει ... του βάζουμε περιλαίμιο ... και τον θέλουμε για σκυλάκι ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου