Μόλις γύρισα από έναν Χρίστο ... Είχα πάει με φόρμες γιατί νόμιζα ότι δεν θα κάνουν τίποτα αλλά αυτοί είχαν τραπέζι ανάλογο της φωτό και ένα σωρό καλεσμένους. Πρόλαβα ευτυχώς και έφυγα έγκαιρα ... αλλά μου βάλανε σε μπολ από λίγο σχεδόν απ όλα ... και ήταν τέλεια ... αλλά στο Σπίτι μου ... Μοναχούλης μου ... με την Ησυχία μου ... με τα Γατάκια μου να τρώνε παρέα ...
Θυμάμαι τον αδερφό μου να παίρνει πολλές φορές όταν ήθελε να βγει, τον έναν μετά τον άλλον για να βρεθούνε ... και όταν τύχαινε και δεν μπορούσαν όλοι ... τα παιζε. Δεν μπορούσε με τίποτα με τον Εαυτό του. Και είναι Λογικό ... αφού δεν είχανε ποτέ ΤΙΠΟΤΑ να πούνε ... μιας και όλα τα χρόνια επιδίωκε να μην είναι ΠΟΤΕ Μόνος. Μια φορά έμεινε αναγκαστικά μόνος Πρωτοχρονιά στην Αθήνα και έβαλε κάτι κλάμματα με λυγμούς και Οδυρμούς ... και μετά κοιμήθιηκε γρήγορα γιατί δεν άντεχε άλλο μόνος.
Εγώ ρε παιδί μου το αντίθετο ... Δεν μπορώ τις παρέες του χαβαλέ ... τα Χασκόγελα ... τα Άντε Γεια μας ... και τσιγκ και Τσαγκ οι Πορσελάνες, παρά μόνο με λίγους που μπορώ να αντέξω. Δεν είμαι Μόνος επειδή δεν μπορώ να είμαι με κάποιον άλλον ... Δεν Αντέχω να είμαι με Άλλους ( Ιδίως αν είναι και πολλοί. Εκτός αν και τι και και και ) ... γι αυτό είμαι και Μόνος. Περίμενα μετά τον Θάνατο της Μάνας μου να τα παίξω. Αντίθετα Καραηρέμησα ... και περνάω τέλεια Μόνος μουπαρόλο που τα περισσότερα πρωινέ ακούω να περπατάει από την Συνήθεια τόσων χρόνων, και καταβάζω μερικές φορές την ένταση στον υπολογιστή γιατί η Μάνα μου θα μου φωνάξει. Ότι υπάρχει Έλλειψη και Μεγάλη υπάρχει !
Γι αυτό λέμε άλλο η Μοναξιά και άλλο η Μοναχικότης. Ε εντάξει ... να πω ψέμματα πως θα ήθελα τον ιδανικό Σύντροφο ή Φίλο ... ναι ... και όταν τον είχα στην Αθήνα ( ξέρει αυτός ) δεν τον βαριόμουνα ποτέ και περνούσαμε πολλές ώρες μαζί... μέχρι που την στιγμή που είχαμε ΑΛΛη άποψη για ένα Θέμα ... Ε εκεί μπορεί να Οδηγούσε και σε Μπουνιές ( Μέχρι εκεί ) ... Δεν το αναλύω το γιατί ... σε άλλη Ανάρτηση ίσως ...
Σήμερα λοιπόν η ΠΙΟ ΓΙΟΡΤΙΝΗ μέρα του Χρόνου ... όλοι ή τουλάχιστον οι περισσότεροι κάθονται σε τραπέζια μεγάλα - οικογενειακά σαν της φωτό ... Αλλά να το ξέρετε όσοι έχετε τρύπιο Εγκέφαλο ... και επειδή εσείς Ακόμα μπορείτε να τρώτε Χριστουγεννιάτικα σε τέτοια τραπέζια, υπάρχουν Δυστυχώς και ΠΑΡΑ Πολλοί που τρώνε δίπλα απ΄τον Κάδο Σκουπιδιών ... ή σε ένα Απάγκιο ... μέσα στο Σλίπινγκ Μπαγκ και τις Κουβέρτες γιατί δεν έχουν ΟΥΤΕ ένα κεραμίδι να μπούνε από Κάτω ...
Γι αυτό ... ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ όταν βλέπω Ψωνισμένες φωτό από Λουκούλια γεύματα και ότι φάγανε τόσο πολύ που δεν μπορούνε να χωνέψουνε ... ε βάζω κι εγώ ένα τέτοιο ποστ σαν το παρακάτω στο ΦΒ ... και Άντε και Γαμηθείττε Ανεγκέφαλοι Καλοπερασάκηδες ...
ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ ΛΕΜΕΕΕΕ !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου