********* ********************** DSV Blog

Σάββατο, Φεβρουαρίου 12, 2011

ΠΡΟΣΟΧΗ : Κατσαρίδες στο Facebook by DSV .............................. ( Touchαριδικτόνο Νο1 )



Το Υποσχέθηκα ... και άρχισα να το Υλοποιώ ...

Θα πάρει πολύ χρόνο ... για να γίνει Σωστή και Εμπεριστατωμένη Έρευνα ...

Το 1ο μέρος της Σήμερα... από μία πολύ ωραία Πηγή για τους Hackers...

Εγώ απλά έβαλα bold εκεί που νόμιζα ...



Πώς να γίνεις Hacker - Μέρος 1ο

• Σάββατο, 9 Ιουνίου 2007 1:22 μμ
• 6 σχόλια
• Tags: επιστήμη, τεχνολογία

Το άρθρο που σας παρουσιάζω είναι ελεύθερη μετάφραση της δημοσίευσης «How to become a Hacker» του Eric Steven Raymond. Η πρωτότυπη δημοσίευση στην Αγγλική είναι διαθέσιμη εδώ.

Τι είναι ένας Hacker.

Στο λεξικό της αργκό (JargonFile) θα βρείτε πλήθος ερμηνειών του όρου hacker. Οι περισσότερες σχετίζονται με τεχνικές ικανότητες και έφεση στην επίλυση προβλημάτων και στην υπέρβαση ορίων. Αν, όμως, θέλεις να μάθεις πώς θα γίνεις ένας hacker, τότε σε δύο μόνο από όλες τις ερμηνείες αξίζει να σταθείς.

Υπάρχει μια κοινότητα, με κοινή κουλτούρα, έμπειρων προγραμματιστών και δικτυάδων που εμφανίστηκε πριν από πολλές δεκαετίες, την εποχή των πρώτων time-sharing μινι υπολογιστών και στην απαρχή του ARPAnet. Στα μέλη της κοινότητας αυτής οφείλουμε τον όρο hacker.


Οι Hackers έχτισαν το Internet. Οι Hackers έκαναν το λειτουργικό σύστημα Unix αυτό που είναι σήμερα. Οι Hackers τρέχουν το Usenet. Οι Hackers έκαναν τον Παγκόσμιο Ιστό να λειτουργήσει. Αν είσαι μέρος αυτής της κουλτούρας, αν έχεις συνεισφέρει σε αυτή και οι άλλοι που έχουν συνεισφέρει το γνωρίζουν αυτό και σε αποκαλούν hacker, τότε είσαι ένας hacker.

Ο όρος hacker δεν αναφέρεται αποκλειστικά στον τομέα των υπολογιστών. Πολλοί έχουν τη νοοτροπία του hacker και σε άλλους τομείς, όπως στα ηλεκτρονικά ή στη μουσική.

Μάλιστα, μπορεις να βρεις τη στάση αυτή στα υψηλότερα επίπεδα των επιστημών ή της τέχνης. Οι προγραμματιστές hackers θα αναγνωρίσουν αυτές τις αδελφές ψυχές και αλλού, και θα τις αποκαλέσουν hackers. Μερικοί υποστηρίζουν ότι η φύση του hacker είναι πραγματικά ανεξάρτητη από το αντικείμενο εργασίας του hacker. Στο υπόλοιπο κείμενο, όμως, εμείς θα εστιάσουμε στις δεξιότητες και στη στάση των προγραμματιστών hackers, και στις παραδόσεις που μοιράζεται αυτή η κοινή κουλτούρα που γέννησε τον όρο hacker.


Πρέπει, όμως, να σταθώ και σε μια άλλη ομάδα ανθρώπων που αποκαλλούν δυνατά τους εαυτούς τους hackers, αλλά δεν είναι. Οι άνθρωποι αυτοί, εισβάλλουν σε υπολογιστές και παραβιάζουν τηλεφωνικά κέντρα. Οι αλληθινοί hackers τους αποκαλλούν «crackers» και δε θέλουν να έχουν σχέσεις με αυτούς.

Οι αληθινοί hackers θεωρούν τους crackers τεμπέληδες, ανεύθυνους, και όχι ιδιαίτερα έξυπνους. Αντιλέγουν δε ότι η ικανότητα να παραβιάσεις την ασφάλεια ενός συστήματος δε σε κάνει hacker όπως ακριβώς η ικανότητα να ξεκινήσεις χωρίς κλειδιά ένα αυτοκίνητο, απλά ενώνοντας τα κατάλληλα καλώδια, δε σε κάνει μηχανικό αυτοκινήτων.

Δυστυχώς, πολλοί δημοσιογράφοι και συγγραφείς χρησιμοποιήσαν λανθασμένα τον όρο hacker, για να περιγράψουν τους crackers. Περιττό να πω πόσο εκνευρίζονται οι hackers με αυτό.

Η βασική διαφορά είναι η εξής: οι hackers χτίζουν πράγματα, ενώ οι crackers τα γκρεμίζουν.


Αν επιθυμείς να γίνεις hacker συνέχισε να διαβάζεις. Αν επιθυμείς να γίνεις cracker τότε μπορείς να διαβάσεις την ομάδα συζητήσεων alt.2600 και να προετοιμαστείς για τις ποινικές διώξεις που θα αντιμετωπίσεις όταν ανακαλύψεις ότι δεν είσαι τόσο έξυπνος όσο νόμιζες ότι είσαι. Δε θα πω τίποτα άλλο για τους crackers.

(Συνεχίζεται...)

Πώς να γίνεις Hacker - Μέρος 2ο

• Σάββατο, 9 Ιουνίου 2007 4:31 μμ
• 10 σχόλια
• Tags: επιστήμη, τεχνολογία

Το άρθρο που σας παρουσιάζω είναι ελεύθερη μετάφραση της δημοσίευσης «How tobecome a Hacker» του Eric Steven Raymond. Η πρωτότυπη δημοσίευση στην Αγγλική είναι διαθέσιμη εδώ.

Η ιδεολογία των Hacker

Οι hackers λύνουν προβλήματα και χτίζουν πράγματα, και πιστέυουν στην ελευθερία και στην εθελοντική αμοιβαία βοήθεια. Για να γίνεις αποδεκτός ως hacker, πρέπει να συμπεριφέρεσαι σαν να έχεις αυτή την ιδεολογία. Και για να συμπεριφέρεσαι σαν να έχεις αυτή την ιδεολογία, πρέπει πραγματικά να την πιστεύεις.

Αλλά αν συμπεριφέρεσαι σαν hacker με μόνο σκοπό να γίνεις αναγνωρίσιμος, θα χάσεις τον σκοπό σου. Να γίνεις ο τύπος ανθρώπου που πιστέυει σε αυτά τα πράγματα, είναι σημαντικό για εσένα - για να βοηθηθείς και για να έχεις ένα κίνητρο. Όπως με όλες τις δημιουργικές τέχνες, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να γίνεις δάσκαλος, είναι να εμπεδώσεις το σκεπτικό των δασκάλων, όχι απλώς διανοητικά, αλλά επίσης συναισθηματικά.

Ή, όπως το θέτει το μοντέρνο ποίημα Ζεν :
Για να ακολουθήσεις το μονοπάτι:
κοίταξε το Δάσκαλο,
ακολούθησε το Δάσκαλο,
περπάτησε με το Δάσκαλο,
δες μέσα από το Δάσκαλο,
γίνε ο Δάσκαλος.


Έτσι, αν θέλεις να είσαι hacker, επανέλαβε τα ακόλουθα μέχρι να τα πιστέψεις:

1. Ο κόσμος είναι γεμάτος από διασκεδαστικά προβλήματα που περιμένουν να λυθούν.

Το να είσαι hacker είναι πολύ διασκεδαστικό, αλλά είναι ένα είδος διασκέδασης που απαιτεί πολλή προσπάθεια. Η προσπάθεια απαιτεί κίνητρο. Οι επιτυχημένοι αθλητές έχουν ως κίνητρο ένα είδος φυσικής απόλαυσης που πηγάζει από το να έχουν καλές επιδόσεις και από το να πιέζουν τους εαυτούς τους να ξεπεράσουν τα δικά τους φυσικά όρια.

Παρομοίως, για να είσαι hacker πρέπει να αποκτήσεις έναν ενθουσιασμό στο να λύνεις προβλήματα, να εξασκείς τις ικανότητες σου και την ευφυία σου.
Αν δεν είσαι ο τύπος ανθρώπου που νιώθει έτσι εκ του φυσικού του, θα πρέπει να γίνεις για να τα καταφέρεις ως hacker. Διαφορετικά, θα δεις πως η ενέργειά σου για το hacking θα σπαταλάται από παράγοντες όπως το σεξ, τα χρήματα, και η κοινωνική αποδοχή.

(Επίσης πρέπει να αναπτύξεις ένα είδος πίστης στις δικές σου ικανότητες να μαθαίνεις. Έτσι, ακόμα και αν δεν ξέρεις τι απαιτείται για να λυθεί ένα πρόβλημα, αν ασχοληθείς με ένα κομμάτι του και μάθεις από αυτό, θα γνωρίζεις αρκετά ώστε να λύσεις το επόμενο κομμάτι, κ.ο.κ., μέχρι να τελειώσεις.)

2.Κανένα πρόβλημα δεν πρέπει να λύνεται δύο φορές.

Τα δημιουργικά μυαλά είναι μια πολύτιμη, περιορισμένη πηγή. Δεν πρέπει να σπαταλούνται για να "ξανα-ανακαλύπτουν τον τροχό" όταν υπάρχουν τόσα πολλά διασκεδαστικά καινούρια προβλήματα που περιμένουν.

Για να συμπεριφέρεσαι σαν hacker, πρέπει να καταλάβεις πως ο χρόνος κατά τον οποίο σκέπτονται οι άλλοι hackers είναι πολύτιμος - τόσο πολύ, που αποτελεί σχεδόν ηθικό καθήκον για σένα να μοιράζεσαι πληροφορίες, και όταν λύνεις προβλήματα να μοιράζεσαι τις λύσεις ώστε οι άλλοι hackers να μπορούν να λύνουν καινούριαπροβλήματα αντί να πρέπει συνεχώς να ασχολούνται με παλιά.

Σημείωσε, όμως, πως όταν λέμε ότι "κανένα πρόβλημα δεν πρέπει να λύνεται δύο φορές", δεν σημαίνει πως πρέπει να θεωρούμε όλες τις υπάρχουσες λύσεις ιερές, ή πως υπάρχει μόνο μία λύση για κάθε πρόβλημα. Συχνά, μαθαίνουμε πολλά για ένα πρόβλημα, τα οποία δεν γνωρίζαμε πριν, διαβάζοντας τη λύση του. Είναι δεκτό, και συχνά απαραίτητο, να αποφασίσουμε πως μπορούμε να δώσουμε μια καλύτερη λύση. Αυτό που δεν είναι δεκτό, είναι τα τεχνητά, τεχνικά, νομικά, ή θεσμικά όρια (όπως ο κλειστός κώδικας) που αποτρέπουν μια καλή λύση από το να ξαναχρησιμοποιηθεί καιαναγκάζουν του ανθρώπους να "ξανα-ανακαλύπτουν τροχούς".

(Δεν είσαι υποχρεωμένος να πιστεύεις πως είσαι αναγκασμένος να μοιράζεσαι όλο το δημιουργικό υλικό σου, αλλά οι hackers που το κάνουν είναι αυτοί που έχουν τον περισσότερο σεβασμό από τους άλλους hackers. Είναι συμβατό με τις αξίες των hacker να πουλάς αρκετό υλικό σου, ώστε να μπορείς να ζεις μια αξιοπρεπή ζωή. Είναι αποδεκτό να χρησιμοποιείς τις ικανότητες σου στο hacking για να υποστηρίξεις μια οικογένεια ή ακόμα και για να γίνεις πλούσιος, εφόσον δεν ξεχνάς την πίστη στην τέχνη σου και στους φίλους hackers όσο το κάνεις αυτό.)

3. Η πλήξη και η αγγαρεία είναι διαβολικές.

Οι hackers (και οι δημιουργικοί άνθρωποι γενικότερα) δεν πρέπει ποτέ να πλήττουν και να εξαναγκάζονται να κάνουν κάποια ανόητη δουλειά ρουτίνας, επειδή όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, σημαίνει πως δεν κάνουν αυτό που θέλουν και μπορούν - να λύνουν καινούρια προβλήματα. Αυτή η σπατάλη χρόνου και κόπου, κάνει κακό σε όλους. Συνεπώς η πλήξη και η αγγαρεία δεν είναι απλώς ανεπιθύμητες, αλλά διαβολικές.

Για να συμπεριφέρεσαι σαν hacker, πρέπει να το πιστέψεις αυτό τόσο, ώστε να θέλεις να αυτοματοποιήσεις τις πληκτικές εργασίες όσο περισσότερο γίνεται, όχι μόνο για εσένα, αλλά και για όλους τους άλλους (ειδικά για τους άλλους hackers).

(Υπάρχει μιά προφανής εξαίρεση σε αυτό. Οι hackers μερικές φορές μπαίνουν σε διαδικασίες που μπορεί να φανούν σαν αγγαρεία σε κάποιον παρατηρητή, με σκοπό την άσκηση του μυαλού τους, ή για να αποκτήσουν μια ικανότητα, ή κάποιο είδος εμπειρίας που δεν αποκτάται αλλιώς. Αλλά αυτό είναι θέμα επιλογής - κανένας σκεπτόμενος άνθρωπος δεν πρέπει ποτέ να εξαναγκάζεται να βρίσκεται σε μια κατάσταση που τον πλήττει.)


4. Η ελευθερία είναι καλή.


Οι hackers είναι εκ του φυσικού τους αντιεξουσιαστές.

Οποιοσδήποτε σου δίνει διαταγές, μπορεί να σε σταματήσει από το να λύσεις κάποιο πρόβλημα που σε διασκεδάζει - και, σύμφωνα με τον τρόπο που σκέπτονται οι εξουσιαστές, θα βρει κάποια ανόητη αφορμή για να το κάνει. Έτσι, η ιδεολογία των εξουσιαστών πρέπει να πολεμάται όπου κι αν βρίσκεται, επειδή καταπνίγει εσένα και τους άλλους hackers.

(Αυτό δεν είναι το ίδιο με το να καταπολεμάς όλες τις μορφές εξουσίας. Τα παιδιά πρέπει να συμβουλεύονται και οι εγκληματίες να εμποδίζονται. Κάποιος hacker μπορεί να συμφωνήσει να δεχθεί ένα είδος εξουσίας, περισσότερο για να πετύχει κάτι που θέλει, παρά για να ξοδεύει χρόνο ακολουθώντας διαταγές. Αλλά αυτή είναι μια περιορισμένη, συνειδητή συμφωνία. Το είδος προσωπικής παράδοσης που επιθυμούν οι εξουσιαστές δεν το προσφέρουμε.)

Οι εξουσιαστές υποστηρίζουν την λογοκρισία και την μυστικότητα. Και δεν εμπιστεύονται την εθελοντική συνεργασία και την κοινοποίηση πληροφοριών. Τους αρέσει μόνο η 'συνεργασία' που αυτοί ελέγχουν. Έτσι, για να συμπεριφέρεσαι ως hacker, πρέπει να αναπτύξεις μια ενστικτώδη αντιπάθεια για τη λογοκρισία, τη μυστικότητα, την κατάχρηση εξουσίας και την εξαπάτηση. Και πρέπει να είσαι πρόθυμος να δράσεις σύμφωνα με την άποψη αυτή.


5. Η ιδεολογία δεν είναι υποκατάστατο της ικανότητας.

Για να είσαι hacker, πρέπει να αναπτύξεις αυτή την ιδεολογία.

Αλλά με το να αποκτήσεις απλώς μια ιδεολογία δεν γίνεσαι hacker, όπως δεν γίνεσαι αθλητής, ή σταρ της Rock. Το να γίνεις hacker απαιτεί ευφυία, εξάσκηση, αφιέρωση, και σκληρή δουλειά.

Συνεπώς, θα πρέπει να μάθεις να εκτιμάς την ικανότητα. Οι hackers δεν χάνουν τον χρόνο τους με ανθρώπους που επιδυκνύονται συνεχώς, αλλά εκτιμούν βαθύτατα την ικανότητα - ειδικά την ικανότητα στο hacking, αλλά η ικανότητα σε οποιονδήποτε τομέα, θεωρείται σημαντική. Το να είσαι ικανός σε τομείς που λίγοι τα καταφέρνουν, είναι ιδιαίτερα καλό, και η ικανότητα σε τομείς που απαιτούν οξύτητα του νου, τέχνη, και συγκέντρωση, είναι ακόμα καλύτερο.

Αν σέβεσαι την ικανότητα, θα το βρεις διασκεδαστικό να την αναπτύξεις για τον εαυτό σου - η σκληρή δουλειά και η αφιέρωση θα γίνουν ένα είδος έντονου παιχνιδιού αντί για ρουτίνα. Αυτό το σκεπτικό είναι ζωτικής σημασίας για την πορεία σου ως hacker.

(Συνεχίζεται...)

ΚΑΙ ΝΑΙ .... ΤΩΡΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΧΤΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ HACKER ...

Πηγή : http://entropy.pblogs.gr/2010/06/pws-na-gineis-hacker-meros-1o.html


Μουσική που Γουστάρουν οι Hackers ... και εγώ Τρελά ....

Δίνει Σπίντες... και Hackάρεις !!!!!!!!!!!!!!!

Έχω ίδια Παπούτσια ( Νο 46 Κατσαρές Θρακιώτισες ) ... ίδιο ντύσιμο ... και ίδια Μούρλα με τον Τυπά στα Ντραμς

2 Διαφορές : Πολλά Μαλλιά στην Κεφαλή και αρκετά παραπάνω κιλά στο κορμί !!!



Τρίτη, Φεβρουαρίου 08, 2011

Αχ θάλασσα μου σκοτεινή, θάλασσα αγριεμένη ...

Το κάνω 2 - 3 φορές τον χρόνο.

Όταν ξυπνάω πρωί, παίρνω το αυτοκίνητο και πάω μία βόλτα στο πήλιο. Στους πρόποδες βέβαια, μην φανταστείτε ότι ανεβαίνω και στην κορυφή.

Είναι μόνο 10 λεπτά από το σπίτι μου στον Βόλο και με ξεκουράζει.

Έτσι έκανα και σήμερα. Πήγα δίπλα στην ήσυχη θάλασσα, χάιδεψα το νερό... και έβρεξα τα μαλλιά και το πρόσωπό μου...

Το νερό δεν ήταν κρύο... Ούτε βέβαια ζεστό όπως είναι τέτοιες ώρες στις Αρχές Σεπτεμβρίου...

Μία φορά στην Αθήνα είχα κάνει κάτι αντίστοιχο στις 10 Σεπτεμβρίου. Πήρα το ποδήλατο, ξεκίνησα από την Νέα Σμύρνη ( Αγ. Παρασκευή ) και ανεβαίνοντας την Αχιλλέως ( δεν ήταν το τραμ τότε ) πήγα στο φάληρο.

Άφησα το ποδήλατο στην Παραλία και πήγα και χάιδεψα το νερό. Ήταν τόσο θερμό... που σκέφτηκα " Αχ και να είχα μαγιό να μπω μέσα ".

Την επόμενη μέρα η ευχή μου πραγματοποιήθηκε και συνεχίστηκε μέχρι 22 Δεκεμβρίου.

Ήταν η καλύτερη περίοδο της ζωής μου. Γεμάτη Ενέργεια και Ευθυμία.


Στο Τσακ είμαι να το κάνω και τώρα ...


Μόνο που τώρα εκτός από Σκοτεινή είναι και Αγριεμένη ...









Άχ Θάλασσα μου σκοτεινή - Nikos Portokaloglou


Αχ θάλασσα μου σκοτεινή
θάλασσα αγριεμενή
που θα με βγάλεις το πρωί
σε ποιά στεριά μου ξένη

που θα με βγάλεις το πρωί
σε ποιά στεριά μου ξένη
Αχ θάλασσα μου σκοτεινή
θάλασσα αγριεμενή

Τα είχα όλα μια φορά
μα ήθελα παραπάνω
Τι να τα κάνω τώρα πιά
απόψε πού σε, απόψε πού σε χάνω

Μέσα στα μαύρα σου νερά
κομμάτια ή ζωή μου
Αχ θάλασσα μου εσύ βαθιά
που κρύβεις το νησί μου

Αχ θάλασσα μου εσύ βαθιά
που κρύβεις το νησί μου
Μέσα στα μαύρα σου νερά
κομμάτια ή ζωή μου

Τα είχα όλα μια φορά
μα ήθελα παραπάνω
Τι να τα κάνω τώρα πιά
απόψε πού σε, απόψε πού σε χάνω

απόψε πού σε χάνω

Τα είχα όλα μια φορά
μα ήθελα παραπάνω
Τι να τα κάνω τώρα πιά
απόψε πού σε, απόψε πού σε χάνω

Τα είχα όλα μια φορά
μα ήθελα παραπάνω
Τι να τα κάνω τώρα πιά
απόψε πού σε, απόψε πού σε χάνω

Δευτέρα, Φεβρουαρίου 07, 2011

DSV VS Ακρίτα και ο Αδύναμος κρίκος ....

Παραθέτω την έντονη στιχομυθία που έγινε σήμερα για το γνωστό θέμα ... μεταξύ Εμού και της κ. Ακρίτας.

Σήμερα τα έβαλα με την Εδεμούλα του 45% ... δεν άντεξα ...








--------------------------------------------------------

DSV

Κυρία Ακρίτα…
Σας μιλώ ως πρώην «φίλος» δικός σας… Θαυμαστής της Πέμης και πολύ καλός φίλος του Πέτρου …
Σας μιλώ επίσης και ως Πληροφορικάριος από το 89 που σπούδασα και το www βγήκε το 1993 – 94.
Το Internet βγήκε από τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο για στρατιωτικούς λόγους …
Η Σάχλα που αναφέρετε είναι μέσα στα πλαίσια του κώδικα επικοινωνίας του Internet… γιατί δεν είναι Ούτε εφημερίδα ούτε περιοδικό, ούτε TV ούτε Ράδιο …
Αντίστοιχοι διάσημοι σαν τον Πέτρο και εσάς μιλάνε πιο Σαχλά.. Πιο Ελεύθερα θα το έλεγα εγώ …
Οι δηλώσεις σας για το Next Top Model που με άφησαν Ενεό και με θαυμασμό στο πρόσωπό σας… πολλοί πιστεύω ότι θα τις χαρακτήριζαν σαχλές …
Έχω 2 αναρτήσεις που μιλάω για το Internet και το Fb που μπορώ να σας στείλω.. και λόγω της έκτασης του θέματος ετοιμάζω μία Ολοκληρωμένη που θα πω τις απόψεις μου ως Καθηγητής Πληροφορικής.
Αν θέλετε μπορώ να σας την στείλω προσωπικώς !!!
Με Εκτίμηση
Δημήτρης Σ. Βαλατσός
DSV


ΑΚΡΙΤΑ

Διαβάστε την ιστορία μέσα από το πρίσμα του Νίκου Τσιφόρου. Είναι πολλά τα βιβλία του, αξίζει να τα προμηθευτείτε αν δεν τα έχετε ήδη. Ο Τσιφόρος, εκτός από ευθυμογράφος και σπουδαίος θεατρικός συγγραφέας, ήταν ένας λόγιος, ένας διανοούμενος ολκής! Στα βιβλία αυτά υπάρχουν καταγεγραμμένα τα ιστορικά γεγονότα, αλλά με τόσο αιρετικό, τόσο ανατρεπτικό χιούμορ που – ενώ τα χώνει σε πολιτικούς, παπάδες και άλλους φορείς εξουσίας – δεν μπορείς παρά να υποκλιθείς σε ένα κείμενο, ακραίο μεν, εκτυφλωτικά λαμπερό δε!

Δεν μιλάω λοιπόν πουθενά στο δικό μου κείμενο (πουθενά, όμως!, για politically correct – και άλλα συμπαθή ή μη κλισέ! Τοποθετούμαι αποκλειστικά και μόνον στην ποιότητα του αστεϊσμού: Σε κάποιους μπορεί να φάνηκε ξεκαρδιστικό, εμένα μου φάνηκε σαχλό. Αυτό πιστεύω, αυτό θεωρώ, αυτό επώνυμα εδώ καταθέτω! Το χιούμορ- όπως και η τέχνη – είναι υποκειμενική υπόθεση, αν δεν με απατά η ασθενής μνήμη μου!


DSV

Ο Τσιφόρος δεν είχε δει ούτε Υπολογιστή … πόσο μάλλον Internet.
Έχουν αλλάξει τα πράγματα κ. Ακρίτα… και καλό είναι αν δεν θέλουμε να αλλάξουμε εμείς, να τα παρακολουθούμε για να μπορούμε και να τα σχολιάζουμε αναλόγως …
Ευτυχώς που έχω μαθητές από το δημοτικό… έως και 60 χρονών και βλέπω τι γίνεται και μπορώ να πληροφορώ …
DSV



ΑΚΡΙΤΑ

Κύριε Βαλατσέ, το γεγονός ότι ο Τσιφόρος δεν είχε δει «ούτε υπολογιστή… πόσο μάλλον internet»,όπως γράφετε, ακυρώνει την συγγραφική διαδρομή του; Αν η τέχνη χωρίζεται π.δ. και μ.δ (όπου «δέλτα»+διαδίκτυο) τότε να στείλουμε εις το πυρ το εξώτερον κι άλλους μεγάλους που διέπρεψαν στο χιούμορ. Από Oscar Wilde μέχρι Αριστοφάνη… Και μια που πιάνουμε δουλειά, μπορούμε να επεκταθούμε και στην π.δ. και μ.δ. πεζογραφία, ποίηση και δεν συμμαζεύεται!
Για τον Πέτρο είπα απλώς ότι δεν βρήκα έξυπνο το σχόλιο του! Ότι τον έχω για καλύτερα πράγματα! Αν θέλετε να ποινικοποιήσετε μια υποκειμενική άποψη, αναφαίρετο το δικαίωμα σας! Κι επίσης έγραψα ότι δεν στέκει το επειχείρημά του «με τους φίλους μου ήμουνα» γιατί στο φατσοβιβλίο δεν έχουμε τους φίλους μας που τους ξέραμε κι απο χτες! Εκτός αν τσιμπήσουμε στην αμερικανιά του Zukenberg τύπου «ädd a friend»!


DSV

Όχι κ. Ακρίτα…
Και σας τόνισα από την αρχή ότι σας είχα και εσάς «φίλη»…
Απλά οι κώδικες του Internet ( που να δείτε τα παιδιά του γυμνασίου ) είναι εντελώς διαφορετική από τα βιβλία ή τις περγαμηνές που έγραφαν οι Αρχαίοι.
Στο Inernet η λέξη Π…. ( λαϊκός όρος του Αντρικού Μορίου ) γράφεται κανονικά και δεν αποτελεί πρόκληση και βρισιά.
Το Internet είναι ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΜΕΣΟ… που αντί να του «Βάζουμε κανόνες» καλό είναι και να τους μαθαίνουμε πριν κάνουμε κριτική για κάτι που δεν γνωρίζουμε …
Είναι σαν να κάνω εγώ κριτική για τα σενάριά σας… Δεν έχω ιδέα από σενάρια… παρά μόνο ότι τα βλέπω ψηφιοποιημένα στην TV και στο Σινεμά !!!
Δεν μιλάω ποτέ για κάτι… όταν δεν το γνωρίζω καλά. Οπότε αυτό που είναι Σάχλα για Εσάς για τους κανόνες του Internet αποτελεί κλασσικό αστεΙσμό που προσωπικά τον Διασκέδασα… γιατί κατάλαβα πως γράφτηκε !!!
Ευχαριστώ για τον Χρόνο σας …
( Τα τρία !!! Internetικά και αυτά. Στα βιβλία αρκεί το 1ο… και απαγορεύονται τα άλλα 2 )


ΑΚΡΙΤΑ

Ευχαριστώ για τις πολύτιμες πληροφορίες! Δεν γνώριζα ειλικρινά τις διαφορές μεταξύ περγαμηνής και excel 2010. Είχα την εντύπωση πως όλοι κάνουν ότι κι εγώ: Παίρνουν ένα ρόπαλο και κοπανάνε το πληκτρολόγιο!
Κι επειδή όπως λέτε:
«Το Internet είναι ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΜΕΣΟ…»
Θα σας παρακαλούσα θερμά να μην φωνάζετε μες το αυτί μου! Γιατί ίσως εσείς δεν γνωρίζετε ότι τα κεφαλαία γράμματα στο διαδικτυακό «γλωσσάρι» είναι σαν να φωνάζετε στον χρήστη/συνομιλητή σας!
Τέλος, γράφετε:
«Οπότε αυτό που είναι Σάχλα για Εσάς για τους κανόνες του Internet αποτελεί κλασσικό αστεΙσμό που προσωπικά τον Διασκέδασα… γιατί κατάλαβα πως γράφτηκε !!!»
Μην το κουράζουμε άλλο, φίλε μου! Είναι βέβαιο ότι εσείς κι εγώ δεν θα γελάσουμε ποτέ στην ίδια κωμωδία… Ούτε καν στο ίδιο δράμα…
Ευχαριστώ για την επικοινωνία!


DSV

Σιγά μην το κουράσω άλλο ...

Δεν το προσπαθώ παραπάνω σε κάποιον που έχει μάθει ότι τα κεφαλαία είναι φωνές ... όταν αυτό είχε επικρατήσει σε forums γιατί τα κεφαλαία απαγορευόταν ...

Γι' αυτό τα κεφαλαία επικράτησαν ως δυνατοί Ήχοι. Επειδή πραγματικά "ηχούσαν" ως παράσιτα ...

Αλλά και αυτό Νομίζετε ότι το Γνωρίζετε .... και μου το λέτε με το γνωστό πολύξερο ύφος σας ...

Λυπάμαι πολύ ... αλλά διαδικτυακά είστε ο ΑΔΥΝΑΜΟΣ ΚΡΙΚΟΣ !!!!


Κυριακή, Φεβρουαρίου 06, 2011

Μην "poke" την Xristina Skurti because i "Like" her ...

Η Xristina Skurti είναι μία Fb-Friend η οποία γράφει φανταστικά status.

Ιδίως όταν κάτι της δίνει στα νεύρα... θα γράψει ... και θα του αλλάξει τα φώτα.

Έτσι έκανε και με το like και poke ... και συνέπεσε κιόλας την εποχή που είχα κάνει αντίστοιχη Ανάρτηση....



Άρα, ευτυχώς... Δεν είμαι τόσο Τρελός και Παράξενος που δεν μου αρέσουν τα Πλαστικά like ...

Μάζεψα τα στάτους της και τα έκανα ανάρτηση... αλλά με πονάει η κοιλιά μου από τα γέλια ακόμα...

Απολαύστε τα ...


like me to the end of poke

Follow your like

Το like σ'έδωσε τ' ωραίο ταξYδι.
Χωρίς αυτό δεν θα ξέπεφτες στο poke.

LIKE υπάρχουν! ΜΑΖΙ τα φυλάγαμε!

τελικά μετά το Facebook η μεγαλύτερη αποκάλυψη θα είναι η κατάργηση του like

με τόση βροχή χτες εδώ μέσα σκούριασε το like... Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς like...ήταν μιά κάποια λύσις....#xalase

Η ζωή είναι ένα ναυάγιο αλλά πρέπει πάντα να θυμόμαστε να τραγουδάμε μέσα στις ναυαγοσωστικές λέμβους, Β. Ουγκό [o καρκίνος όχι το ζώδιο ο "άλλος" μας αφορά όλους...είτε ως ασθενείς, είτε ως περιβάλλοντα, είτε ως φίλους, με ένα λάικ δεν κάνουμε κάτι...με ενημέρωση, πρόληψη, υποστήριξη όμως;... στηρίζουμε την ιατρική κοινότητα, αναλαμβάνουμε το μερίδιο που μας αναλογεί...]

αν ο Χίτλερ είχε FB θα μας είχε αποτεφρώσει όλους και μεις ακόμα like θα πατούσαμε

αφού παχύναμε τα παιδάκια της Αϊτής με ένα κλικ, ήρθε και η ώρα να απελευθερώσουμε την Αίγυπτο με ένα λάικ....τι καλά!

like ανομήματα μη μόνον like

μe μου το like τάραττe

like σαυτόν

κάποιο like έχει h FαΒa

τι κάνεις Γιάννη; like σπέρνω

η τέχνη θέλει μάστορη κι η φάβα θέλει like

Και τo like σωστό και το email χορτάτο

όποιος μπλeκει με τα like, τον τρώνε τα poke

στο like δεν χωρεί, στο comment περισσεύeι

φύλαγe τα like σου να έχεις τα μισά

μάζευe κι ας είναι like

Μην τάξεις σ’ άγιο κερί και σε παιδάκι like

eμείς οι βλάχοι, όπως like

κάλλιο like, παρά poke

όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει poke

Epitaph.. DSV


(21)



Όταν το είχα γράψει, και το διάβασα... σκιάχτηκα, και δεν το ανέβασα. Τώρα που πέρασε λίγος καιρός... το βλέπω πιο νηφάλια και δεν με τρομάζει τόσο ...




Επιτάφιος
(Ιανουάριος 2010)


http://dsvpoems.blogspot.com/





Αργές νότες ηχούν εκκωφαντικά

και χάνονται στον αχανή λαβύρινθο

Εγκλωβίζοντας την ηχώ απαγορευτικά

στα ανενεργά, απολιθωμένα κύτταρα


Προσπαθούν αγωνιώντας απεγνωσμένα

να βρουν διέξοδο Λύτρωσης και Ελευθερίας

Στεγνές και διψασμένες από την εξαντλητική αναζήτηση

Βυθίζονται αστραπιαία στο πηγάδι της μνήμης για να δροσιστούν


Το πηγάδι είναι άδειο και βαθύ χωρίς στάλα νερό

Μόνο υγρασία έχει μείνει και έχει κάνει τον πάτο λάσπερό

Οι νότες βουλιάζουν και δεν ακούγονται πια

και ο απόηχος που βγάζουν


Συνοδεύει ανατριχιαστικά τον αργό και θλιβερό Επιτάφιο…




Σάββατο, Φεβρουαρίου 05, 2011

Αίγυπτος: λεηλασίες & άρνηση παραίτησης Μουμπάρακ ...



Αναδημοσίευση

Περισσότεροι από 1.000 διαδηλωτές, με τους οποίους ενώθηκαν κύματα άλλων, συγκεντρώθηκαν -και- την Κυριακή στο κέντρο του Καΐρου, απαιτώντας από τον Αιγύπτιο πρόεδρο, Χόσνι Μουμπάρακ, να παραιτηθεί και απορρίπτοντας το διορισμό του πρώτου αντιπροέδρου της χώρας έπειτα από 30 χρόνια!

«Χόσνι Μουμπάρακ, Ομάρ Σουλεϊμάν, και οι δυο σας είστε πράκτορες των Αμερικανών» φώναζαν οι διαδηλωτές, αναφερόμενοι στο διορισμό του επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών, Σουλεϊμάν, στη θέση του αντιπροέδρου.

«Μουμπάρακ, Μουμπάρακ, το αεροπλάνο περιμένει» φώναζαν επίσης οι διαδηλωτές.

Ως «απάντηση» στους διαδηλωτές, τουλάχιστον δύο μαχητικά αεροσκάφη εκτελούν χαμηλές πτήσεις πάνω από το Κάιρο, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες.

Παράλληλα, δύο στρατιωτικά ελικόπτερα πετούν πάνω από την πλατεία Ταχρίρ της αιγυπτιακής πρωτεύουσας, ενώ στην πλατεία έκαναν την εμφάνισή τους και περισσότερα φορτηγά του στρατού, την ώρα που μεγαλώνει το πλήθος των συγκεντρωμένων.

Την ίδια ώρα, πληθαίνουν οι φωνές της διεθνούς κοινότητας προς τον Αιγύπτιο πρόεδρο να τηρήσει τις δεσμεύσεις του προς το λαό της χώρας, αλλά και να διασφαλίσει την αποκατάσταση της ασφάλειας και της τάξης στους δρόμους των αιγυπτιακών πόλεων.

Ο αριθμός των θυμάτων δε, αυξάνεται διαρκώς, με τον τελευταίο απολογισμό να κάνει λόγο για 102 νεκρούς, ενώ οι τραυματίες υπολογίζονται σε περισσότερους από 2.000 συνολικά, από την 25η Ιανουαρίου, όταν και άρχισαν οι αιματηρές διαδηλώσεις.

Σε μια παράλληλη εξέλιξη, ΗΠΑ και Τουρκία στέλνουν αεροσκάφη στην Αίγυπτο, προκειμένου να απομακρύνουν τους πολίτες τους από τη ζώνη κινδύνου. Ανάλογες κινήσεις αναμένονται σταδιακά και από άλλες χώρες.

Οι διαδηλώσεις του Σαββάτου
Με αμείωτη ένταση συνεχίστηκαν το Σάββατο οι διαδηλώσεις στο Κάιρο και τις άλλες μεγάλες πόλεις της Αιγύπτου κατά του προέδρου της χώρας, Χόσνι Μουμπάρακ.

Παρά την παράταση -από τις 4 το απόγευμα μέχρι τις 8 το πρωί- της απαγόρευσης κυκλοφορίας που επέβαλε ο στρατός, με εντολή Μουμπάρακ, αλλά και τη διάλυση της κυβέρνησης, χιλιάδες Αιγύπτιοι παρέμεναν στους δρόμους και συγκρούονταν με δυνάμεις της αστυνομίας, ενώ αγκαλιάζονταν και φώναζαν συνθήματα μαζί με τις δυνάμεις του στρατού!

Σύμφωνα με πηγές των υπηρεσιών ασφαλείας, 17 άτομα σκοτώθηκαν αργά το βράδυ του Σαββάτου σε σκληρά επεισόδια μεταξύ της αστυνομίας και των διαδηλωτών στην πόλη Μπένι Σουέιφ, νοτίως του Καΐρου.

Οι διαδηλωτές επιχείρησαν να επιτεθούν σε ένα αστυνομικό τμήμα στην πόλη αυτή, που απέχει 140 χιλιόμετρα από την αιγυπτιακή πρωτεύουσα, με αποτέλεσμα οι αστυνομικοί να χρησιμοποιήσουν πυρ για να τους απωθήσουν και να προκαλέσουν το θάνατο 17 εξ αυτών.

Παράλληλα, η αστυνομία σκότωσε τουλάχιστον τρεις διαδηλωτές στο Κάιρο, την ώρα που χιλιάδες άνθρωποι προσπαθούσαν να εισβάλουν στο υπουργείο Εσωτερικών, όπως μετέδωσε το τηλεοπτικό δίκτυο Αλ Τζαζίρα.

Ταυτόχρονα, οι αιγυπτιακές ένοπλες δυνάμες χρησιμοποίησαν άρματα μάχης και πυροβόλησαν στον αέρα, προσπαθώντας να απωθήσουν εκατοντάδες διαδηλωτές, που προσπαθούσαν να εισβάλουν σε κτίριο της Κεντρικής Τράπεζας, σε ένα προάστιο του Καΐρου.

Χιλιάδες διαδηλωτες στην Αλεξάνδρεια επίσης συγκρούστηκαν με την αστυνομία, που χρησιμοποίησε δακρυγόνα και πραγματικά πυρά εναντίον τους. «Δεν μοιάζει με απαγόρευση κυκλοφορίας, βλέπω χιλιάδες να διαδηλώνουν δίπλα μου» δήλωσε στο Reuters ένας αυτόπτης μάρτυρας από την Αλεξάνδρεια.

Δεκάδες μαγαζιά λεηλατήθηκαν σε συνοικίες του Καΐρου, την ώρα που η αστυνομία ήταν απούσα, όπως μεταδίδει ένας ανταποκριτής του Γαλλικού Πρακτορείου. «Δεν υπάρχει πια αστυνομία, οι ληστές έχουν αποδράσει από τις φυλακές. Δεν έχω δει ποτέ κάτι τέτοιο στη ζωή μου» δήλωσε ένας ιδιοκτήτης καταστήματος ρούχων.

Όπως δήλωσε ο επικεφαλής του αιγυπτιακού Ανώτατου Συμβουλίου Αρχαιοτήτων (CSA), Ζάχι Χαουάς, μεταξύ άλλων λεηλατήθηκε και το Αιγυπτιακό Μουσείο, με αποτέλεσμα να καταστραφούν δύο μούμιες.

Παραιτήθηκε η κυβέρνηση - Ορίστηκαν πρωθυπουργός και αντιπρόεδρος

Όλα δείχνουν ότι μόνο η παραίτηση του Αιγύπτιου προέδρου θα μπορούσε να οδηγήσει σε εκτόνωση της κρίσης. Ο ίδιος ωστόσο δεν δείχνει διατεθειμένος να εγκαταλείψει την εξουσία και μοιάζει να αρκείται, προς το παρόν, στη διάλυσητης κυβέρνησης και στο σχηματισμό νέας.

Μια κίνηση ωστόσο, που στην πράξη δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα, παρά την -και τυπική- ολοκλήρωσή της, με την παραίτηση όλων των μελών του υπουργικού συμβουλίου το μεσημέρι του Σαββάτου.

Σε συνέχεια της παραίτησης της κυβέρνησης, ο υπουργός Αεροπορίας, στρατηγός Άχμαντ Σαφίκ, διορίστηκε νέος πρωθυπουργός της Αιγύπτου, κατόπιν σχετικού διατάγματος του Χόσνι Μουμπάρακ. Ο Σαφίκ, που αντικαθιστά τον Άχμαντ Ναζίφ, θα σχηματίσει τη νέα κυβέρνηση της Αιγύπτου.

Παράλληλα, ο Ομαρ Σουλεϊμάν, επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών και συνεργάτης του Αιγύπτιου προέδρου, ορκίστηκε αντιπρόεδρος της χώρας, μία θέση που δημιουργείται πρώτη φορά από το 1981, όταν και ανέλαβε την προεδρία ο Μουμπάρακ.

Πολιτικοί αναλυτές, αλλά και ανταποκριτές ξένων πρακτορείων προσπαθούν να εμηνεύσουν την κίνηση αυτή του Μουμπάρακ. Ο Σουλεϊμάν θεωρείται στενός συνεργάτης του και πολλοί εκτιμούν ότι ο ορισμός στην στην αντιπροεδρία ενδέχεται να αποτελεί προπομπό είτε της φυγής του Αιγύπτιου προέδρου από τη χώρα είτε της απόφασής του να μην διεκδικήσει ξανά ο ίδιος ή κάποιος διάδοχός του την προεδρία.

Λεηλασίες & αναρχία
Η αναρχία όπως είναι λογικό που επικρατεί φέρνει και τις λεηλασίες με τους πολίτες να παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους. Χαρακτηριστικό είναι ότι Έλληνες κάτοικοι της Αιγύπτου αναφέρουν ότι έχουν δημιουργηθεί ομάδες που περιπολούν τις γειτονιές σε μια προσπάθεια να υπερασπίσουν τις περιουσίες τους.

Πηγή : Αίγυπτος: λεηλασίες & άρνηση παραίτησης Μουμπάρακ

Νάταλι Θάνου ...




Νάζια Νάζια μου κάνεις και κολπάκια...

Ισως γιατί δεν είδες βέρα ακόμη στα γλυκά σου τα χεράκια



Πόσο Αλήθεια έχουν αυτοί οι Στίχοι !!!!



Συρματόπλεγμα στον Τοίχο μου ...




Προειδοποιώ για να μην με λέτε Αγενή και κακό....


Στο Inbox όσες καρδούλες και τραγουδάκια θέλετε. Και ότι μηνύματα θέλετε... Δεν παρεξηγώ...

Στον Τοίχο, βάζω Συρματόπλεγμα ...

Δέχομαι Αναρτήσεις ... όταν ΠΡΕΠΕΙ και ΜΟΝΟ ... Όλα τα άλλα θα σβήνονται ... άνευ παρεξηγήσεως ...

Έχει ο καθένας νομίζω τον δικό του τοίχο... Μην "Μαρκάρετε" στον δικό μου ...

Ότι άλλο θέλετε να μου πείτε... έστω και ένα καλημέρα, έστω και ένα γεια, ... στο Inbox !!!

Ευχαριστώ

DSV







Συρματόπλεγμα

Στίχοι: Εύη Δρούτσα
Μουσική: Γιώργος Αλκαίος
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Αλκαίος



Μ' αγκαλιάζεις και μ' αφήνεις το σημάδι της σκουριάς
Μ' αγκαλιάζεις και με κλείνεις μες τον πόνο της βραδιάς
Μ' αγκαλιάζεις μ' ένα αντίο που φοβάσαι να το πεις
Μ' αγκαλιάζεις και ανοίγεις μονοπάτια να χαθείς

Συρματόπλεγμα θα ρίξω μήπως έτσι σε κρατήσω
Μήπως έτσι καταλάβεις πόσο σ' αγαπώ

Συρματόπλεγμα θα ρίξω και την πόρτα θα σου κλείσω
Μήπως έτσι καταλάβεις πόσο σ' αγαπώ

Σ' αγκαλιάζω και στο σύρμα θέλω μέσα να δεθώ
Σ' αγκαλιάζω και δεν θέλω μακριά σου να χαθώ
Σ' αγκαλιάζω και αγκάθια μου ματώνουν το κορμί
Σ' αγκαλιάζω κι ένα αντίο μου τρυπάει την ψυχή

Παρασκευή, Φεβρουαρίου 04, 2011

Δεν κάνω πίσω ... Προχωράω ...







Κοίτα εγώ

Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου



Κοίτα εγώ, αν μου επιτρέπεις
δεν είμαι μόνο αυτό που βλέπεις
Κι είναι φορές που αναρωτιέμαι
πώς καταφέρνω και κρατιέμαι

Του το κρατάω αυτού του κόσμου
που δε μου ανήκει ο εαυτός μου
Γι' αυτό τα δίχτυα που του ρίχνω
είναι όσα θέλω εγώ να δείχνω

Κοίτα εγώ αν θες να ξέρεις
είμαι όλα αυτά που αναφέρεις
Μόνο που κάπου κατά βάθος
όποιος με ξέρει κάνει λάθος

Του το κρατάω αυτού του κόσμου
που δε μου ανήκει ο εαυτός μου
Γι' αυτό τα δίχτυα που του ρίχνω
είναι όσα θέλω εγώ να δείχνω

Κοίτα εγώ
Κοίτα εγώ

Πέμπτη, Φεβρουαρίου 03, 2011

Βρέχει... Τώρα, αν εσείς οι Γυναίκες κρατάτε ομπρέλα... ποιος σας φταίει ???







Geri Halliwell - It's Raining Men


Humidity's risin'
Barometer's getting low
According to all sources
The street's the place to go

Cos tonight for the first time (first time)
Just about half past ten (half past ten)
For the first time in history
It's gonna start raining men (start raining men)

It's raining men - Hallejulah
It's raining men - Amen
It's raining men - Hallejulah
It's raining men - Amen

(Ow!)

Humidity's risin'
Barometer's getting low
According to all sources
The street's the place to go

Cos tonight for the first time (first time)
Just about half past ten (half past ten)
For the first time in history
It's gonna start raining men (start raining men)

It's raining men - Hallejulah
It's raining men - Amen
I'm gonna go out, I'm gonna let myself get
Absolutley soaking wet

It's rainin men - Hallejulah
It's rainin men - Every specimen
Tall blonde, dark and mean
Rough and tough and strong and lean

God bless Mother Nature
She's a single woman too
She took over heaven
And she did what she had to do

She taught every Angel
To rearrange the sky
So that each and every woman
Could find the perfect guy

It's raining men
(Go get yourself wet girl, I know you want to!)

I feel stormy weather moving in
About to begin (about to to begin)
Hear the thunder, don't you loose your head
Rip off the roof and stay in bed (rip off the roof and stay)

It's raining men - Hallejulah
It's raining men - Amen
It's raining men - Hallejulah
It's raining men - Amen

It's raining men - Hallejulah
It's raining men - Amen
It's raining men - Hallejulah
It's raining men - Amen

It's raining men
(Repeat to fade)

Τρίτη, Φεβρουαρίου 01, 2011

Έλα πάρε με καρδιά μου ως εκεί που πας ...



Τις Τραγουδάρες ... τις κάνω πάντα Ανάρτηση ...




Αν μ'αγαπάς

Στίχοι: Βίκυ Γεροθόδωρου
Μουσική: Δήμος Αναστασιάδης
Πρώτη εκτέλεση: Δήμος Αναστασιάδης


Αν μ΄αγαπάς μείνε κοντά μου
όσα κι αν έρθουν να είσαι πάντα εδώ
Αν μ΄αγαπάς γίνε ο στίχος σ΄ένα τραγούδι
που γράψαμε κι οι δυο

Έλα πάρε με καρδιά μου
ως εκεί που πας
να σου στρώνω χίλια αστέρια
για να περπατάς
Χάρισέ μου έναν κόσμο
μοναχά για μας
κι εγώ ό,τι θέλεις δίνω
για να μ΄αγαπάς

Αν μ΄αγαπάς δως μου ένα δρόμο
να το βαδίζω μ΄εσένα αγκαλιά
Αν μ΄αγαπάς γίνε ζωή μου
όσο θα ρίχνει το σώμα μου σκιά

Κυριακή, Ιανουαρίου 30, 2011

Ποιος έχει ψυχή να βγάλει φωνή; Για ν' ακούσω! Για να δω! Πάμε, όσοι ζωντανοί !!! ...

Ξέρω ότι θα φάω πάλι τα Μούτρα μου, αλλά δεν μπορώ να μείνω ατάραχος... με τόσες Ταραχές που γίνονται.














D S V




Όσοι Ζωντανοί


Στίχοι: Αρτέμης - Ευθύμης
Μουσική: Μη διαθέσιμο
Πρώτη εκτέλεση: Αρτέμης - Ευθύμης


(Ευθύμης)

Δέκα, εννιά, οκτώ, επτά, έξι, πέντε, τέσσερα, τρία, δύο, ένα
και... ξεκινά ή λαίλαπα. Κοίττα με! Επέστρεψα.
Κατεβατά ακατέβατα σου έγραψα,
Μου έλειψες. Ξέρω, σου έλειψα,
Προσωπικά θα τηρούσα σιγήν ιχθύος,
καθώς δεν με ελκύει ο δημόσιος βίος.
Δεν τους κάνω, όμως, την χάρη να σιωπήσω τελείως,
Ξεσηκώνουμε κόσμο δέκα χρόνια, αισίως.
Εγώ άπλα εκπροσωπώ αυτούς που πονάνε μα, προχωράνε
Ρυθμό δε ξεπουλάνε.
Κι αυτό θα πρέπει να 'ναι σκληρό Μα, το κρατάμε αιχμηρό,
όπως τ' αγαπάμε καιρό, όπως το θυμάμαι κι εγώ.
Το κουβαλάμε ως εδώ για τις χιλιάδες παιδιών πού το τραγουδάνε.
Αυτών πού περπατάν την οδό πού περπατάμε.
Γι' αυτό θα πρέπει να 'ναι επικό όπως το ζητάνε.
Λοιπόν, ποιοι πολεμάνε;

Να δω! Για πάμε, όσοι ζωντανοί!

Επιμελώδημα:

Ποιος έχει παλμό; Ποιος έχει λόγο;
Ποιος δεν δέχεται να πάει με τον όχλο;
Ποιος έχει ψυχή να βγάλει φωνή;
Για ν' ακούσω! Για να δω!
Πάμε, όσοι ζωντανοί!
Και... Ποιος έχει σφυγμό; Ποιος έχει πνεύμα;
Ποιος δεν δέχεται να πάει με το ρεύμα;
Ποιος μπορεί να ξαναβγάλει φωνή;
Για ν' ακούσω! Για να δω!
Πάμε, όσοι ζωντανοί! Και...
Ποιος μπορεί να ξαναβγάλει φωνή; (Α!)
Ποιος μπορεί να ξαναβγάλει φωνή; (Ε!)
Ποιος μπορεί να ξαναβγάλει φωνή; (Α!)
Ποιος μπορεί να ξαναβγάλει φωνή; (Εεε!)





(Αρτέμης)

Εκπροσωπώ το λευκό και το γαλάζιο, το ύφος μου δε το αλλάζω,
σου βάζω σπαζοκεφαλιά με κάθε ρίμα.
Ά - Ρ - Τ - Έ - Μ - Ή - Σ,
μέσα απ' το σκληρό πυρήνα.
Ηχεί σειρήνα, μόλις κάνω βήμα μες την αίθουσα.
MCs πετρώνουν λες κι αντικρίσανε τη Μέδουσα!
Βιώνουν άμεσα μία τραγωδία, όπως ή Τέκμησσα κι ο Αίας,
κατόπιν κάθε νέας κινήσεως μου.
Στου κόσμου την γκρίζα ζώνη ρίχνω χρώμα ακόμη,
όπως άλλοτε ο χρωστήρ του Δημητρίου ΠικιώνηΙ
Βγαίνω απ' την ραστώνη, ξαναμπαίνω στο παιχνίδι,
στοιχίζω με το σθένος του βυζαντινού Πισσίδη.
Γεννήθηκα μ' αυτό, γι' αυτό μην απορείς!
Με συγχωρείς, να μ' ακουμπήσεις δεν μπορείς,
όσο κι αν θες!
Δίχως υπερβολές, έχω πιο πολλές μορφές
κι απ' αυτές πού 'χε ο άλιος γέρων ο Πρωτεύς, Δες!
Σαν τον Κοσμά Φλαμιάτο, φέρνω τα πάνω κάτω και τα κάτω πάνω,
τον ρυθμό μου δε τον χάνω,
Δέκα χρόνια προσφοράς στο υπερφυσικό τραγούδι.
Πάμε όσοι ζωντανοί σαν τον Ίωνα Δραγούμη!
Να, δω!

(Επιμελώδημα)


Αν σας άρεσε η ανάρτηση... κάντε κοινοποίηση με το κουμπί Share. Μπορείτε να την στείλετε κατευθείαν με E-mail.... πατώντας "Share", στη συνέχεια το Φακελάκι "E-mail", και τέλος το φακελάκι στα "περισσότερα".


Bookmark and Share


Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".

Παρασκευή, Ιανουαρίου 28, 2011

ΠΙΠΑ (ς) με τα όλα της ...

Ήθελα πολύ καιρό τώρα να γράψω μία ανάρτηση για το Φατσοβιβλίο. Αλλά όλο και το απέφευγα, γιατί ήξερα ότι θα γράψω πάλι Σκληρά... και θα έχουμε θύματα, όπως είχε γίνει και στο Παρελθόν. Τον τελευταίο καιρό ... ήρθαν όμως 2 - 3 πράγματα τυχαία, που με βοήθησαν να το κάνω πιο έμμεσα και ήπια. Το πρώτο είναι ένα σχόλιο που είδα σε ένα Post. Σχολίαζε κάποιος μία ανάρτηση από κάποιο Blog και έγραψε " Πολύ Ωραία ... και στο λέω Πραγματικά και όχι Facebookικά !!! ". Τι να εννοούσε άραγε ? Γιατί ένιωσε την ανάγκη να κάνει αυτή την επισήμανση ? Τι εννοούσε Facebookικά ??? Τα παραπάνω ερωτήματα είναι Σαφώς Ρητορικά ( Τουλάχιστον για μένα ). Αλλά και με όσους το έχω συζητήσει όλοι πιστεύουν ότι υπάρχει και Facebookικός τρόπος έκφρασης. Και έβαλα το "και" γιατί υπάρχουν και μερικοί ( λίγοι ) που εκφράζονται Πραγματικά. Ιδίως από τότε που έχει βγει το like του σχολίου ... έχει γίνει χαμός. Βήχει ο άλλος και του βάζουν like. Σχόλια υπερβολικά και ψεύτικα, χαριστικές κοινοποιήσεις, σχόλια τεράστια που δηλώνουν " Εγώ Ξέρω !!! " ... και Σεξοχαζά υπονοούμενα για να δείξουν " Εγώ είμαι Χάι Γκόμενα(ος) ". Ιδίως στις γιορτές έπαθα Overdose Facebookίλας. Ήταν η 1η χρονιά που δεν έφυγα από το σπίτι ούτε μια μέρα και ήμουνα καθημερινά στο Fb. Παναγία μου... Τι Καλοσύνη... Τι Χαρά ... Τι Αληθινές Ευχές ... Είχαν πάθει τα νεύρα μου. Και καλά, εγώ μπορεί να είμαι Μίζερος και Κακός άνθρωπος... αλλά δεν αισθάνθηκε κανένας άλλος έτσι ??? Και αν μπορεί να είμαι Μίζερος και Κακός άνθρωπος... Σίγουρα είμαι κάτι άλλο. Δύσκολος άνθρωπος !!! Ναι είμαι Δύσκολος ( και δεν το λέω ως Θετικό, αλλά έτσι είμαι ). Θέλω να βάζω like μόνο εκεί που πρέπει να βάλω. Θέλω να απαντήσω μόνο εκεί που θέλω και όχι για να μην παρεξηγηθεί ο άλλος ( με έχουν κάνει Delete γι' αυτό το λόγο ). Θέλω να κάνω κοινοποίηση όχι μία ανάρτηση από το Blog που απλά μου αρέσει... αλλά εκείνη που για κάποιο λόγο ξεχώρισε σε μένα και θέλω να την μοιράσω και σε άλλους. Αλλιώς χάνει το νόημα και το like και η κοινοποίηση και τα σχόλια ( κατά την γνώμη μου ). Το δεύτερο που μου ήρθε στο μυαλό μου είναι μία Ανάρτηση που δείχνει σε τι εγώ θα σκεφτόμουνα και θα έλεγα " Να, αυτή την Ανάρτηση Επιβάλλεται να της βάλω like ή να την κοινοποιήσω ". Όσοι δεν έχετε Blog να ξέρετε ότι η χαρά του Blogger είναι να έχει όσα περισσότερα like γίνεται και όσες περισσότερες κοινοποιήσεις ( και εγώ τρελαίνομαι ). Αλλά αν μου βάζουν χαριστικά like και μου κάνουν χαριστικές κοινοποιήσεις τι να το κάνω ? Πως θα καταλάβω ποια ανάρτηση άξιζε πραγματικά και ποια όχι. Και όταν μου λένε όλο "Φανταστικό, Τέλειο, Εξαίσιο, Εξαιρετικό" είναι δυνατόν να λένε Πάντα αλήθεια ? Πως θα καταλάβω έτσι ποια ανάρτηση άρεσε και ποια όχι... και να βγάλω συμπεράσματα ? Πέρασα και από αυτό το σημείο που μερικοί με κολάκευαν διαρκώς και μου κάναν συνέχεια like και με κοινοποιούσαν... αλλά Γαύγισα και το σταματήσαν. Γνώριζα ότι με το γαύγισμα θα έχω τα αντίθετα αποτελέσματα και δεν θα έχω μερικές φορές ούτε τα πραγματκά like. Το προτιμώ όμως από την "Υποκριτική" Ευγένεια !!! Η ανάρτηση λοιπόν είναι από ένα άτομο που όταν του ζήτησα την άδεια μου είπε ακριβώς αυτό ... " Δεν έχω πρόβλημα. Άμα δεις δεν έχω copyrights. Τουναντίον είμαι κατά. Ό,τι ανεβάζω στο διαδίκτυο -κείμενα, ζωγραφιές κ.λ.π.- τα έχω πάντα ως public domain. Μπορεί να τα πάρει ο καθένας χωρίς την άδεια του (παμμέγιστου) συγγραφέα. Οπότε... Παίρνε ελεύθερα ό,τι θες· απο τα blogs, το FB Κλπ. " Ακριβώς αυτό πιστεύω και θα έλεγα και εγώ. Και γιατί ? Γιατί είμαστε και οι δύο Πληροφορικάριοι και ξέρουμε καλά από Internet. Ότι δημοσιεύεται είναι μετά για τους ΠΑΝΤΕΣ. Αρκεί να μην υπάρξει αλλοίωση. Πως τσαντίζομαι όταν μερικοί λένε " Το κλέβω" ... Ποιο να κλέψεις ρε ???... αυτό που έβαλε για να το δουν οι πάντες ??? Ακόμα και αν είναι φωτό και την πάρεις ... ας φρόντιζε ο άλλος να βάλει το όνομά του από κάτω και να δείχνει ποιου είναι. Εκτός βέβαια πάλι αν σβήσεις το όνομά του με Photoshop ή και για το κείμενο δεν γράψεις την πηγή και πεις πως είναι δικό σου ( Την έχω πατήσει και έτσι ). Λοιπόν ενημερώνω ότι αυτή η ανάρτηση είναι ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΗ . Άλλα θίγει ένα μείζον θέμα και με τόσο ωραίο τρόπο και τόσο φοβερό κείμενο... που σε αυτή θα έβαζα και σχόλιο " ΕΙΣΑΙ ΜΕΓΙΣΤΟΣ " Έτσι θέλω να είναι οι Αναρτήσεις για να αξίζει μία κοινοποίηση 100% !!! Γιατί είναι ξεχωριστή ... είναι Μοναδική !!! ----------------------------------------------------- «Gay ή Πούστης;» Το ταξίδι προς την αυτογνωσία, ποτέ δε σταματά Εισαγωγή Όταν ήμουν μικρός, γύρω στα επτά μου χρόνια (δεν παίρνω κι όρκο), ρώτησα τον πατέρα μου τι σημαίνει η λέξη «πούστης»· μια λέξη που την χρησιμοποιούσαν τα μεγαλύτερα αγόρια όταν βριζόντουσαν αναμεταξύ τους. Με ενημέρωσε, με αφοπλιστική απλότητα, ότι «πούστης», είναι ο άνδρας που αντί να κάνει σεξ με γυναίκα, το κάνει με άνδρα (μην τρομάζετε, είχε προηγηθεί από πολύ νωρίς μια ενδελεχής σεξουαλική εκπαίδευση από τους γονείς μου κι έτσι δεν τραυματίσθηκε η εύθραυστη παιδική ψυχούλα μου). «Και είναι κακό αυτό;» ρώτησα το δύσμοιρο αγοράκι. «Και βέβαια είναί», απάντησε κεραυνοβόλα ο καλός πατέρας, «είναι ανωμαλία· δεν είναι φυσικό πράγμα αυτό. Ο άνδρας πρέπει να πηγαίνει με γυναίκες». Σ’ αυτή την ηλικία, ό,τι πει ο πατέρας, είναι νόμος, είναι σωστό, είναι δίκαιο –τελεία και παύλα! * * * Δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία, γιατί εγώ δεν είχα κάνει έρωτα ακόμη με άνδρες· εγώ έκανα απλώς «παιχνίδια» με έναν παιδικό μου φίλο. Ξέρετε: τρίψιμο πάνω απ’ το σλιπάκι· κάτω απ’ το σλιπάκι, χαμουρεματάκια και τα λοιπά, κοινώς, την καταβρίσκαμε! Σαν όλα τα παιδάκια που ρουφάνε την γνώση σαν σφουγγάρι, άρχισα να χρησιμοποιώ την λέξη με περισσή ευκολία, όταν ήθελα να προσβάλω, να βρίσω κάποιο άλλο αγόρι –έτσι, για να μάθει η παλιοπουστάρα να τα βάζει μαζί μου! Μεγαλώνοντας έρχεται η συνειδητοποίηση. Για άλλους έρχεται πολύ αργά, για άλλους, σαν εμένα καλή ώρα, πολύ νωρίς. Δεν θα εντρυφήσω πολύ στα προσωπικά μου ερωτικά βιώματα, απλώς θα αναφέρω ότι είχα κάνει ολοκληρωμένο ερωτά με αγόρια πριν πάρω το απολυτήριο του δημοτικού σχολείου (πιστέψετε, δεν το πιστέψετε –χέστηκα!) Είχα πλέον συνειδητοποιήσει πως ήμουν ένας «πούστης», απ’ αυτούς που έχουν π@ύτσα, και πάνε με άτομα που έχουν επίσης π@υτσα· κι αυτό είναι κακό, είναι αμαρτία, είναι ντροπή! * * * Κάπου στα δεκατέσσερα μου χρόνια, στο μέσον της εφηβείας, και υπό το βάρος της ενοχής, κατέρρευσα. Κάποιες φήμες στο γυμνάσιο είχαν αρχίσει να κυκλοφορούνε σχετικά με το άτομο μου. Χωρίς να το καταλάβω, βρέθηκα απομονωμένος, αποκομμένος απ’ όλα τα παιδιά του σχολείου. Ποίο υγιές παιδί, δεν νιώθει φρίκη και απόγνωση όταν εκδιώχνετε από την αγέλη; Ήμουν πλέον ένας εξόριστος, και περιέργως, δεν το πάλεψα· τουναντίον, άρχισα να το αποδέχομαι ως κάτι φυσιολογικό. «Αυτή είναι η μοίρα του πούστη», έλεγα μέσα μου, «κι αυτό μου αξίζει. Είμαι μια ανωμαλία, ένα λάθος, μια αποτυχημένη ύπαρξη· δεν θα τελεσφορήσει ποτέ ο σκοπός μου πάνω στη γη· δεν θα παντρευτώ, δεν θα κάνω παιδιά, δεν θα χαρίσω εγγόνια στους πολυαγαπημένους μου γονείς. Είμαι μια ντροπή γι’ αυτούς. Δεν μου αξίζουν τόσο καλοί γονείς. Είμαι ένα τέρας». Μεγαλώνοντας, το μόνο που κατάφερα ήταν να στρέψω όλη μου την ενοχή, όλο το μίσος για αυτό που μου συμβαίνει εναντίον μου –γιατί κατάρα είναι αυτό που μου συμβαίνει, δεν υπάρχει αμφιβολία. Ήμουν μια ανωμαλία της φύσης, δεν ανήκα σε αυτόν τον κόσμο. Έτσι πίστευα. Έβλεπα τους συνομήλικούς μου, να ερωτεύονται, να κρατιούνται χεράκι-χεράκι, να πηγαίνουν κινηματογράφο, να φιλιούνται και να ανταλλάζουν όρκους αγάπης. Ποιος δεν έχει δει τα χιλιάδες μηνύματα σκαλισμένα σε δέντρα, παγκάκια, τείχους και λοιπά, που λένε τα γνωστά: «Μπίλιο και Τάσος = love», σκαλισμένα από ερωτοβολιμένους νεανίες; Εγώ καθόμουν απλά στην άκρη και παρατηρούσα. Παρατηρούσα τον κόσμο να εξελίσσεται, να κάνει γνωριμίες, να κάνει φιλίες, να κάνει έρωτα. Αγόρια. Όμορφα αγόρια. Πανέμορφα αγόρια. Λατρεμένα αγόρια. Εραστές! Που κάτι έβρισκαν στα κορίτσια και έτρεχαν από πίσω τους. Δεν μπορούσα να καταλάβω –δεν μπορούσα! «Τι στον π@ύτσο τις βρίσκουνε και τις κυνηγάνε έτσι;» ρωτούσα τον εαυτό μου με απορία. Κι όμως, το σύνολο των αγοριών, έτσι έκανε. Έτσι υποτίθεται θα έπρεπε να κάνω κι εγώ. Υπήρξε ένα διάστημα που το καταπίεσα –το καταπίεσα πολύ. Έλεγα στον εαυτό μου πως είναι μια παροδική ανωμαλία. «Είναι φυσικό στην εφηβεία τα παιδιά να νιώσουν ίσως μια έλξη για το ίδιο φύλο», έλεγαν διάφοροι σεξολόγοι και εκπομπές στην τηλεόραση, «αλλά συνήθως είναι κάτι παροδικό το οποίο θα περάσει», συμπλήρωναν. Ήλπιζα κι εγώ λοιπόν πως θα περάσει, πως είναι μια παροδική κατάσταση. Πολλές φορές έπεφτα για ύπνο ελπίζοντας πως θα ξυπνήσω την άλλη μέρα, κι ως δια μαγείας θα μου αρέσουν τα κορίτσια –τέλος στην αγορολαγνεία! Εις μάτην όμως. Κάθε μέρα ξυπνούσα εν μέσω φαντασιώσεων με πρωταγωνιστές όμορφους συμμαθητές, αγόρια από νεανικές σειρές και ταινίες στην τηλεόραση. Εφηβεία γαρ, κι οι ορμόνες είχαν βαρέσει «τιλτ», που λένε. Το συγγενικό περιβάλλον κάτι υποψιαζότανε. Ερωτήσεις του στυλ: «Πως και δεν βρήκες καμιά κοπέλα ακόμη βρε παιδάκι μου;» σφυροκοπούσαν συνεχώς. Ένιωθα ενοχή. Ντρόπιαζα τους ανθρώπους που αγαπούσα, την οικογένεια μου. Με αγαπούσαν, αλλά αγαπούσαν ένα είδωλο· όχι τον αληθινό τους γιο, αυτόν που γουστάρει αγόρια –τον πούστη γιο. * * * Επαρχία: Πολύ σκληρό μέρος για να μεγαλώσει ένας ομοφυλόφιλος· πάντα ήταν. Ο χειρότερος εχθρός με βρήκε και θρονιάστηκε μέσα μου χωρίς να το καταλάβω. Η μοναξιά, ο φόβος της μοναξιάς, που είναι αποπνιχτικός και σε δηλητηριάζει σιγά-σιγά, χωρίς να το καταλαβαίνεις. Πνίγεσαι κι απελπίζεσαι. Πόσο πολύ θέλεις να αγαπήσεις και να αγαπηθείς;! Πόσο απελπισμένος νιώθεις; Δακρύζεις συχνά, κλαις στο κρεβάτι σου. Θέλεις απεγνωσμένα την αγάπη. Θέλω απεγνωσμένα την αγάπη! Η αγάπη των γονιών, των συγγενών, των φίλων δεν σε καλύπτει. Γιατί ξέρεις πως αγαπάνε τον ψεύτικο εαυτό σου, αυτόν που προβάλεις για να κρύψεις τον αληθινό εαυτό σου, που έχει κουρνιάσει σε μια γωνιά με τα χέρια σε αμυντική στάση, έτοιμος να δεχθεί κάποιο γερό ράπισμα ανά πάσα στιγμή. Σε αγκαλιάζει η μητέρα σου κι εσύ την διώχνεις, γιατί νιώθεις ενοχή· όχι μόνο γιατί είσαι πούστης, αλλά γιατί της λες ψέματα κάθε μέρα, κάθε στιγμή. Δεν το καταλαβαίνεις τότε, αλλά άθελα σου, καταστρέφεις τον ποιο ιερό δεσμό της ζωής σου· αυτόν με τον άνθρωπο που σε έφερε στην ζωή. Την πληγώνεις, και πληγώνεται. Γιατί ξέρει, υποψιάζεται, όχι εντελώς, αλλά όπως κάθε μάνα που αγαπάει το γέννημα της, ξέρει και νιώθει την θλίψη, ξέρει πως κάτι δεν πάει καλά, πως για σένα η ζωή δεν είναι χαρά, δεν είναι δημιουργία· είναι θλίψη και πόνος. Αν είσαι υπερβολικά ευαίσθητος, ακολουθεί μία τουλάχιστον απόπειρα: να φύγεις, να ελευθερωθείς, να γυρίσεις πίσω στην δύνη των άστρων, να γίνεις μηδέν, να καταστρέψεις το «εγώ», να γίνεις πρωταρχική ύλη –ικετεύεις, με άφατο πόνο, για μια δεύτερη ευκαιρία! Εγώ, ευτυχώς απέτυχα και σ’ αυτό· είμαι πολύ χαρούμενος που δεν τα κατάφερα –ζω! * * * Η ζωή είναι ζωή, δεν έχει κανόνες, δεν έχει επιταγές. Την ζωή απλώς την ζεις και σε πάει εκείνη όπου θέλει. Σε οδηγεί συνέχεια, και θα είσαι σοφός αν μάθεις να διαβάζεις σωστά τα σημάδια. Γεννήθηκες! Υπάρχει λόγος που γεννήθηκες. Η απλή εξήγηση, είναι ότι δυο άτομα του αντίθετου φύλου κάνανε έρωτα. Ο άνδρας εισέβαλε στην μήτρα, εκσπερμάτωσε σπόρο ζωής που ενώθηκε με σπόρο ζωής, και γεννήθηκε ζωή. Η άλλη εξήγηση, είναι ότι η ψυχή σου, είχε βαρεθεί να κόβει βόλτες στο άπειρο. Αδημονούσε να γεννηθεί και να ζήσει άλλη μια φανταστική περιπέτεια. Έκοψε λοιπόν ένα χαρτάκι με αριθμό προτεραιότητας και περίμενε στην ουρά, μέχρι να έρθει η σειρά της και να πάει στο γκισέ να εξυπηρετηθεί. Εκεί, η αρμονία –παντογνώστρια–, κοίταξε τα κατάστιχα της, να δει που υπήρχε διαθέσιμη μήτρα για να γεννηθείς· βρήκε μία, και χωρίς δεύτερη κουβέντα σε έστειλε πακέτο. Baby under construction: Processing... Please wait... «Γεννήθηκες λοιπόν μωράκι μου, καλώς όρισες στον κόσμο. Είναι δύο εδώ πέρα που αδημονούν να σε γνωρίσουν», και σε αποθέτουν στην αγκαλιά της μάνας (τυχερές γυναίκες, ευλογημένες γυναίκες· οι άνδρες πάντα θα σας φθονούν για το χάρισμα να γενάτε ανθρώπους). Το ταξίδι μόλις άρχισε. Θα ακολουθήσουν στιγμές δύσκολες, χαστούκια της ζωής, ραπίσματα της μοίρας. Η ψυχή σου θα σφυρηλατηθεί στο αμόνι της ζωής. Θα πάρει σχήμα, μορφή, υφή· γενικώς θα κατεργασθεί, μέχρι να ολοκληρωθεί και να επιστέψει στο άπειρο, σαφώς πιο αναβαθμισμένη. Εκεί θα ξεκουραστεί, μέχρι που θα βαρεθεί και θα πάει να πάρει σειρά πάλι, για τον επόμενο γύρο. Συγχαρητήρια! Άπαξ και κατανοήσεις τις παραπάνω τέσσερις παραγράφους, σημαίνει πως μπορείς να ξεκολλήσεις. Παύεις να νιώθεις τύψεις κι ενοχές που δεν μοιάζεις στο σύνολο. Νιώθεις μοναδικός, πολύτιμος, κι γι’ αυτό, άξιος να αγαπήσεις και να αγαπηθείς. Έχεις αποδεχθεί τον εαυτό σου. Είσαι άνδρας που γουστάρει άνδρες –και σ’ όποιον αρέσεις! Εγώ, ήρθε μια στιγμή στη ζωή μου τα παραπάνω τα κατάλαβα (τουλάχιστον ως έναν βαθμό). Γι’ αυτό βγήκα τσάρκα να σεργιανίσω και να γευθώ λίγες από τις γεύσεις της ζωής. * * * Κάνεις δειλά-δειλά τα πρώτα σου βήματα και ανοίγεσαι. Ψυχανεμίζεις τους φίλους, τους γνωστούς, μέλη της οικογένειας. Άτομα στα οποία θα κάνεις την αποκάλυψη. Γιατί θες την αλήθεια. Θέλεις να σ’ αγαπάνε, αλλά γι’ αυτό που είσαι πραγματικά, κι όχι γι’ αυτό που οι άλλοι θέλουν να αγαπήσουν επάνω σου. Κυκλοφορείς πιο άνετα, εκφράζεσαι, ανακαλύπτεις νέο κόσμο. Σου αποκαλύπτεται πως δεν είσαι ο μόνος «περίεργος» που γεννήθηκε αγόρι και του αρέσουν τα αγόρια. Για την ακρίβεια, εκπλήσσεσαι από τον μεγάλο αριθμό τέτοιων ατόμων. Η μοναδικότητα σου σ’ αυτό το πεδίο, πάει περίπατο· χάνει τον δρόμο της επιστροφής και δεν γυρίζει σπίτι ποτέ. Αφού λοιπόν έκανες το δικό σου, μοναδικό ταξίδι προς την αυτογνωσία και την αυτοαποδοχή, είναι καιρός να σε αποδεχτεί και να σε υποδεχθεί μια νέα κοινωνία, που αλλού ζει υπόγεια και κρυφά, κι αλλού ζει παράλληλα και ενταγμένη στο ευρύτερο πλαίσιο. Έτσι κι εγώ δεν αποτέλεσα εξαίρεση. Περιχαρείς, ανακαλύπτεις τον κόσμο του διαδικτύου κι μάλιστα πολύ νωρίς, new-age kids γαρ, κι αφήνεσαι στην μαγεία και τους κινδύνους του. Γνωρίζεις ιστοσελίδες, κανάλια συνομιλίας, εντρυφήζεις στον κώδικα του διαδικτίου, αλλά κι σ’ αυτόν της λεγόμενης γκέι κουλτούρας. Έννοιες του διαδικτύου όπως: chat, server, site, register, mirc, κλπ, παίζονται στα δάχτυλα· το ίδιο και γκέι έννοιες όπως: παθητικός, ενεργητικός, μάστερ, κλπ. Περιέργως, αντί να κάνεις νέες γνωριμίες, όχι απαραίτητα ερωτικής φύσεως, διακρίνεις έναν περίεργο, υποβόσκων ρατσισμό, που πηγάζει από τους γκέι, και χτυπάει τους γκέι. Θα σου πάρει καιρό να βρεις και να κατανοήσεις την αιτία του. Μόλις τον κατανοήσεις, θα πρέπει να διαλέξεις. Θα γίνεις ένας main-stream γκέι, ή θα το παίξεις μοναχικός Frank Sinatra, τραγουδώντας καμαρωτά-καμαρωτά: "I did it my way"; * * * Τι ακριβώς πρεσβεύει όμως η main-stream γκέι σκηνή; Καταρχάς, για να είσαι ένας καθώς πρέπει γκέι, θα πρέπει να έχεις σώμα μοντέλου γυμναστικής. Θα πρέπει να είσαι ψηλός, γεροδεμένος, ευθυτενής, με όμορφα μπράτσα, στήθος κοτόπουλου, κοιλιακούς φέτες, μάτια γαλανά, μαλλιά ξανθά, βλέμμα αγγέλου που σε προκαλεί να φιλήσεις τα κερασένια χείλη του· να βγάζει όμως και κάτι αντρικό, χωρίς να πέφτουμε όμως στο επίπεδο της βαρβατίλας του κυρ. Σάκη, του νταλικέρη του παρακάτω μαχαλά. Να είναι άτριχος, όχι πολύ, αλλά όχι και αρκούδα. Φυσικά, το μεγαλύτερο και πιο σημαντικό προσόν είναι ένα ευμέγεθες πέος· πάντα έτοιμο για μάχη, με ωραίο, ροδοκόκκινο κεφαλάκι στην κορυφή, να σε μεθάει με την γλύκα του, αφυπνίζοντας κοιμισμένες παιδικές παρορμήσεις: να το γλύψεις όπως έγλυφές μικρός τα γλειφιτζούρια με την φρουτοσταγόνα στο κέντρο. Δεύτερον. Θα πρέπει να είναι posh! Θα πρέπει να έχεις τύπο. Αυτό το έχουν λανθασμένα (κατ’ εμέ) μεταφράσει οι γκέι, και το έχουν εκλάβει ως: live as a fashion victim. Τρέχει σαν την κουλή όλη μέρα από μαγαζί σε μαγαζί να δοκιμάζει ρούχα. Ρούχα φανταχτερά, πολύχρωμα, με στρας και γκλίτερ· πάντα επώνυμα προϊόντα φυσικά, και με τις ανάλογες τιμές. Εσώρουχα, άλλοτε αντρικά, άλλοτε γυναικεία, άλλοτε unisex (μη χέσω!), κι αυτά πάντα επώνυμα. Παπούτσια από γνωστούς οίκους· κάλτσες, ποτέ άσπρες, μα μεταξένιες, σε χρώματα μοβ, ροζ, κίτρινο, γενικώς κάτι σε «Πίπη η Φακιδομύτη». Ακολουθεί το ανάλογο χτένισμα και βάψιμο, να ταιριάζει με το λουκ· επιστρατεύονται τόνοι λακ, κεριού ή ζελέ για να επιτευχθεί το αριστούργημα της υψηλής κομμωτικής. Τέλος, μια πινελιά ακριβού αρώματος. Ο σωστός ο γκέι, δεν μυρίζει ποτέ· ακόμη κι αν ξεφόρτωσε ολόκληρη νταλίκα, με κούτες τίγκα με γούνες, γόβες, και τσάντες κροκόδειλε. Τρίτον. Οι γνώσεις για τον κόσμο της εφήμερης show-biz και της μόδας. Για να είσαι σωστός Γκέι, θα πρέπει να λατρεύεις περσόνες όπως την Madonna, την Liza Minelli, τον DiCaprio, κτλ. Να γνωρίζεις με λεπτομέρειες γεγονότα από την ζωή τους, όπως, ποιος ήταν ο λατινοαμερικάνος γκόμενος της τάδε, όταν βρισκότανε μεταξύ του τρίτου και τέταρτού glamorous γάμου της. Σε ποια ταινία η δείνα ηθοποιός, υποδύεται μια πόρνη που την ερωτεύεται ο σέξι πρωταγωνιστής και έζησαν αυτοί καλά, κι εμείς χειρότερα, κλαίγοντας με μια κούτα χαρτομάντιλα «Μην-κλαις», στα χέρια μας; Γνωρίζει ακριβή ημερομηνία για το πότε βγήκε στην μόδα το κοφτό παντελόνι τρουά-κάτρ με απόχρωση τιρκούαζ και πλατινέ εμφάνιση. Θα σε ενημερώσει για τον σχεδιαστή και τις δέκα ποιο συνταρακτικές σχέσεις του με μοντέλα που καθόρισαν την μετέπειτα σταδιοδρομία του· γενικώς θα πρέπει να είναι εξπέρ σε trivial θεματολογία. Αν πληρείς της παραπάνω προϋποθέσεις, καλωσόρισες στην ευτυχισμένη γκέι κοινότητα της γειτονιάς σου. Θα σε «πάρουν» όλοι με την σειρά, μέχρι να σε «κάψουν» και να περιμένεις κι εσύ, σε μια γωνία με το ποτό στο χέρι, το επόμενο φρέσκο αγοράκι που πατήσει το πόδι του στο γκέι-μπαρ της γειτονιάς. * * * Τώρα, αν εσύ, είσαι κλασσικό παλικαράκι, λίγο αγύμναστο, με μπάκα και μέτρια τριχοφυΐα στο στέρνο· φοράς τζιν παντελόνι (χωρίς σκισίματα, ραφές και λοιπές πολυτέλειες), απλό πουκαμισάκι, αθλητικά παπούτσια με άσπρες κάλτσες, λευκό σλιπάκι (απ’ αυτά με το φακελάκι μπροστά, για να την τινάζεις χωρίς να το κατεβάζεις) και με αχτένιστα κι άβαφα μαλλιά· δεν γνωρίζεις τίποτα για τον Dior και την Coco Chanel· και πιστεύεις ότι η κολόνια από το σούπερ-μάρκετ είναι μια χαρά για την έξοδο σου, καλά θα κάνεις να μην πατήσεις το πόδι σου στο γκέι-μπαρ της γειτονιάς σου. Τράβα να πηδηχτείς με τον κυρ. Σάκη, τον νταλικέρη του παρακάτω μαχαλά. Πουστάρα, ε πουστάρα! (Ενημέρωση: Ο Κυρ Σάκης ο νταλικέρης, είναι και γαμώ τα παιδιά. Έχει μια κοιλιά μεγάλη, τρίχα αρκετή, και μια μουστάκλα να! Την έχει μεγαλούτσικη , αλλά αντέχει για ώρες. Έρχεται πάντα πλυμένος και με καθαρό σλιπάκι! Έτσι για να ξέρετε!) Επίλογος: Το παραπάνω κείμενο είναι προϊόν προσωπικών εμπειριών και βιωμάτων ανακατεμένα στο μίξερ μαζί με μπόλικη φαντασία και ειρωνεία. Σε μερικά σημεία υπάρχουν υπερβολές για καθαρά χιουμοριστικούς λόγους. Είναι δικαίωμα του καθενός να αυτόπροσδιορίζεται όπως του αρέσει και τον εκφράζει. Είτε αυτό είναι «γκέι», είτε «ομοφυλόφιλος», είτε «κοπελιά», είτε «πούστης» είτε κάτι άλλο. Απλά καλό θα είναι να κρατάμε την ουσία. Δεν διαφέρουμε και πολύ από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Έχουμε όλοι τις ιδιαίτερες προτιμήσεις μας και τα γούστα μας. Μας ενώνει μια θεμελιώδη αρχή: Γεννηθήκαμε αγόρια, και γουστάρουμε αγόρια. Δεν ξέρω για σας, αλλά όπως ανέφερα και στην αρχή του άρθρου: «Τι είναι ο πούστης μπαμπάκα;» «Αυτός που είναι άντρας και γαμιέται με άντρες αγόρι μου». ... ΠΟΥΣΤΑΡΑ ΕΙΜΑΙ! Τ’ ακούτε; ΠΟΥΣΤΑΡΑ!!! Πηγή : Πι. Πας ------------------------------------------------------------------------- Με το Πι. Πας είμαστε "φίλοι" στο Fb και τα λέμε πολύ καιρό τώρα.... Δηλώνω ότι, όσο τον έχω γνωρίσει και μετά από μια τέτοια καταπληκτική κατάθεση ψυχής..., είμαι Υπερήφανος που έχω γνωρίσει αυτή την ΠΟΥΣΤΑΡΑ !!! Ο Αχιλλέας απ' το Κάιρο Στίχοι: Κώστας Τουρνάς Μουσική: Κώστας Τουρνάς Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Τουρνάς Άλλες ερμηνείες: Κώστας Τουρνάς & Σταμάτης Κραουνάκης ( Ντουέτο ) Ο Αχιλλέας απ' το Κάιρο εδώ και χρόνια ζει στην Αθήνα σ' ένα υπόγειο σκοτεινό γωνιακό κάπου στην Σίνα Μαζί του ζει κάποιος Μηνάς γι' αυτούς τους δυο και τι δεν λένε οι πιο σεμνοί της γειτονιάς ξέρουν επίθετα που καίνε Είναι κάτι παιδιά που δε γίνονται άντρες και δε ζουν τη ζωή τη δικιά σου είναι κάτι παιδιά που δεν γίνονται άντρες Θα μπορούσαν να είναι παιδιά σου Ποτέ δε βγαίνουνε μαζί κανείς δεν ξέρει πώς περνάνε υπόγεια κάνουνε ζωή κι όλοι οι αργόσχολοι ρωτάνε Η κυρά Λέλα η Σμυρνιά στην αμαρτία λέει βουλιάζουν και διώχνει τα μικρά παιδιά όταν στο υπόγειο πλησιάζουν Είναι κάτι παιδιά που δε γίνονται άντρες και δε ζουν τη ζωή τη δικιά σου είναι κάτι παιδιά που δεν γίνονται άντρες Θα μπορούσαν να είναι παιδιά σου Τα βράδια απ' έξω σαν περνάς μια μουσική ακούς και γέλια και στο υπόγειο αν κοιτάς βλέπεις μια ολάνθιστη καμέλια Ο Αχιλλέας απ' το Κάιρο ας είναι χρόνια στην Αθήνα η μάνα του δεν τον ξεχνά κι ας είναι απ' τα παιδιά εκείνα... ...που είναι κάτι παιδιά που δε γίνονται άντρες και δε ζουν τη ζωή τη δικιά σου είναι κάτι παιδιά που δεν γίνονται άντρες Θα μπορούσαν να είναι παιδιά σου

