Μία Ιδιοφυία ... πάντα "Αυνανίζεται" Πολύ ... 2023

 

23/01/2014

Κατηγορίες: ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ετικέτες: Γκάλα, όργια, Σαλβαντόρ Νταλί, σεξ, Φεδερίκο Γκαρσία Λόρκα

Η σεξουαλική ζωή του «Βασιλιά του Σουρεαλισμού», Σαλβαντόρ Νταλί, ήταν πιο εξωφρενική κι απ’ τους πίνακές του.

Ο ίδιος είχε παραδεχτεί, ότι προτιμούσε να παρακολουθεί, παρά να συμμετέχει στη σεξουαλική συνεύρεση. Αυτός και η σύζυγός του, Γκάλα, διοργάνωναν όργια στο σπίτι τους κάθε σαββατοκύριακο. Ο Νταλί μπορούσε έτσι να απολαύσει το θέαμα και η Γκάλα να ικανοποιήσει τις «ορέξεις» της.

Ο Νταλί με τη φίλη και ερωμένη του, Αμάντα Λιρ.

Βέβαια, κανείς απ’ τους δύο δεν είχε ανάγκη τα οργανωμένα όργια για να απολαύσει το σεξ.

Ο Νταλί είχε αμέτρητους θαυμαστές και θαυμάστριες, που ήταν πρόθυμοι να γδυθούν για τον μεγάλο καλλιτέχνη, όποτε τους το ζητούσε.

Αρχικά, τους ζητούσε να ποζάρουν για κάποιο πίνακα και αργότερα κατέληγαν στην αγαπημένη “στάση” του Νταλί: εκείνοι στο έδαφος να “αυτοϊκανοποιούνται” και ο ζωγράφος να τους παρακολουθεί, κάνοντας το ίδιο. Η γυναίκα του δεν προβληματιζόταν απ’ τη συμπεριφορά του.

Πορτραίτο της Γκάλα από τον Νταλί.

Είχε κι η ίδια ένα «χαρέμι» νεαρών αντρών, για να καλύπτουν τις ανάγκες που δεν μπορούσε να καλύψει ο σύζυγός της. Ήταν παντρεμένοι για 44 χρόνια, αλλά η σχέση τους δεν κλονίστηκε ποτέ από τις εξωσυζυγικές τους σχέσεις.

Οι «ιδιαιτερότητες» του Νταλί

Οι θεωρίες γύρω από τη σεξουαλικότητα και τα πιθανά «φετίχ» του ζωγράφου, είναι αμέτρητες. Με κάθε διαφορετική ανάλυση των έργων του, ξεπηδά και μία διαφορετική θεωρία για την προσωπική και σεξουαλική ζωή του καλλιτέχνη.

Σύμφωνα με την αυτοβιογραφία του Νταλί, η περίεργη σχέση του με το σεξ  ξεκίνησε, όταν ο Σαλβαντόρ ήταν ακόμα παιδί. Ο πατέρας του είχε αφήσει ανοιχτό ένα βιβλίο με εικόνες από γεννητικά όργανα, που είχαν προσβληθεί από σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα.

Ο μικρός Σαλβαντόρ έτυχε να δει τις εικόνες με τα παραμορφωμένα όργανα και δεν τις ξέχασε ποτέ. Αυτή η παιδική ανάμνηση του δημιούργησε μία  “προτίμηση”  προς τη νεκροφιλία, την οποία ξεπέρασε μετά την ενηλικίωσή του.

Πολλοί μελετητές υποστηρίζουν, ότι ο Νταλί είχε φοβία με το γυναικείο γεννητικό όργανο, γι” αυτό επέλεγε να μη συμμετέχει στην πράξη. Μια άλλη θεωρία περιγράφει την εμμονή του Νταλί με τα οπίσθια και τα κόπρανα. Μπορεί να μην ίσχυε τίποτα από όλα αυτά. 

Μπορεί να ίσχυαν και όλα.

«Ο Μέγας Αυνανιστής», Σαλβαντόρ Νταλί, 1929. 

Ο πίνακας που  εκφράζει την ιδιαίτερη σεξουαλικότητα του ζωγράφου. Δε θα ήταν καθόλου απίθανο, ένας εκκεντρικός και επιδειξιομανής καλλιτέχνης όπως ο Νταλί, να δημιουργούσε εξωφρενικές φήμες για τον εαυτό του, για να τραβήξει την προσοχή του κόσμου. Ο ίδιος ο Νταλί παραδέχτηκε, ότι δεν είχε καμία σεξουαλική επαφή μέχρι τα 25 του. Τότε γνώρισε τη μελλοντική σύζυγό του, Γκάλα.

Ορισμένοι υποθέτουν ότι, σε πιο νεαρή ηλικία, μπορεί να είχε ομοφυλοφιλική σχέση με τον ποιητή Φεδερίκο Γαρθία Λόρκα.

Ο Σαλβαντόρ Νταλί με το Φεδερίκο Γαρθία Λόρκα.

Ήταν εξαιρετικά στενοί φίλοι και μία τέτοια εξέλιξη δε θα ξάφνιαζε πολλούς.

Ο Νταλί δεν παραδέχτηκε ποτέ ότι είχαν σχέση: «Ο Λόρκα ήταν ομοφυλόφιλος, όπως όλοι ξέρουν και τρελά ερωτευμένος μαζί μου. Προσπάθησε να με «αποπλανήσει» δύο φορές. Εγώ εκνευρίστηκα πάρα πολύ, γιατί δεν ήμουν ομοφυλόφιλος και δεν με ενδιέφερε».

Σύζυγος και μάνατζερ

Η ανθεκτικότερη και ίσως και μοναδική αγάπη της ζωής του, ήταν η γυναίκα του, Γκάλα.

Τη γνώρισε στο Παρίσι, το 1929.

Εκείνος ήταν ένας γοητευτικός 25χρονος ζωγράφος, με απύθμενο ταλέντο.

Η Γκάλα ήταν 36 χρονών, παντρεμένη και είχε μία κόρη. Είχε υπάρξει ερωμένη και μούσα πολλών καλλιτεχνών.

Η μελλοντική σύζυγος του Νταλί είχε ένα ιδιαίτερο ταλέντο: μπορούσε να εμπνεύσει και να καθοδηγήσει τους καλλιτέχνες, ώστε να δημιουργήσουν τα ωραιότερα έργα τους.

Ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόταν ο Νταλί, για να “χαλιναγωγήσει” την ιδιοφυία του.

Ο Σαλβαντόρ Νταλί και η Γκάλα σε νεαρή ηλικία.

Με την Γκάλα στο πλευρό του, κατάφερε να γίνει ο “Βασιλιάς του Σουρεαλισμού”, ο πιο διάσημος και ακριβοπληρωμένος ζωγράφος στον κόσμο.

Βέβαια, η Γκάλα δεν ήταν εύκολος άνθρωπος.

Ήταν οργανωτική, πειθαρχημένη και πολύ αυστηρή με τον Νταλί και τους φίλους του. 

Ήξερε πως να “κουμαντάρει” τον ανέμελο σύζυγό της.

Σε πολλές περιπτώσεις, γινόταν εριστική και αγενής. Αλλά όλοι τη συγχωρούσαν, γιατί κανείς δεν ήθελε να προσβάλει τον Νταλί.

Εξάλλου, χωρίς την Γκάλα, σχεδόν κανείς δεν θα μπορούσε να συνεννοηθεί με τον εκκεντρικό καλλιτέχνη. Ήταν τυχεροί που και οι δύο ήταν τόσο χαλαροί σχετικά με το θέμα της μονογαμίας. Η Γκάλα είχε συνεχώς κάποιον όμορφο νεαρό δίπλα της, ακόμα κι όταν έφτασε σε πολύ μεγάλη ηλικία.

Ο Νταλί είχε τις προαναφερθείσες “παραξενιές”. Ήταν αχώριστοι μέχρι το 1969.  Τότε, ο Νταλί αγόρασε το “Κάστρο του Πούμπολ” στην Ισπανία, για τη γυναίκα του. Από τότε, η Γκάλα έμενε μόνη της και ο Νταλί την επισκεπτόταν μόνο μετά από δίκη της γραπτή πρόσκληση.

Ο διάσημος ζωγράφος βρήκε τη μούσα του στο πρόσωπο της συζύγου του, Γκάλα.

Αν και δεν έμεναν μαζί, συνέχισαν να είναι πολύ καλοί φίλοι. Η αγάπη και το ενδιαφέρον του ενός για τον άλλον δεν έπαψαν ποτέ.

Η Γκάλα πέθανε το 1982, σε ηλικία 89 ετών. Μετά τον θάνατό της, ο Νταλί γέρασε “μέσα σε μία νύχτα”.

Ο έντονος και δραστήριος άνθρωπος μεταμορφώθηκε σε έναν ηλικιωμένο και κουρασμένο κύριο, χωρίς καμία όρεξη για ζωή.

Πέθανε κι εκείνος το 1989, σε ηλικία 84 ετών.

Πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στο “Θέατρο Μουσείο Νταλί”, όπου παρακολουθούσε ανθρώπους από όλο τον κόσμο να θαυμάζουν τα έργα του.

Επέλεξε να ταφεί μέσα στο μουσείο, περιτριγυρισμένος από τους “καρπούς” μιας ζωής.


Πηγή : http://www.mixanitouxronou.gr/ta-sexoualika-orgia-tou-salvantor-ntali-ke-tis-sizigou-tou-pou-ton-orimase-kallitechnika/#sthash.srk1med7.lWgKl7WV.dpbs 


DSV ...

Δυο λόγια μόνο θα γράψω ...


Σε κάποιον πολύ έξυπνο ή Ιδιοφυή ... πρέπει να υπάρχει δίπλα του ειδική περίπτωση ανθρώπου για να μπορέσουν να συνυπάρξουν ...

" Ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόταν ο Νταλί, για να “χαλιναγωγήσει” την ιδιοφυία του. " ...

Και μία Ιδιοφυία ... πάντα "Αυνανίζεται" Πολύ ... 


Τα άλλα που θέλω να επισημάνω ... τα έχω επισημάνει με Bold ... 

Σαλβαδόρ Νταλί

182 γλώσσες

• Λήμμα
• Συζήτηση

• Ανάγνωση
• Επεξεργασία
• Επεξεργασία κώδικα
• Προβολή ιστορικού

Εργαλεία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 21/02/2012.

Σαλβαδόρ Νταλί
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Salvador Dalí i Domènech (Καταλανικά)
Γέννηση	11  Μαΐου 1904[1][2][3] ή 21  Μαΐου 1904[4] Φιγέρες[5][6][7] ή Figueres[4]
Θάνατος	23  Ιανουαρίου 1989[1][8][9] Φιγέρες[5][7]
Αιτία θανάτου	καρδιακή ανακοπή[10]
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	Θέατρο Μουσείο Νταλί[11]
Κατοικία	Φιγέρες Νέα Υόρκη[12]
Ψευδώνυμο	Dali, Salvador και Dalí Domènech, Salvador
Χώρα πολιτογράφησης	Ισπανία[13]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Καταλανικά[14][15]
Ομιλούμενες γλώσσες	Αγγλικά[16] Ισπανικά[17] Γαλλικά[17] Καταλανικά
Σπουδές	Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών του Σαν Φερνάντο (1922–1926)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ζωγράφος[18][19] γλύπτης[19] συγγραφέας[18] ηθοποιός σκηνοθέτης κινηματογραφικών έργων σεναριογράφος φωτογράφος[19] ηθοποιός ταινιών σκηνογράφος[19] εικονογράφος[20][19] σχεδιαστής κοσμημάτων[21][19] γραφίστας[18] holographer[22]
Αντιπρόσωπος	Artists Rights Society[23] Didier Ltd[12]
Αξιοσημείωτο έργο	Η Εμμονή της Μνήμης Christ of Saint John of the Cross The Sacrament of the Last Supper The Great Masturbator Soft Construction with Boiled Beans The Face of War
Επηρεάστηκε από	Φρειδερίκος Νίτσε Πάμπλο Πικάσο
Περίοδος ακμής	1922 - 1988
Οικογένεια
Σύζυγος	Γκαλά Νταλί (1958–1982)
Γονείς	Salvador Dalí i Cusí και Felipa Domènech i Ferrés
Αδέλφια	Άννα Μαρία Νταλί
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής (1964)[24] Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Καρόλου Γ΄ της Ισπανίας (1981) Χρυσό μετάλλιο της κυβέρνησης της Καταλονίας Χρυσό μετάλλιο της Αξίας στις καλές τέχνες Gold Medal for Tourism Merit (1986)[25]
Συνεργάτης	Pierre Sterlé και Λουίζ Μπουρζουά
Ιστότοπος
www.salvador-dali.org
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Σαλβαδόρ Δαλί (πλήρες όνομα: Salvador Felipe Jacinto Dalí i Domènech, Φιγέρες, 11 Μαΐου 1904^[26] — Φιγέρες, 23 Ιανουαρίου 1989^[26]) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Ισπανούς ζωγράφους. Συνδέθηκε με το καλλιτεχνικό κίνημα του υπερρεαλισμού, στο οποίο ανήκε για ένα διάστημα. Αποτελεί έναν από τους πιο γνωστούς ζωγράφους του 20ού αιώνα και μια πολύ εκκεντρική φυσιογνωμία της σύγχρονης τέχνης.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Δαλί γεννήθηκε στην πόλη Φιγέρες της Ισπανίας και ανήκε σε μια οικονομικά ευκατάστατη οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν δικηγόρος και συμβολαιογράφος, αλλά δεν φαίνεται πως ήταν ιδιαίτερα ενθουσιώδης με τις ικανότητες του Δαλί στη ζωγραφική και το σχέδιο, ικανότητες που έδειξε ότι διέθετε σε σχετικά νεαρή ηλικία. Χάρη κυρίως στην συμπαράσταση της μητέρας του, ο Νταλί παρακολούθησε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής στη Δημοτική σχολή σχεδίου της πόλης του. Το 1916 φιλοξενήθηκε από την οικογένεια του τοπικού καλλιτέχνη Ramon Pichot, της πόλης Καδακές, στη διάρκεια θερινών διακοπών της οικογένειας Νταλί, όπου και ήρθε σε επαφή για πρώτη φορά με τη μοντέρνα ζωγραφική.

Σε ηλικία 15 ετών, ο Δαλί συμμετείχε στη δημόσια έκθεση του Δημοτικού Θεάτρου τού Φιγέρες, το 1919. Το 1921 έχασε τη μητέρα του από καρκίνο, ενώ μετά το θάνατό της, ο πατέρας του παντρεύτηκε την αδελφή της, γεγονός που δεν αποδέχτηκε ο Νταλί, ο οποίος ένα χρόνο αργότερα εγκαθίσταται στη Μαδρίτη όπου και ξεκινά τις σπουδές του στην Ακαδημία των Τεχνών (Academia de San Fernando).

Αυτή την περίοδο, ο Δαλί πειραματίζεται με τον κυβισμό, αν και οι γνώσεις του γύρω από το νέο αυτό κίνημα είναι αρχικά ελλιπείς και στη Μαδρίτη δεν υπάρχουν άλλοι κυβιστές καλλιτέχνες. Επίσης, έρχεται σε επαφή με το ριζοσπαστικό κίνημα του ντανταϊσμού το οποίο θα επηρεάσει σημαντικά το έργο του σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Συνδέεται παράλληλα φιλικά με τον ποιητή Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα και με τον σκηνοθέτη Λουίς Μπουνιουέλ. Το 1926 αποβάλλεται από την ακαδημία λίγο πριν τις τελικές του εξετάσεις, καθώς δηλώνει πως κανένας από τους καθηγητές του δεν είναι άξιος να τον κρίνει. Την ίδια χρονιά, επισκέπτεται για πρώτη φορά το Παρίσι όπου συναντά τον Πικάσο, ο οποίος είχε ήδη κάποια γνώση γύρω από το έργο του Δαλί. Τα επόμενα χρόνια, στα έργα του Νταλί αποτυπώνονται ισχυρές επιδράσεις από το έργο του Πικάσο αλλά ταυτόχρονα αρχίζει να διαφαίνεται ένα προσωπικό ύφος στους πίνακες του Δαλί. Οι εκθέσεις έργων του στη Βαρκελώνη προκαλούν αρκετές συζητήσεις αλλά και διαφωνίες μεταξύ των κριτικών τέχνης.

Καλλιτεχνική φωτογραφία του 1948, στο πνεύμα της τέχνης του Νταλί

Το 1929, ο Δαλί συνεργάζεται με τον Λουίς Μπουνιουέλ για τη δημιουργία της ταινίας μικρού μήκους Ανδαλουσιανός Σκύλος. Ο Δαλί βοηθά ουσιαστικά στο σενάριο της ταινίας, η οποία αποτελεί έως σήμερα την πιο καθαρή εφαρμογή του υπερρεαλισμού στον κινηματογράφο. Παράλληλα, ο Δαλί γνωρίζει τη μελλοντική σύζυγο του και μούσα του, Ελένα Ντμτρίεβνα Ντελούβινα Ντιακόνοβα, ρωσικής καταγωγής, περισσότερο γνωστή ως Γκαλά (από το όνομα Γαλάτεια). Την ίδια περίοδο, γίνεται και επίσημα μέλος του υπερρεαλιστικού κινήματος, αν και το υπερρεαλιστικό στοιχείο υπάρχει στα έργα του ήδη λίγα χρόνια νωρίτερα. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, ο Νταλί επινοεί επιπλέον την Παρανοϊκο-κριτική μέθοδο, όπως ο ίδιος την αποκαλεί, που αποτελεί ένα είδος υπερρεαλιστικής τεχνικής με σκοπό την πρόσβαση στο ασυνείδητο προς όφελος της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Ο Δαλί στηρίζει τη μέθοδο αυτή στην ικανότητα του ανθρώπου να λειτουργεί συνειρμικά, συνδέοντας εικόνες ή αντικείμενα που δεν συνδέονται μεταξύ τους κατ' ανάγκη λογικά. Συνδέεται άμεσα με τον υπερρεαλιστικό αυτοματισμό και τις φροϋδικές θεωρίες γύρω από τα όνειρα.

Το Μουσείο Σαλβαδόρ Νταλί στην Ισπανία.

Ο Δαλί συμμετέχει στην πρώτη μεγάλη υπερρεαλιστική έκθεση στην Αμερική, το 1932, όπου και αποσπά διθυραμβικές κριτικές. Λίγο αργότερα όμως, ο Αντρέ Μπρετόν τον διαγράφει από το υπερρεαλιστικό κίνημα λόγω των πολιτικών θέσεων του, κυρίως σε ότι αφορά την υποστήριξη που φαίνεται να παρέχει στον Φράνκο της Ισπανίας. Στα πλαίσια αυτής της διαμάχης, ο Δαλί δηλώνει πως ο ίδιος είναι όλος ο υπερρεαλισμός ενώ ο Μπρετόν επινοεί τον περίφημο αναγραμματισμό του ονόματος του Δαλί, Avida Dollars (σε ελεύθερη μετάφραση άπληστος για δολάρια) ασκώντας κριτική στο αμιγώς εμπορικό πνεύμα που κατά τη γνώμη των υπερρεαλιστών είχε αναπτύξει ο Δαλί.

Με το ξέσπασμα του πολέμου στην Ευρώπη, ο Νταλί μαζί με την Γκαλά, εγκαθίσταται στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1940 όπου και θα ζήσει για τα επόμενα οκτώ χρόνια. To 1941 εργάζεται για την Walt Disney πάνω στη δημιουργία ενός κινούμενου σχεδίου (το Destino) αλλά μόνο 15 δευτερόλεπτα παρουσιάζονται ολοκληρωμένα πέντε χρόνια αργότερα. Το 1942 δημοσιεύεται και η αυτοβιογραφία του The Secret Life of Salvador Dali (Η κρυφή ζωή του Σαλβαδόρ Δαλί).

Μετά την παραμονή του στην Αμερική, περνά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Ισπανία. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τη δικτατορία του Φράνκο, προκαλεί δυσμενή σχόλια, τα οποία επεκτείνονται συχνά και στα καλλιτεχνικά του έργα. Την περίοδο 1960 - 1974 εργάστηκε σχεδόν αποκλειστικά για τη δημιουργία του Θεάτρου-Μουσείου Γκαλά-Σαλβαντόρ Νταλί στο Φιγέρες.

Το 1965 συναντά την Αμάντα Ληρ σε ένα γαλλικό εστιατόριο. Μοντέλο ήταν τότε. Η Αμάντα έγινε η προστατευόμενή του και μια από τις μούσες του. Το 1984 κυκλοφορεί το βιβλίο της "Le Dali d' Amanda". Ελληνική έκδοση: "Ο δικός μου Νταλί" 1988.

Το 1982 ο βασιλιάς Χουάν Κάρλος της Ισπανίας του απονέμει τον τίτλο του μαρκήσιου. Την ίδια χρονιά, στις 10 Ιουνίου πεθαίνει η Γκαλά, γεγονός που προκαλεί έντονη θλίψη στον Δαλί, ο οποίος αποπειράται να αυτοκτονήσει.

