Η Ελλάδα στα μάτια μου είναι ταυτισμένη με τη φιλοξενία... Αν ποινικοποιήσουν τη φιλοξενία, βάζουν τέλος σ' αυτό που ξέρουμε ως ελληνικό πολιτισμό».

 

Η αστυνομία συνέλαβε την Ολλανδή δημοσιογράφο Ιγκεμποργκ Μπέγκελ στην Υδρα με την κατηγορία ότι φιλοξενεί στο σπίτι της τον Φραϊντούν από το Αφγανιστάν, ο οποίος έχει υποβάλει αίτημα για παροχή ασύλου ● Της ασκήθηκε δίωξη με βάση μια προβληματική διάταξη του 1991 και με την κατηγορία πως «διευκολύνει την παράνομη διαμονή πολίτη τρίτης χώρας» ● «Η Ελλάδα στα μάτια μου είναι ταυτισμένη με τη φιλοξενία, έτσι τη γνώρισα όταν πρωτοήρθα. Αν ποινικοποιήσουν τη φιλοξενία, βάζουν τέλος σ' αυτό που ξέρουμε ως ελληνικό πολιτισμό», τονίζει η Μπέγκελ στην «Εφ.Συν.»

Κάποιος πρέπει να είχε διαβάλει την Ιγκεμποργκ Μπέγκελ, 61 ετών, γνωστή Ολλανδή δημοσιογράφο και δημιουργό ντοκιμαντέρ, για δεκαετίες ανταποκρίτρια στην Ελλάδα για ολλανδικά μέσα ενημέρωσης. Την Κυριακή 13 Ιουνίου, χωρίς να κάνει τίποτα κακό, τη συνέλαβαν στην Υδρα, το νησί όπου ζει σχεδόν 40 χρόνια. Eκείνο το βράδυ το πέρασε στα κρατητήρια του Α.Τ. Υδρας και την επομένη μεταφέρθηκε με χειροπέδες στα Δικαστήρια Πειραιά, με τη διαδικασία του αυτόφωρου, όπου πήρε τριήμερη προθεσμία και στη συνέχεια αναβολή.

Η σύλληψη και η δίωξή της ξαφνιάζουν κάθε δημοκρατικό πολίτη και στέλνουν ένα μήνυμα εκδικητικής αυθαιρεσίας των Aρχών που παραβιάζει την ελευθερία των διαπροσωπικών σχέσεων και χτυπά τον πυρήνα της αλληλεγγύης, τη φιλοξενία.

Η Ιγκεμποργκ κατηγορείται ότι φιλοξενεί στο σπίτι της στην Αθήνα και στην Υδρα τον Φραϊντούν, 23 ετών από το Αφγανιστάν, και έτσι «διευκολύνει την παράνομη διαμονή πολίτη τρίτης χώρας», αδίκημα που τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός χρόνου και πρόστιμο τουλάχιστον 5.000 ευρώ -ή τουλάχιστον τα διπλάσια αν σκοπός είναι το κέρδος.

Η ενεργοποίηση της προβληματικής και ξεχασμένης διάταξης που θεσπίστηκε το 1991 και επαναλαμβάνεται στον νόμο 4251/2014 αναδεικνύει την εφευρετικότητα των Αρχών και τη σπατάλη πόρων και δυνάμεων στον βωμό αντιπροσφυγικών πολιτικών. Αναδεικνύει επίσης τις αντιφάσεις του νομικού πλαισίου, που εξακολουθεί να διώκει ποινικά τη διευκόλυνση της παράνομης διαμονής, τη στιγμή που δεν υφίσταται το ποινικό αδίκημα της παράνομης διαμονής, αλλά μόνο η διοικητική παράβαση της παράτυπης διαμονής, που αντιμετωπίζεται διοικητικά με απέλαση.

Δεν πρόκειται όμως ούτε γι' αυτό. Η παράλληλη σύλληψη του Φραϊντούν, εκείνη την Κυριακή στην Υδρα, με σκοπό την απέλαση, η δεύτερη μέσα σε 14 μήνες, αποτελεί άλλη μια αστοχία των Αρχών. Ο Φραϊντούν μεταφέρθηκε στο κρατητήριο του Α.Τ. Μοσχάτου και αφέθηκε ελεύθερος ύστερα από μόλις δύο ώρες. Περιμένει την οριστική έκβαση του αιτήματός του για άσυλο, παλεύοντας με τις καθυστερήσεις, τις αλλαγές νομοθεσίας και την αποδιοργάνωση της διαδικασίας ασύλου, λόγω του κορονοϊού. Αν είναι παράτυπη η διαμονή του, η ευθύνη βαρύνει το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου και τις δυσλειτουργίες της υπηρεσίας Ασύλου, που αδυνατεί να εξασφαλίσει αποτελεσματική πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου.

...

«Με πονάει πολύ», λέει η Ιγκεμποργκ, που επέστρεψε στην Υδρα για να φέρει στην Αθήνα το σκυλί του, που έμεινε πίσω. «Χρησιμοποίησαν ένα τραυματισμένο παιδί για να μου κάνουν κακό, το φόρτωσαν τύψεις, το τραυμάτισαν ξανά και ξανά. Δεν μπορούσα να φανταστώ τόση κακία, ότι μετά από όσα συνέβησαν πέρσι τον Απρίλιο θα τα έβαζαν ξανά με έναν αθώο νέο άνθρωπο και ότι θα έβαζαν εμένα στη φυλακή, εμένα, μια γυναίκα 61 ετών που ζω στην Υδρα 40 χρόνια, που τα παιδιά μου πήγαν σχολείο στην Υδρα. Εκανα τα πάντα για την Υδρα και τους ανθρώπους της. Ανώνυμες καταγγελίες; Μου θυμίζουν τους Ολλανδούς δωσίλογους που στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο κατέδιδαν τους Εβραίους που κρύβονταν στα σπίτια. Μόνο που εγώ δεν έκρυβα τον Φραϊντούν. Περίμενε το δικαστήριο και μετά προσπαθούσε να κλείσει ραντεβού με την υπηρεσία Ασύλου. Η Ελλάδα στα μάτια μου είναι ταυτισμένη με τη φιλοξενία, έτσι τη γνώρισα όταν πρωτοήρθα. Αν ποινικοποιήσουν τη φιλοξενία, βάζουν τέλος σ' αυτό που ξέρουμε ως ελληνικό πολιτισμό».