Τετάρτη, Ιανουαρίου 26, 2011

Θα φταίω ???

Στον φάκελο για την δόση δανείου που έχω με μία τράπεζα, είχε και επισυναπτόμενο ένα 4σέλιδο έντυπο ενημέρωσης για τους νέους όρους συναλλαγών.

Οι όροι ήταν τόσοι πολλοί και τόσο σύνθετοι που χρειαζόταν 10 οικονομολόγοι με σχεδιαγράμματα και αναλύσεις για να το καταλάβουν σε καμιά 10αριά μέρες...

Υπήρχε και ένα άρθρο όμως που έλεγε ότι σύμφωνα με αυτό, μπορεί αν θέλει ο πελάτης να μην αποδεχτεί τη νέα σύμβαση... και αν δεν το έκανε εντός 2 μηνών, η αποδοχή θα γινόταν αυτόματα.

Αποφασισμένος λοιπόν να μην αποδεχτώ τους νέους όρους, όπως είχα το δικαίωμα, πήγα στην υπεύθυνη της τράπεζας για να κάνω " Μη αποδοχή "

Κάθομαι μετά από κάποια ώρα στο γραφείο, και με χαμόγελο όλο σέξι και νάζι και με ύφος " Το ξέρω ότι είμαι Πετυχημένη Σουπεργκόμενα" η υπάλληλος με ρωτάει τι θα ήθελα. Σαμανθό-φερνε και είχε επάνω της όλο το ΒλαχοSexAndTheCityκο κιτσαριό. Το μαλλί λαμέ, από κομμωτήριο εννοείται, αλλά από τη Παρασκεύη ( για να είναι λουξ το σ/κ ) γιατί η αλουσιά φαινόταν απ' τα 5 μέτρα.

Της εξήγησα ότι σύμφωνα με το δικαίωμά μου δεν θέλω να αποδεχτώ τη νέα σύμβαση και θα κάνω " Μη Αποδοχή " όπως φανερά αναφέρει το έντυπο.

Μου λέει ότι για να μην αποδεχτώ τους νέους όρους πρέπει να δηλώσω με ποιον όρο έχω πρόβλημα, για ποιο λόγο... και θα στείλουν στην συνέχεια την αίτηση στα κεντρικά και θα μας απαντήσουν αν δέχονται το αίτημά μου ή όχι ... Και αν το δεχτούν πρέπει να διακόψω την συνεργασία μου με την τράπεζα, κλείνοντας όλους τους λογαριασμούς.

Μα τότε ρωτάω " Γιατί γράφει ότι έχω το δικαίωμα να μην αποδεχτώ τους νέους όρους, και όχι ότι αν δεν τους αποδεχτώ καταργούνται όλα ??? Ουσιαστικά έτσι αναγκάζετε τους πάντες σε αποδοχή ".

Και μετά άρχισε τα " Σας εξηγώ και Σας ξαναεξηγώ " ... σαν να σου λεγε ότι εσύ είσαι ο Βλάκας που δεν καταλαβαίνει και όχι Εγώ που δεν ξέρω να αρθρώσω μία πρόταση. Όταν κατάλαβε ότι δεν μπορεί να με κοροϊδέψει... με έστειλε στον Διευθυντή.

Αφού περίμενα μπροστά στο γραφείο του κανένα 20λεπτο ακούγοντάς τον να χασκογελάει και να μιλάει λες και δεν τον ένοιαζε που περίμενα... με ρώτησε τι ήθελα...

Όταν του είπα τα ίδια ... μου εξήγησε τελικά ( από αυτόν κατάλαβα ) ότι " είναι όροι που έχουν όλες οι τράπεζες και αν δεν τους δεχτείτε από εμάς θα τους δεχτείτε από όποια τράπεζα συνεργαστείτε... είναι Αναγκαστικό "....

Και όταν τον ρώτησα το αναμενόμενο ... " Τότε γιατί έχει όρο με δικαίωμα μη αποδοχής αφού δεν μπορώ παρά να τους αποδεχτώ ? " ... σηκώνει τους ώμους και μου λέει... " Τι να σας πω... πράγματα που δεν μπορώ να σας πω ??? ".

Τουλάχιστον αυτός κατάλαβε ότι δεν μπορεί να με κοροϊδέψει όπως τους έρμους τους συνταξιούχους και "Παραδέχτηκε" ότι μας Πηδάνε χωρίς Σάλιο ... απλά αναφέρουν το Σάλιο για να μην νομίζουμε ότι θα μας πονέσουν ....

Τώρα φταίω εγώ που δεν θα λυπηθώ όταν δω τη μολότοφ να λαμπαδιάζει αυτά τα άχρηστα έγγραφα κοροϊδίας και να το ευχαριστιέμαι ???

Θα Φταίω ???

Πηγή φωτογραφίας : http://helleniclegion.blogspot.com/2010/12/blog-post_3548.html


Τρίτη, Ιανουαρίου 25, 2011

Και έρχονται οι νότες σαν προδότες, κι οι στίχοι σαν ρουφιάνοι, και με πολιορκούν ...


Πόσο όμορφοι στίχοι.

Το είχα ξανακούσει και παλιότερα αλλά δεν είχα δώσει σημασία.

Μου θύμησε κάποιους στίχους που έγραφα όταν ήμουνα 20 χρονών. Συνέχεια για δρομάκια και μονοπάτια που οδηγούσαν σε μία συνεχή αναζήτηση ...

" Να βρω κάποια δρομάκια που ‘ναι απάτητα " έλεγα σε κάποιο... Δεν με ενδιέφεραν ποτέ τα πατημένα. Με ενδιέφεραν τα άγνωστα και τα ανεξερεύνητα ...

Έτσι και αυτό το τραγούδι...



Με οδήγησε να κάνω ανάρτηση ... και επειδή τον τελευταίο καιρό δεν γράφω ... "γράφει" αυτό για μένα ...




Οι δρόμοι μου

Στίχοι: Σταμάτης Χατζηευσταθίου
Μουσική: Σταμάτης Χατζηευσταθίου
Πρώτη εκτέλεση: Σταμάτης Χατζηευσταθίου


Ώρες – ώρες λέω να γράψω μαλακίες
Που θέλουν οι εταιρείες να κάνουνε σουξέ
Μα τότε η καρδιά μου λέει:
“αλήτη, αν βγεις από το σπίτι μην ξαναρθείς ποτέ”

Και έρχονται οι νότες σαν προδότες
Κι οι στίχοι σαν ρουφιάνοι
Και με πολιορκούν

Και κει που λέω να πω για καλοκαίρια
Μου δένουνε τα χέρια
Κι αλλού με οδηγούν

Και γράφω για τους δρόμους που χρόνια περπατάω
Κάτι μικρά δρομάκια που ο νους δεν τα χωρά
Κι από τις λεωφόρους πάντα θα προτιμάω
Εκείνα τα σοκάκια που η ψυχή χαμογελά


Ώρες – ώρες λέω να γράψω για παιδάκια
Που ζούνε σε σπιτάκια σαν τους ναυαγούς
Παιδάκια που φοράνε συνολάκια
Και που προσέχουν να 'χουν καλούς κοιλιακούς

Να βγάλω κι εγώ κανένα φράγκο
Να μην είμαι στον πάγκο μονίμως αλλαγή
Μα τότε η καρδιά μου λέει:
“παπάρα, σε όλους για ν' αρέσεις θα χάσεις την ψυχή”

Παρασκευή, Ιανουαρίου 21, 2011

Χθες θυμήθηκα τα Πάρτυ ...



Χθες τυχαία ( όπως γίνεται συνήθως ) θυμήθηκα ένα τραγούδι από τα παιδικά χρόνια...