Ο Δαλί πέθανε τελικά από καρδιακό επεισόδιο στις 23 Ιανουαρίου του 1989 στην πόλη που γεννήθηκε. Ο τάφος του βρίσκεται μέσα στο Μουσείο του στο Φιγέρες.

Πολιτικές θέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Δαλί έχει συχνά χαρακτηριστεί ως υποστηρικτής του φασιστικού καθεστώτος του Φράνκο στην Ισπανία. Οι πολιτικές του απόψεις ήταν άλλωστε και η αιτία της διαμάχης του με πολλά από τα μέλη του υπερρεαλιστικού κινήματος.

Στα νεανικά του χρόνια, ο Δαλί είναι γνωστό πως συνδέθηκε πιο στενά με τον χώρο του αναρχισμού και του κομμουνισμού. Ωστόσο, η έντονη και εκκεντρική προσωπικότητά του ήταν αδύνατο να περιχαρακωθεί στα στενά πλαίσια ενός οργανωμένου πολιτικού χώρου.

Στη διάρκεια του Ισπανικού εμφυλίου πολέμου, αρνήθηκε να κάνει αντίσταση ή να επιλέξει στρατόπεδο. Συνδέθηκε ωστόσο περισσότερο με το καθεστώς του Φράνκο, ιδιαίτερα κατά την επιστροφή του από την Αμερική στην Ισπανία μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Κάποιες δημόσιες τοποθετήσεις του Δαλί παρείχαν στήριξη στο φασιστικό καθεστώς ενώ παράλληλα αναφερόταν με θετικό τρόπο στο πρόσωπο του Φράνκο. Ο ίδιος ο Δαλί ζωγράφισε και ένα πορτραίτο της κόρης του Ισπανού δικτάτορα. Από την άλλη πλευρά, οι εκκεντρικότητες του Νταλί, που αποτυπώνονταν πολλές φορές δημόσια, ήταν ανεκτές από το καθεστώς καθώς ελάχιστοι καλλιτέχνες και ειδικότερα της αξίας του Δαλί δέχονταν να ζήσουν εκείνη την εποχή στην Ισπανία. Μοναδικό δείγμα "απειθαρχίας" του Νταλί αποτελεί η στήριξη του στον Λόρκα, του οποίου τα έργα ήταν απαγορευμένα.

Παρόλα αυτά, η πολυσχιδής και ιδιόρρυθμη προσωπικότητα του Νταλί θα ήταν πολύ δύσκολο να ταυτιστεί με μία συγκεκριμένη πολιτική στάση. Εξάλλου, ο Δαλί χρησιμοποίησε το στοιχείο της πρόκλησης και του σκανδάλου σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, τόσο δημόσια όσο και μέσα από τα έργα του.