Όταν θυμάμαι τραγούδια που έκαναν μεγάλη επιτυχία ψάχνω να τα βρω και τα αναρτώ ... έτσι έκανα και χθες με το ... Love is Like Oxygen

Σε λίγο είχα τις πρώτες αντιδράσεις ... Τότε αμέσως έψαξα να βρω ένα άλλο τραγούδι που χορεύαμε στα πάρτυ... Αυτό το τραγούδι το είχα χορέψει πολύ σε ένα γάμο σε κάποιο χωριό. Είχε γίνει τρελή επιτυχία γιατί οι στίχοι ήταν τόσο εύκολοι που τα 4χρονα παιδάκια έως και 70άρες αγρότισσες το τραγουδούσαν και το διασκέδαζαν... Ska Chou Chou

Αμέσως τα Like και τα σχόλια πέσαν βροχή... Και ένα άτυπο Πάρτυ των 80's είχε αρχίσει ...

Συνέχισα να ψάχνω για τραγούδια της εποχής... Αλλά όχι τα γνωστά... αλλά αυτά που είχαν σημειώσει μεγάλη επιτυχία αλλά είχαν ξεχαστεί ...

Και συνέχισε να μπαίνει το ένα τραγούδι μετά το άλλο στο Προφίλ...

Αυτό που χρειαζόταν να κάνω ήταν να κλείσω τα μάτια και να ακούσω πάλι εκείνα τα τραγούδια που χορεύαμε στον διάδρομο του Πούλμαν όταν πηγαίναμε εκδρομή.

Και άρχισα να θυμάμαι πολλά... Όλα εκείνα τα Πάρτυ στις Disco ή σε διάφορες αίθουσες εκδηλώσεων που χρειαζόταν να κόψουμε κουπόνι για να μπούμε μέσα...

Τα παντελόνια Καρότο και τα Φωσφοριζέ Πουλόβερ... Τα σκαρπίνια και την άσπρη κάλτσα ...

Θυμήθηκα το τρέξιμο από το Σχολείο την Παρασκευή για να προλάβουμε το Μουσικόραμα ...

Θυμήθηκα την αγωνία καθώς έφτανε η ώρα των Μπλουζ και αν θα προλάβουμε να ζητήσουμε σε χορό αυτή που μας άρεσε, καθώς και την ελπίδα να μην κάθεται δίπλα σε αυτή που δεν μας άρεσε... αλλά της αρέσαμε εμείς...

Θυμήθηκα έντονα το καλό άρωμα ( Η Μυρτώ ήταν για καθημερινές ) που βάζαμε ιδίως στο αριστερό μέρος του λαιμού ...

Θυμήθηκα το τρέμουλο του χεριού καθώς έσφιγγε την μέση της κοπέλας ... για να ανέβει η Θερμοκρασία ...

Θυμήθηκα έντονα την αμηχανία για να μην ανέβει κάτι άλλο ... ( !!!!! )


......


Σταμάτησα λίγο σκεφτικός στο επόμενο τραγούδι που ανάρτησα ... γιατί μου θύμησε έναν έντονο διάλογο που είχα με την μάνα μου...

Πρέπει να ήταν μέσα δεκαετίας του 80 και άρχισα να γεμίζω το δωμάτιο με αφίσες τραγουδιστών... και αυτοκόλλητα στην βιβλιοθήκη και την ντουλάπα ...

Ήταν η εποχή που το μαλλί άρχισε να μακραίνει και η μουσική να γίνεται πιο σκληρή. Ήταν τα χρόνια της επανάστασης και το Heavy Metal άρχισε να δονεί τις φλέβες μας ...

Ετοιμαζόμουν να κρεμάσω μία αφίσα από το Αφισόραμα ... Ένα περιοδικό που είχε μία διπλή αφίσα ( Μπρος Πίσω )...

Έντρομη η μάνα μου όταν πήγα να βάλω τους Kiss ... είπε "Διακριτικά"... "Τι είναι αυτά τα τέρατα τώρα... δεν έχετε τίποτα άλλο να βάλετε ??? " ....

Την γυρίζει από την άλλη μεριά και λέει " Να... αυτή την Κοπελάρα να βάλετε.. Δεν σας αρέσει αυτή η Μελαχρινή ??? "

Όταν της εξήγησα ... "ποια" ήταν αυτή η μελαχρινή... με άφηνε χωρίς αντιρρήσεις στο μέλλον να κρεμάω οποίους Μαλλιάδες ήθελα ...

Η Κοπελάρα, που έλεγε η μάνα μου, τραγουδάει στο παρακάτω βίντεο ...






Culture Club - Karma Chameleon

Desert loving in your eyes all the way
If I listen to your lies would you say
I'm a man without conviction
I'm a man who doesn't know
How to sell a contradiction
You come and go, you come and go

Karma karma karma karma, karma chameleon
You come and go, you come and go
Loving would be easy if your colors were like my dream
Red gold and green, red gold and green

Didn't hear your wicked words everyday
And you used to be so sweet, I heard you say
That my love was an addiction
When we cling our love is strong
When you go you're gone forever
You string along, you string along

Karma karma karma karma, karma chameleon
You come and go, you come and go
Loving would be easy if your colors were like my dream
Red gold and green, red gold and green

Every day is like survival
You're my lover, not my rival
Every day is like survival
You're my lover, not my rival

I'm a man without conviction
I'm a man who doesn't know
How to sell a contradiction
You come and go, you come and go

Karma karma karma karma, karma chameleon
You come and go, you come and go
Loving would be easy if your colors were like my dream
Red gold and green, red gold and green

Karma karma karma karma, karma chameleon
You come and go, you come and go
Loving would be easy if your colors were like my dream
Red gold and green, red gold and green

Karma karma karma karma, karma chameleon
You come and go, you come and go
Loving would be easy if your colors were like my dream
Red gold and green, red gold and green
Karma karma karma karma, karma chameleon

Κυριακή, Ιανουαρίου 16, 2011

Του πάθους οι θηλιές (ΑΝΜ)



Ίσως τα λόγια που έχουμε μοιραστεί, ίσως το ίδιο ζώδιο, ίσως τα τραγούδια της που μου μιλάνε, ήταν η αιτία να μ' αγγίξει το ποίημά της...

Το βρήκα πολύ όμορφο γι' αυτό αβίαστα μου βγήκε ένα τετράστιχο που το συνόδευσε ...

Μάζεψε μέσα της πολλές στιγμές
Άλλες σαν βάλσαμο άλλες καυτές
Τις μεταμόρφωσε σε γραμμένες κραυγές
Σε λέξεις τις σμίλεψε… καταπληκτικές !!!




Του πάθους οι θηλιές (ΑΝΜ)


Χόρεψα μες στις φωτιές

φόρεσα όλου του κόσμου τις ντροπές

πίστεψα για αληθινές τις σκιές

πρόδωσα τις πιο όμορφες στιγμές

κουβάλησα στην πλάτη αμαρτίες παλιές

βούλιαξα στις ενοχές

έμεινα μόνη να μετρώ τις πληγές

κράτησα παρέα στις μοναξιές

είπα "καληνύχτα" στις σιωπές

συνήθισα να προσπερνώ τις αναποδιές

ρώτησα τελικά από μένα τι θες

άκουσα να λες όπως είμαι με θες

μέτρησα στο δάκρυ σου ευχές

πάλεψα να μη γυρίσω στο χθες

επιστράτευσα τόσες υπεκφυγές

σφράγισα της καρδιάς τις ρωγμές

έβαλα τέλος σε όλες τις αναστολές

άφησα "σ' αγαπώ" να μου λες

πέρασα ξανά στο λαιμό του πάθους τις θηλιές


Πηγή : http://www.facebook.com/note.php?note_id=10150129754810628&id=616201461


Came from passion, and you gave it a name


Τετάρτη, Ιανουαρίου 12, 2011

Διαλεγμένες ...

Όπως κάνω κάθε χρόνο τέτοιο καιρό, έτσι και τώρα ανανεώνω το Blog.

Κάνω κάποιες δοκιμές σε εργαλεία και κώδικα... και αλλάζω κάπως την μορφή του.

Μετά από τόσο καιρό οι Αναρτήσεις έφτασαν τις 535. Είναι πολλές και δύσκολα, ιδίως ένας νέος αναγνώστης μπορεί να πάρει μία ενδεικτική εικόνα.

Σκέφτηκα να κάνω ένα 2ο Blog με Επιλεγμένες αναρτήσεις αλλά θα ήταν δύσκολο να συντηρείται. Έτσι Διάλεξα 35 ( προς το Παρόν ) αναρτήσεις για να μπορεί ο αναγνώστης να πάρει μία αντιπροσωπευτική εικόνα ( Στην Δεξιά Πλευρά ) .

Δεν είναι όλες με τα περισσότερα Κλικ, ούτε όλες είναι και πιο ενδιαφέρουσες. Υπάρχουν κι' άλλες που για διάφορους λόγους δεν έβαλα.

Είναι όμως ένα ικανοποιητικό δείγμα για την Υφή του Blog μου. Με αυτό κάποιος μπορεί να με καταλάβει πιο γρήγορα, πως σκέφτομαι, πως γράφω και τι θέλω να αποδώσω ...

Οι εικόνες και τα βίντεο δεν είναι τυχαία. Και πολλές φορές είναι η αιτία ( ιδίως τα τραγούδια ) για να γράψω.

Είναι ταξινομημένες από την πιο Νέα έως την Παλιότερη ( Για να μπορώ να προσθέτω και άλλες στο πάνω μέρος της λίστας ). Έτσι μπορεί κάποιος πολύ γρήγορα να πάει και στι πολύ παλιές αναρτήσεις με ένα κλικ.

Η Νο 1 είναι η και 1η Ανάρτηση που έγραψα, και είναι η Αγαπημένη μου, γιατί είμαι πολύ συναισθηματικά συνδεδεμένος.


Καλή Ανάγνωση ...




Bookmark and Share




Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".

Κυριακή, Ιανουαρίου 09, 2011

Η σκέψη μεταμορφώνεται σε νότες και ταξιδεύει ...

Τι κι αν η απόσταση μετράει ώρες ολόκληρες...

Η σκέψη διανύει απέραντα χιλιόμετρα σε μηδενικό χρόνο

και έρχεται δίπλα σου να σε ζεστάνει ανύποπτα με μια ανάμνηση.

Να σε ζεστάνει με μια ανάσα.


Η θέρμη της Ανάσας που σε αντάμωσε κάποτε,

αργεί να εγκαταλείψει το κορμί.


Σε περιπλανά στα μονοπάτια της Αναπόλησης.

Πολλές φορές μένει εκεί και τριγυρνά ατέρμονα,

ίσως και ώρες ολόκληρες…

Αργεί να φύγει… να ξεχαστεί.


Μερικές φορές η σκέψη περιδιαβαίνει στο σοκάκι του μυαλού που αφουγκράζεται

και γίνεται έγνοια, ανησυχία …

Μεταμορφώνεται σε νότες και γίνεται γλυκιά μελωδία

που ταξιδεύει… για να σου τραγουδήσει…

Όσο και παγωμένη να ναι η καρδιά,

η ζεστή ανάσα λιώνει έστω και λίγο τον πάγο

και οι σταγόνες βρίσκουν έξοδο από την άκρη του ματιού για να ελευθερωθούν…



Το τραγούδι παίζει ακόμα …









Να γελάς ( Θα προσπαθήσω ... )

Στίχοι: Υπόγεια Ρεύματα
Μουσική: Υπόγεια Ρεύματα
Πρώτη εκτέλεση: Υπόγεια Ρεύματα


Πότε βροχή, πότε αέρας, μια προσευχή, λόγια μητέρας
Φωνές που ακούγαμε παιδιά. Για μια στιγμή θέλω...

Είναι νωρίς, ζωή χαράζει, σαν μολυβιά στ' όνειρο στάζει
Ο αέρας παίρνει τα μαλλιά. Για μια στιγμή θέλω να...

Σε κοιτώ να γελάς και να φεύγεις πάλι μπροστά
μια ζαριά η ζωή για ν' αρχίσει πάλι και να
την κοιτάς να γελά και να φεύγει πάλι μπροστά
μια ζαριά η ζωή για να σβήσει πάλι

Είναι αργά, λόγια δεν βρίσκω, όση ομορφιά κι αν σου χαρίσω
πίσω απ' τα φώτα της ζωής. Για μια στιγμή θέλω να...

Σε κοιτώ να γελάς και να φεύγεις πάλι μπροστά
μια ζαριά η ζωή για ν' αρχίσει πάλι και να
την κοιτάς να γελά και να φεύγει πάλι μπροστά
μια ζαριά η ζωή για να σβήσει πάλι



Bookmark and Share




Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".

Πέμπτη, Ιανουαρίου 06, 2011

I'm a blind man and my world is pale ...



Δεν είναι τόσο Δυστυχής, αυτός που ανοίγει τα μάτια και αντικρίζει το Σκοτάδι...

γιατί όταν τα κλείνει βλέπει όλα τα χρώματα στην παλέτα του...

και μπορεί να ζωγραφίσει πολύχρωμα τοπία χαμένα στο Όνειρο



Δεν υπάρχει πιο Δυστυχής από αυτόν που ενώ μπορεί να δει ζωντανά το Ουράνιο Τόξο...

όταν κλείνει τα βλέφαρα ερμητικά, μπλέκεται στον Ιστό της Ονειροπαγίδας...

χάνοντας όλα τα Όνειρα στο Μισοσκόταδο... Στο Άχρωμο... Στο Θολό Τοπίο ...







Deep Purple - When A Blind Man Cries

If you're leaving close the door.
I'm not expecting people anymore.
Hear me grieving, I'm lying on the floor.
Whether I'm drunk or dead I really ain't too sure.

I'm a blind man, I'm a blind man and my world is pale.
When a blind man cries, Lord, you know there ain't no sadder tale.

Had a friend once in a room,
Had a good time but it ended much too soon.
In a cold month in that room
We found a reason for the things we had to do.

I'm a blind man, I'm a blind man, now my room is cold.
When a blind man cries, Lord, you know he feels it from his soul.



Bookmark and Share




Όσοι θέλετε να γράψετε την γνώμη σας ... πατήστε στο "σχόλια".