Ο Δαλί έχει δηλώσει ο ίδιος ότι δεν έχει πολιτική θέση. Είναι αναρχικός, αλλά και μοναρχικός, και τα δύο όμως σε μεταφυσικό επίπεδο και όχι σε πολιτικό.[Αρχείο:Dalimuseum.JPG|320px|right|thumb|Μουσείο]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1. ↑ ^{Άλμα πάνω, στο:1,0 1,1 1,2} Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
2. ↑ ^{Άλμα πάνω, στο:2,0 2,1} «Salvador Dalí». (Αγγλικά) Benezit Dictionary of Artists. Oxford University Press. 2006. B00046002. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
3. ↑ ^{Άλμα πάνω, στο:3,0 3,1} (Δανικά, Αγγλικά) Kunstindeks Danmark. 2088. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
4. ↑ ^{Άλμα πάνω, στο:4,0 4,1 4,2} Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. 118523481.
5. ↑ ^{Άλμα πάνω, στο:5,0 5,1} Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. 118523481. Ανακτήθηκε στις 21  Ιουλίου 2015.
6. ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
7. ↑ ^{Άλμα πάνω, στο:7,0 7,1} The Fine Art Archive. 13592.
8. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11898472f. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
9. ↑ «Salvador Dalí». (Ολλανδικά) RKDartists. 19752.
10. ↑ «Surrealist painter Salvador Dali, flamboyant art revolutionary» (Αγγλικά) Tribune Publishing. Σικάγο. 24  Ιανουαρίου 1989. 1015353001.
11. ↑ ^{Άλμα πάνω, στο:11,0 11,1} www.francebleu.fr/infos/culture-loisirs/apres-les-tests-adn-la-depouille-de-dali-retrouve-sa-tombe-a-figueres-1521216140.
12. ↑ ^{Άλμα πάνω, στο:12,0 12,1} hedendaagsesieraden.nl/2019/11/09/salvador-dali/.
13. ↑ (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 1364. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
14. ↑ Στίβεν Τσεν, Chad Hurley, Jawed Karim: (πολλαπλές γλώσσες) YouTube. www.youtube.com/watch?v=NBARtnNIKg8. Ανακτήθηκε στις 8  Δεκεμβρίου 2015.
15. ↑ Στίβεν Τσεν, Chad Hurley, Jawed Karim: (πολλαπλές γλώσσες) YouTube. www.youtube.com/watch?v=BTyGkqcfOA4. Ανακτήθηκε στις 8  Δεκεμβρίου 2015.
16. ↑ Στίβεν Τσεν, Chad Hurley, Jawed Karim: (πολλαπλές γλώσσες) YouTube. www.youtube.com/watch?v=iXT2E9Ccc8A. Ανακτήθηκε στις 4  Απριλίου 2017.
17. ↑ ^{Άλμα πάνω, στο:17,0 17,1} Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11898472f. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
18. ↑ ^{Άλμα πάνω, στο:18,0 18,1 18,2} The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/13592. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
19. ↑ ^{Άλμα πάνω, στο:19,0 19,1 19,2 19,3 19,4 19,5} (Ολλανδικά) RKDartists. 19752.
20. ↑ 16330. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
21. ↑ Esther Doornbusch: (Ολλανδικά) hedendaagsesieraden.nl. 2016. hedendaagsesieraden.nl/2019/11/09/salvador-dali/. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2020.
22. ↑ www.holographyforum.org/wiki/Biographies_of_Holographers. Ανακτήθηκε στις 10  Αυγούστου 2022.
23. ↑ www.arsny.com/mostwanted/. Ανακτήθηκε στις 19  Αυγούστου 2018.
24. ↑ www.boe.es/boe/dias/1964/04/28/pdfs/A05391-05391.pdf. Ανακτήθηκε στις 26  Νοεμβρίου 2017.
25. ↑ BOE-A-1986-16977.
26. ↑ ^{Άλμα πάνω, στο:26,0 26,1} «Salvador Dalí». Encyclopedia Britannica. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2014.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

• Σαλβαδόρ Νταλί, Παρανοϊκο-κριτική
• Σαλβαδόρ Νταλί, Η Απόκρυφη Ζωή μου
• Σαλβαδόρ Νταλί, Αντικαλλιτεχνικό Μανιφέστο
• Carré d'Art (Σαλβαδόρ Νταλί), Ζαν-Πιερ Τιολλέ, Anagramme Ed., 2008. ISBN 2-35035-189-6
• Αμάντα Ληρ, 'Le Dali d' Amanda 1984. Ελληνική έκδοση: Ο δικός μου Νταλί 1988.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα Βικιφθέγματα υπάρχει υλικό σχετικό με το λήμμα:    Σαλβαδόρ Νταλί

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Σαλβαδόρ Νταλί

• Πίνακες Salvador Dali
• Ίδρυμα Gala - Salvador Dali Αρχειοθετήθηκε 2014-06-25 στο Wayback Machine. (επίσημο site)
• Salvador Dalí Art Gallery
• Virtual Dali Αρχειοθετήθηκε 2006-04-12 στο Wayback Machine.
• Συλλογή από πίνακες του Νταλί
• Artcylopedia.com
• Salvadordalimuseum.org^{[νεκρός σύνδεσμος]} - Μουσείο Νταλί στην Αγία Πετρούπολη.
• Salvador Dalí: a Genius? Αρχειοθετήθηκε 2007-09-27 στο Wayback Machine. - Άρθρο στο περιοδικό Bohème.
• Art Gallery - Σαλβαδόρ Νταλί (Ανακτήθηκε 30 Απριλίου 2011)
• Βιογραφικό & έργα του(Ανακτήθηκε 30 Απριλίου 2011)